Alcoholisme in het gezin

Enkele weken geleden biechtte ik op dat mijn moeder alcoholist is. Waarom was dit van belang om te delen in mijn spirituele zoektocht naar een passende baan voor mij? Dat zal ik hieronder proberen uit te leggen.

Als je me al een tijdje volgt, weet je dat ik enorm veel moeite heb om hardop te zeggen wat ik het allerliefste zou willen doen. Ruim een jaar geleden zei ik mijn baan op, omdat het me niet gelukkig maakte, maar destijds wist ik absoluut niet wat ik dan wel zou willen doen. Ik wist alleen dat werken als Office Manager mij niet gelukkig maakte. Het werk gaf mij geen uitdaging en ik haalde er geen energie meer uit. Als ik eerlijk kijk naar het type werk, kan ik nu hardop zeggen dat ik eigenlijk een beroerde Office Manager was. Begrijp me niet verkeerd, ik was goed in het werk wat ik deed, maar ik had een broertje dood aan het ondersteunende karakter van de functie. Ik voelde me veel meer in mijn element als ik zelf iets op poten kon zetten en uitvoeren. Stagiaires begeleiden en een vertrouwenspersoon zijn voor collega’s behoorden niet tot mijn functie, maar maakte ik me wel eigen. Uiteindelijk heb ik 10 jaar werkervaring opgedaan in deze functie, en ben ik ruim 12 jaar werkzaam geweest in de boekenbranche. Ik heb het alleen zo lang vol kunnen houden omdat ik van boeken (oftewel nieuwe kennis) hou.

Toen ik na lang twijfelen in overleg met mijn werkgever afscheid moest nemen van mijn werk als Office Manager, wist ik dat ik niet meer zou terugkeren in deze functie. Wat ik wel wilde doen, wist ik ook niet. In de Intuïtie & Persoonlijke Kracht opleiding en de Healingsopleiding werd duidelijk dat er een blokkade zit in mijn lichaam, geest en energie om te kunnen uiten wat ik het allerliefste wil doen. Ik vind het moeilijk om hardop te zeggen wat ik wil en nodig heb. Teruggaan naar het werk als Office Manager zit er niet meer in, maar wat dan wel? Ik had er geen beeld van, en kon het niet hardop zeggen.

Wat doe je dan? Toch maar verder in hetgeen wat je kent en veilig acht, ondanks dat het niet bevredigend is? Of ga je onderzoeken waar die blokkade vandaan komt?
Ik koos voor het laatste. Die blokkade voelde ik echt in mijn keel. Als iemand mij de vraag stelde: “Wat zou je het allerliefste willen doen?” Dan kon ik gewoon niks uitbrengen. Ik ging letterlijk haperen.
In de Intuïtie en Healingsopleiding werd wel duidelijk dat er diverse trauma’s vastzaten in mijn keelgebied. Die trauma’s kwamen uit dit leven, maar zeker ook vorige levens. Nu klinkt dit voor sommige mensen wellicht zweverig, maar voor mij was dit inzicht een feest van herkenning. Het is heel lastig uit te leggen waarom dat zo aanvoelde, maar het was een externe bevestiging van een interne waarheid die ik voelde.
Via regressietherapie kwam ik erachter dat werken met mijn intuïtie meerdere malen in mijn vorige levens, mijn leven gekost had. Met andere woorden, mijn energetische lichaam heeft in de vele reïncarnaties opgeslagen dat werken met je intuïtie gevaarlijk was. Dat kostte me letterlijk de kop diverse malen. Dit verklaarde een deel van de blokkade in mijn keelgebied, maar ik moest ook op zoek naar het trauma in dit leven…… Ik kwam uit in mijn jeugd.

