, , , , ,

Regressietherapie – sessie 4

Op weg naar mijn regressietherapeut Wendy schijnt het zonnetje en voel ik me goed. Innerlijk weet ik dat dit voorlopig de laatste sessie zal zijn. Vandaag gaan we de laatste puzzelstukken oplossen. Ik voel het.

Eenmaal binnen vraagt Wendy hoe het met me gaat. Ik vertel haar vol trots dat ik mijn healing-opleiding afgerond heb en ze feliciteert me. Dan vertel ik over de laatste drie lessen van de healing-opleiding. Het feit dat de term lichtwerker naar boven is gekomen en dat ik dat niet kende. Dat de docent mij daarin bevestigd, maar ook in het feit dat ik vele vorige levens heb gekend. Ik vertel van het steeds meer beelden kunnen zien en we praten even over de religieuze energie die in enkele chakra’s is overgedragen vanuit de familielijn van mijn vader. Het is zo fijn om daar gewoon met Wendy over te kunnen praten, waarbij zij enkele zaken nader voor mij verklaard. Dan vertel ik haar over de healing die ik kreeg van een klasgenoot waarbij ik heel helder voor ogen kreeg dat in een vorig leven mijn buik opengereten is. De zin “Eens kijken of de duivel in haar huist” deed mij erg denken aan mijn angst voor kerken.

Dan praten we verder over mijn gevoel in mijn buik als ik in een kerk ben. Wendy geeft aan dat het trauma wellicht opgeruimd kan zijn, maar het stuk van mijn ziel uit die tijd wellicht nog hulp nodig heeft. We besluiten dit verder te onderzoeken.

Ik vertel dat ik kerken ervaar als zwart, donker en zwaar. Ik geef aan dat ik dat echt in mijn buik en keel voel. Wendy voelt op dat moment ook haar keel die wordt dichtgeknepen. Ze vraagt me om goed te voelen welk beeld daarbij hoort. Ik ben iemand die probeert te schuilen in een kerk, maar ik weet dat ik zal sterven. Wendy vraagt of ik man, vrouw of kind ben. Ik geef aan dat ik een vrouw ben, maar ook een kleine jongen. Ik kan niet kiezen, ik ga heen en weer tussen de jongen en de vrouw, maar uiteindelijk geef ik aan dat ik de vrouw ben.

Wendy vraagt me te kijken wat er gebeurt, maar ik zie het niet. Het enige wat ik door krijg is dat ik angstig om me heen kijk op zoek naar een uitweg, maar die is er niet. Aangezien we hier even vastlopen in de regressie, vraagt Wendy me verder terug te gaan in de tijd, wanneer alles nog goed was. Ik zie mezelf rondlopen in een dorp wat lijkt op het dorp uit één van mijn eerdere regressies. Wendy legt uit dat je inderdaad meerdere levens op dezelfde plek kunt hebben.
Ik draag een mooie groene jurk en heb rood haar. In het dorp zijn niet veel mensen met rood haar, dus men ziet mij als een bijzondere verschijning. De mannen kijken naar mij, en sommige vrouwen zijn jaloers. Toch zijn het de vrouwen in het dorp die mijn kennis raadplegen en om hulp vragen. Als Wendy doorvraagt, wordt het mij duidelijk dat men mij vanwege medicinale kennis raadpleegt en dan met name bij geboortes. Ik maak zalven, drankjes, maar ook kruidenmengsels voor vrouwen om klachten tijdens de zwangerschap te verlichten.

Wendy vraagt of ik alleen ben, maar dan zie ik de jongen, die ook in de kerk aanwezig was. Hij is mijn zoon van negen jaar oud. Ik heb ook een man, maar die is jager. Mijn man is vaak op pad en dat vind ik prima. We hebben elkaar niet fysiek nodig om van elkaar te houden of bij elkaar te zijn. Mensen vinden het raar, maar wij voelen geen afstand tussen ons als we gescheiden zijn van elkaar. Aangezien mijn man vaak op pad is, ben ik afhankelijk van de inkomsten die bij meebrengt als hij thuiskomt. In de perioden dat hij weg is, ga ik spaarzaam om met de inkomsten. Door hulp te bieden aan de vrouwen in het dorp, ontvang ik vaak een vergoeding in natura waardoor ik de perioden dat mijn man weg is goed kan overbruggen.