Mijn moeder heeft een nogal dwingend karakter. Met al haar beste bedoelingen wilde ze haar drie kinderen het beste meegeven in de wereld. Goede waarden en normen, een goede opleiding en de juiste levensstijl. Vaak genoeg had mijn moeder bepaalde verwachtingen waaraan wij moesten voldoen. De standaard lag hoog. Niets was goed genoeg voor haar kinderen. Uit volle overgave en liefde regelde mijn moeder het leven van haar drie kinderen. Welke vrienden we hadden, naar welke school we gingen en welke hobby’s we hadden.
In één van de regressiesessies met Wendy kwam in ons gesprek naar voren dat ik heel graag harp wilde leren spelen als kind, maar dat dat niet mocht van mijn moeder want die vond dat onpraktisch. Het werd destijds keyboardles omdat mijn moeder dat beter en makkelijker vond. Dit voorval deed me inzien dat eigenlijk heel veel dingen die ik wilde als kind, niet zijn toegezegd. Er waren altijd valse voorwendselen als ik mocht kiezen.
Ik weet nog goed dat ik mocht bepalen naar welke open dagen van middelbare scholen ik wilde gaan kijken. Ik had er één uitgezocht en mijn ouders hadden een andere middelbare school uitgezocht. Ik wilde heel graag naar de middelbare school die dichterbij was en waar ik de sfeer van het gebouw fijn vond. Het betrof de school die ik zelf had uitgekozen. Uiteindelijk werd het onherroepelijk de andere hogeschool omdat mijn ouders de structuur en striktheid daar beter vonden. Het gebouw was een omgebouwd klooster en voelde koud en kil voor mij. Ik heb nachtenlang liggen huilen dat ik naar die school moest.
Zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen waarbij de schijn werd gewekt dat ik een vrije keus had, maar als ik dan niet de keuze maakte die mijn ouders voor ogen hadden, werd deze overruled door hen. Nog een voorbeeld is dat mijn vader altijd gezegd heeft dat ik iedere studie mocht kiezen die er bestond, omdat het belangrijk was om te kunnen studeren wat me leuk leek. Zijn letterlijke woorden waren: “Kies een studie die je leuk vindt. Iedere studie. Maakt niet uit welke, behalve geneeskunde!” Mijn vader was arts en vond dat hij in zijn beroep te veel begrensd werd door wet- en regelgeving om een goede arts te kunnen zijn. Daarnaast is hij zelf door zijn eigen vader gedwongen om medicijnen te gaan studeren, en wilde hij dat karma doorbreken door het tegenoverstelde tegen zijn kinderen te zeggen. Daarmee realiseerde hij waarschijnlijk niet, dat aangeven wat je niet mag studeren, eigenlijk ook een beperking is….

Nu weet ik dat ik een Hoog Sensitief Persoon ben, maar dit hebben mijn ouders niet ingezien in mijn jeugd. Ik was heel erg gevoelig voor indrukken en sferen. Op school, bij vriendjes maar ook thuis. Al vrij jong begon ik me zorgen te maken over het drankgebruik van mijn moeder. Regelmatig vroeg ze me een glas sherry in te schenken als ze eten stond te koken. Zeer vaak heb ik met zeer gemengde gevoelens een glas sherry ingeschonken als kind. Expres niet luisteren naar het verzoek werkte niet, en ik weet nog dat ik als 11-jarige op zoek ging naar andere mogelijkheden om niet meer dat glas sherry in te hoeven schenken. Het voelde voor mij niet goed. Ik voelde het letterlijk alsof ik iedere keer mijn moeder aan het vergiftigen was, maar als kind weet je niet wat je met deze gevoelens aan moet. Giftig kon de drank niet zijn, want je kan het gewoon kopen, maar waarom voelde het voor mij giftig en naar?
Toen ik eenmaal wat ouder werd en op de middelbare school zat, werd mijn tijd meer gevuld met huiswerk en eindeloze telefoongesprekken met klasgenoten. Maar ik maakte me wel altijd zorgen om mijn moeder en de drank die ze iedere week in huis haalde. Van sherry, ging het over in port en vervolgens werd het whisky.
Mijn moeder heeft een vrij dringende vader gehad en ze probeerde zich daartegen af te zetten. Ze wilde het beste voor haar kinderen en dan vooral een andere band dan die zij had met haar vader. Helaas werden die goede bedoelingen nog dwingender door de alcohol. Mijn moeder begon steeds meer zwart/wit te zien. Dingen waren OF goed OF slecht. Er was geen tussenweg meer. Onbewust ging ik mijn intuïtie ontwikkelen om mijn moeder diverse stappen voor te kunnen zijn. Ik ging steeds meer voorspellen wat haar bui was, of welke richting de wind die dag stond. Als ik bevestiging zocht bij mijn ouders over bepaalde zaken, werden deze ontkent, ontkracht of zelfs verzwegen. Langzaam heb ik afgeleerd om mijn eigen gevoel, wensen en behoeften te uiten en ben ik me meer gaan vormen naar het ideaalbeeld dat mijn ouders van hun kinderen hadden. Als we voldeden aan dat ideaalbeeld, waren we geliefde kinderen. Voldeden we niet aan het ideaalbeeld, dan waren we lastig, opstandig en vervelend.