Jezus KruisTerwijl ik bezig ben met mijn werk, vraagt Wendy wat er om me heen gebeurt. Ik zie dat een man van de kerk in het dorp zielen probeert te werven voor de kerk. Hij heeft een groot jezuskruis vast en verkondigt dat men in de hel zal landen als men zich niet houdt aan de regels van de kerk. Ik merk dat steeds meer mensen zich hierbij aansluiten. De sfeer in het dorp veranderd. Er wordt angst gezaaid en via angst worden zielen geworven voor het geloof. Wendy vraagt wat ik er van vind. Ik geef aan dat ik heel duidelijk voel dat die man onzin loopt te verkondigen. Ik WEET dat er geen hemel of hel bestaat. Net als dat de aarde rond is en niet plat. Ik besluit heel duidelijk om mijn mond te houden, maar ik voel wel aan dat steeds meer mensen zich beginnen af te vragen of wat ik doe wel strookt met wat de kerk verkondigd.

Dan is het avond en komt er een oudere vrouw met haar dochter aan mijn deur. De dochter is aan het bevallen, maar het gaat niet goed. De oude vrouw vraagt mij haar te helpen. In eerste instantie word ik boos, ze zijn veels te laat bij me gekomen. Het kind ligt gedraaid. Dan probeer ik met al mijn kennis en kunde de vrouw te helpen met haar bevalling, maar het is al te laat. Het kindje komt dood ter wereld omdat de navelstreng een aantal keer om de nek van de baby is gedraaid. Het kindje heeft geen zuurstof meer binnengekregen via de navelstreng en is in de buik al overleden tijdens de weeën. Als Wendy me vraagt wat er vervolgens gebeurt, geef ik aan dat de oude vrouw boos op mij wordt. Ze geeft mij de schuld van alles. Als zij haar dochter en doodgeboren kleindochter meesleurt het huis uit voel ik in mijn buik dat dit me mijn leven gaat kosten. Ik probeer de pas bevallen vrouw wat kruiden en zalven mee te geven voor de wonden en haar verdriet, maar ik weet dat dit niet zal helpen bij het voorkomen van mijn dood. Mijn zoontje komt naar beneden gewekt door het lawaai. Ik probeer hem gerust te stellen, en stuur hem weer naar zijn bed. Dan begin ik met het schrobben van mijn onderarmen en handen. Ik probeer met man en macht al het bloed van me af te schrobben en mijn huis te reinigen. Wat ik ook probeer weg te poetsen, het gevoel van dat dit hele voorval mij mijn dood betekent raak ik niet kwijt. Uiteindelijk ga ik bij mijn zoon in bed liggen en vlak voordat ik in slaap val, realiseer ik me dat ik zelf zwanger ben. Vervolgens redeneer ik mijn gutfeeling dat ik dood zal gaan weg, met het feit dat ik zwanger ben en val in slaap.

Een paar dagen na dit voorval gebeurt er nog niks, maar ik weet dat ik zal sterven binnenkort en ben op mijn hoede. Als ik op een gegeven moment door het dorp loop, word ik plots opgejaagd door een grote groep kerkvolgers. Ze willen erachter komen of de duivel in mij huist aangezien ik een dood kind ter wereld heb gebracht en me niet met kerkelijke dingen bezig hou. Ik word opgejaagd naar de kerk, en vlucht het gebouw in. Wat normaal gesproken voor vluchtelingen een heilige en veilige haven is, is voor mij niet veilig. Wendy vraagt of ik alleen ben in de kerk, maar ik antwoord van niet. Dan zie ik in ene de jongen weer die ik ook in het begin van deze regressie sessie zag. Nu weet ik dat het mijn zoon is die thuis is. Ik zie hem echter naast me in de kerk alsof hij echt bij mij is. Ik switch naar mijn zoon thuis en mijzelf in de kerk en terug. Ik WEET dat hij ook vermoord wordt door de kerkvolgers maar dan bij mij thuis.
Dan concludeert Wendy dat ik dat leven met mijn bewustzijn kan reizen in tijd en plaats. Ik WEET ook dat dit klopt, precies zoals ik de oneindigheid ervaarde in mijn healingsopleiding, namelijk vertrouwd. Op het moment dat mijn zoon dood is, keer ik terug in mijn eigen lijf in de kerk en zoek een uitweg, maar dan zie ik dezelfde priester als in het dorp. Hij kijkt mij aan en opent de deur voor de kerkvolgers. Hijzelf verschuilt zich achter de deur, en dan springen een aantal mensen boven op mij en word ik ter dood vervloekt. De priester spreekt vervloekingen uit dat ik naar de hel zal gaan, vanwege mijn daden. Ik probeer kort uit te leggen wat er tijdens de bevalling van de vrouw is gebeurd maar de mensen maken mij uit voor leugenaar.
Dan word ik woest van het woord leugenaar.

Ik kon zien dat mijn kind vermoord werd, en dat raakte mij enorm, maar het feit dat ik uitgemaakt wordt voor leugenaar maakt me werkelijk furieus. Er zijn uiteindelijk 6 mensen nodig om mij onder controle te krijgen. Wendy vindt het opvallend dat ik daar zo sterk van word. Kennelijk is er iets met ‘uitgemaakt worden voor leugenaar’. Ik vertel Wendy dat ik terwijl ik word vastgehouden door 6 mensen ik het idee krijg dat ik moet vertellen dat het Gods wil was die ervoor zorgde dat het kind dood ter wereld kwam. Dat zou ervoor zorgen dat ik een dialoog kon beginnen met de kerkvolgers, maar ik krijg het mijn strot niet uit. Ik WEET dat God niet bestaat zoals het in die tijd verkondigd werd. En ik kan gewoon niet liegen dat dit Gods wil was om mijn eigen leven te redden.

Dat is het moment dat Wendy ingrijpt. Ze geeft aan hier een splitsing te voelen in mijn verhaal. Waarom kan ik niet liegen? Ik geef aan dat dit echt een kracht van buiten mezelf is. Ik krijg het gewoon echt mijn strot niet uit. Wendy geeft aan dat ik wellicht een eed heb afgelegd die ervoor zorgt dat ik niet kan liegen. Dit voelt volgens haar niet goed en moeten we ook nader onderzoeken. Voor nu besluiten we het verhaal met de vrouw verder af te maken.

Doordat de vrouw niet kan liegen, besluit ze haar mond te houden en wordt ze ter dood veroordeeld. Mijn buik wordt door iemand opengesneden en ik zie net als in de healing-les mijn ingewanden en ongeboren kind onder mij op de grond vallen vlak voordat ik sterf. Wendy vraagt nog of die vrouw nog wat nodig heeft, maar ik geef aan dat dit herinneren al genoeg is. De vrouw wist al dat ze alleen lichamelijk sterft, maar haar ziel niet. Als Wendy nog even doorvraagt waarom ik niet een kleine leugen om bestwil kon vertellen, zodat ik niet vermoord zou worden door de kerkgangers, geef ik aan dat ik dat echt niet kon. Ik geef aan dat ik alles al wist in dat leven. Ik wist ook dat wat de kerk verkondigde niet klopte omdat ik innerlijk wist dat het in de toekomst anders is. Die toekomstige informatie hoort ook bij mij. Ik ben ook niet tegen de priester ingegaan op het plein toen hij zielen wierf voor de kerk, omdat ik wist dat het niet geaccepteerd zou worden. Ik weet de waarheid van de toekomst.

Dan wordt het in ene voor Wendy duidelijk! Ik bezat in dat vorige leven het vermogen om mijn met bewustzijn voorbij de grenzen van tijd en ruimte te gaan. Zo bleef ik in contact staan met mijn man als hij op reis was en met mijn kind op het moment dat hij stierf. Dat is de reden waarom ik in dit leven bepaalde dingen gewoon WIST en nu als herinnering ervaar. Ik kon met mijn bewustzijn reizen in de tijd en was dus die tijd ver vooruit. De blokkade op mijn keel betreffende liegen bracht mij in een zeer lastig pakket. Ik kon de waarheid niet spreken want dat zou niet geaccepteerd worden (terwijl het voor mij echt de waarheid is of was) en liegen lukte ook niet. Dat was waarom ik dichtklapte en Wendy het ook voelde in haar keel toen we aan deze regressie sessie begonnen. Dat is de reden waarom ik in kerken een naar gevoel ervaar in mijn buik EN mijn keel.