Doordat ik ging studeren in Leeuwarden (ver weg van huis) kwam ik erachter dat ikzelf anders in elkaar stak. Ik vond veel meer rust in mijn eigen huisje, en ervaarde enorm veel vrijheid in mijn manier van leven. Langzaam aan ontstond toen ook de interesse in de natuurreligie hekserij en het spirituele. Altijd al wist ik dat er meer moest zijn tussen hemel en aarde, maar hoe en wat? Dat leerde ik door het lezen van diverse boeken over hekserij tijdens mijn studietijd. Of eigenlijk; leerde ik me weer herinneren. Niets was echt nieuw voor me, het was meer opnieuw herinneren van kennis. Ik was gek op (half-)edelstenen en hun werking en begon me ook te verdiepen in paranormaliteit. Iets wat bij mijn ouders in huis, als belachelijk en oplichterij bestempeld werd.
Als ik een weekend thuis was, voelde ik een enorme druk in huis. De sfeer was altijd gespannen. Er was geen ruzie in huis, maar het voelde gewoon niet neutraal. Het fijnst voelde ik me in de esoterische winkel in Leeuwarden. Diverse malen struinde ik die winkel binnen om me gewoon te omringen met de fijne ongedwongen sfeer die daar hing.

Een half jaar voordat mijn vader overleed, vroeg hij aan mij of ik mijn moeder anders vond dan vroeger. Met lichte twijfeling en een brok in mijn keel vertelde ik mijn vader dat ik mijn moeder het afgelopen jaar erg warrig vond als ik even thuis was en me zorgen maakte over de hoeveelheid alcohol die ze nuttigde. Mijn vader beaamde dat hij zich daar ook zorgen over maakte en zweeg verder. Nog geen half jaar later stierf hij heel onverwachts en verdronk mijn moeder haar verdriet. Toen werd voor andere familieleden ook duidelijk dat mijn moeder een serieus probleem had. Diverse malen hebben verschillende mensen geprobeerd mijn moeder de hulp aan te bieden die ze nodig heeft, maar tot op de dag van vandaag ontkent ze dat ze een probleem heeft. Doordat mijn moeder boos op mij was omdat ik degene was die hardop uitsprak dat ik vond dat ze een probleem had, heb ik moeten leren om los te komen van haar. Haar dwingende gedragingen en harde, soms ronduit pijnlijke opmerkingen heb ik moeten leren loslaten. Ik zag al snel in dat dit de alcohol was, die haar dwingende karakter versterkte. Toen ik mijn man ontmoette heeft hij mij de keus voorgelegd. Ik moest leren voor mezelf te kiezen, in plaats van de dansen naar de pijp van anderen (lees: mijn moeder). Vanaf het moment dat hij dat zei, heb ik me losgemaakt en ben ik begonnen aan de lange weg van genezing. Ik ging in mezelf geloven en leerde voor mezelf te kiezen en niet meer te luisteren naar de wensen van mijn moeder.

Ik leerde eigen keuzes te maken, gesteund door mijn man en kwam los van mijn moeder. Een moeilijke periode, want dan leer je inzien dat je moeder niet onvoorwaardelijk van je houdt, omdat je niet voldoet aan haar ideaalbeeld van haar kinderen. Dit maakt me echter niet minder mens! Nu in de healingsopleiding maar ook door het lezen van het boek Highly Intuitive People van Heidi Saywer, leer ik inzien dat ik mezelf grotendeels geheeld heb van het verdriet en verlies van mijn lieve moeder. Ik heb geleerd mijn moeder los te zien van de ziekte die ze heeft, die haar bepaalde dingen laat doen en laat zeggen. Maar haar alcoholgebruik en mijn opvoeding hebben me gemaakt zoals ik nu ben. Ik leer dus nu in te zien, dat ik bepaalde overtuigingen van mijn ouders overgenomen heb, die me beperken om in alle vrijheid te gaan doen wat ik wil doen. De omstandigheden waarin ik ben opgegroeid hebben bijgedragen aan het energetische trauma in mijn keel. Om die trauma’s te kunnen verwerken, is het van belang dat je ze herkent en erkent, voordat je kunt gaan werken aan het opheffen daarvan. Dat dit niet altijd even leuk of simpel is, is wel duidelijk. Soms moet je terug naar je jeugd om te kijken waar je gekwetst bent. Waar ben je je gaan afsluiten? Wanneer ben je overtuigingen gaan overnemen die je nu beperken in de keuzes die je maakt? Zeer belangrijk om te onderzoeken wil je echt vanuit je authentieke zelf gaan leven, en net als ik op zoek zijn naar complete vrijheid om te kunnen doen wat je wil. Dat is waarom ik deze intieme informatie met jullie deelde. Om open en oprecht te laten zien, waar mijn trauma’s zitten, en op welke manier ik ze verwerk om uiteindelijk authentiek vanuit mezelf te kunnen leven en werken.

Myst