Wendy vraagt me om me te concentreren op het MOETEN uitspreken van de waarheid. Waar komt die verplichting vandaan? Ik zie een donkere wolk en geef aan dat het bij mij vandaan komt. Wendy zegt dat het opgeven van de vrijheid om te kunnen zeggen wat je wil (en dus eigen wil) niet zo maar opzij kan worden gezet. De wolk voelt niet goed volgens haar en ze vraagt me om goed in die wolk te kijken. Hoe voelt het? Is het een persoon, energetische wolk of iets anders?

Piramide KristalMet enige moeite lukt het me om in de wolk te kijken. Ik zie een doorzichtige kristal in de vorm van een piramide. In dat kristal zitten mooie regenbogen. Ik vertel Wendy dat ik daarmee de afspraak heb dat ik in mijn volgende leven de waarheid MOET vertellen. Wendy verteld dat dat echt niet goed is. Dan valt bij mij het kwartje. In het kristal ligt vastgelegd dat ik niet kan liegen. Het is een contract! De wolk klaart op en is een deel van mezelf. Die wolk ben ik zelf. In een nog eerder leven heb ik gebruik gemaakt van leugens en dat heeft mijn kop gekost. Ik heb met mezelf een dialoog gevoerd voordat ik incarneerde in een volgend leven dat ik geen gebruik meer wilde maken van leugens. Vervolgens heb ik met mezelf in een contract, vastgelegd in een kristal, de afspraak gemaakt dat ik in een daaropvolgend leven niet KON liegen. Helaas liep dat dus ook niet goed af.

We besluiten het contract, dat ik op zich wel eervol vind, toch op te ruimen door het naar het licht te sturen. Op deze manier ruimen we toch een soort blokkade op in mijn energetische lichaam bij mijn keel. Als dit opgelost is, open ik langzaam weer mijn ogen.
Ik zie sterretjes en voel me wat licht in mijn hoofd als Wendy me een koekje aanbied om een te landen in het huidige leven. We praten nog even na en dan nemen we afscheid van elkaar. Ik vind het jammer om afscheid te nemen, want ik ben Wendy enorm gaan waarderen en ik hou ervan om met haar te kunnen praten over alle paranormale en spirituele zaken. Ze zal nooit raar opkijken of je oordelen over de dingen die je mee maakt. Heerlijk. Een contact dat ik niet zal vergeten.

Mijn visie,…
Toen ik met Wendy de afspraak maakte voor deze regressiesessie wist ik innerlijk dat dit de laatste sessie zou zijn. Ik wilde de afspraak persé inplannen na de laatste dag van mijn healing-opleiding. Waarom wist ik destijds niet, maar het voelde alsof dat de juiste volgorde was. Nu weet ik dat ik bepaalde dingen moest leren in de healing-opleiding die me nu in deze regressie kon brengen waar ik zijn moest.

Het besef dat religieuze energie overgedragen kon worden vanuit de familielijn, maar ook dat je trauma’s uit vorige levens nog kunt voelen in je huidige leven. Dat ik mijn bewustzijn voorbij de grenzen van tijd en ruimte kan strekken en dat ik dus vanuit vorige levens maar ook volgende levens informatie kan verkrijgen. Doordat deze kennis in de tussentijd tot mij gekomen is in dit leven, kon ik nu eindelijk een beeld vormen van het leven waarin het trauma met betrekking tot kerken veroorzaakt is. Zonder deze informatie kon ik geen beeld krijgen van het vorige leven in deze regressie sessie.
Al mijn vorige levens die ik tot nu toe onderzocht heb, hebben te maken met intuïtief zijn en daarmee werken of niet. Het hogere weten en spiritualiteit zijn de twee pijlers van mijn ziel. Dit is nu wel duidelijk voor mij. Dit is de persoonlijke kracht die huist in mij en waar ik mee moet werken.

Nu WEET ik dat de kosmos op mysterieuze wijze werkt. Dingen komen in een bepaalde volgorde omdat dat de gewoon de juiste volgorde is. Of dit nu logisch is of niet.

The universe has his own way of working things out.

Just let go!
Let go
Of how
You thought
Your life should be,
And embrace the life that
Is trying
To work its way into
Your consciousness.

Myst

/door
, , ,

Verslag van een healing buiten de les

Naast de lesdagen in onze healing-opleiding is het de bedoeling dat we ook enkele healings geven aan vrienden, kennissen of familieleden die daar geïnteresseerd in zijn om zo onze vaardigheden verder te ontwikkelen.

Na de achtste lesdag ervaar ik een bijzondere ontwikkeling in mijn healing-techniek in de healing van mijn klasgenoot Prescilla. Hierbij een kopie van mijn verslag wat ik aan de docenten toestuurde:

Voorbereiding
Dit keer was ik ontspannen voor de healing. Onderweg kreeg ik in ene wel een helder moment dat de liefde die achter Prescilla stond in de voorgaande healing weleens een gids of iets dergelijks kon zijn in plaats van een echte jongen die zich binnenkort aanmeld in haar liefdesleven. Prescilla vroeg in de vorige healing of ik haar kon helpen met haar liefdesleven, en we voelden beiden iemand achter haar destijds.
In de auto op weg naar haar voor deze healing, werd voor mij duidelijk dat de vraag van haar (“Wanneer komt mijn ware liefde?”) te breed gesteld was. De entiteit achter Prescilla is iemand die haar helpt met haar ware liefde voor zichzelf. De rest volgt als ze eerst die vorm van liefde vindt (zelfliefde). Ik besprak dit met haar, omdat ze er weer naar vroeg voorafgaand aan de healing. Prescilla wilde weer met haar liefdesleven aan de slag. Ik ging kijken wat ik ging doen, maar zou starten met een algemene healing en kijken wat ik tegen kwam.

De healing (samenvatting)
Ik begon de healing met een algemene schoonmaak, waarbij ik iemand waarnam achter Prescilla, maar dat was prima en hebben we zo gelaten. Voor de healing heb ik wel even gevraagd mij een beetje ruimte te geven en dat werkte. Na haar algemene ruimten schoongemaakt te hebben, viel het me op dat haar gronding een stuk beter was dan vorige keer. Na de algemene schoonmaak met de kleur groen, ging ik over op een andere schoonmaakkleur (oranje) en Ik bleef hangen bij haar linkerschouder. Ik vroeg wat er met haar schouder was maar Prescilla gaf aan dat ze daar niks mee had. Toch bleef ik er hangen. Ik heb het eerst een tijd geprobeerd schoon te maken met de kleur oranje, maar al snel ging ik over op het element water wat veel beter hielp. Prescilla barstte in huilen uit en ik kreeg een beeld van een vergiftiging door een pijl of buis door. Aan de achterkant stak er iets uit de schouder en wat in de schouder zat, verspreidde een vernietigend gif door haar aderen en hart. Op dit moment begint Prescilla dat ook te voelen. Hier hoorde ook een man bij en voordat ik er erg in had zei Prescilla dat ook. Ik flap eruit “Als ik je niet kan krijgen, dan kan niemand je krijgen!” Die man heeft Prescilla vergiftigd omdat zij niet van hem hield.
Het lukte mij op een gegeven moment om de pijl of buis te verwijderen, maar het gif zat er nog en tastte de aderen en het hart aan. Veel spoelen met water stopte het gif dat ik afvoerde in de vortex. Maar helen lukte niet. Pas toen ik een modderpak op de wond aanbracht en mijn handen voor en achter op de wond had gelegd, ging het langzaam helen. Na enkele minuten (denk wel ruim 10) begon het heel langzaam te werken. Na tien minuten heb ik lucht toegevoegd om te helen en de rest (het modderpak) weer afgevoerd met het gif in de vortex. Toen ik mijn hand op Prescilla had gelegd, voelde ik het gif een beetje in mijn onderarm stromen. Ik probeerde dat goed uit te spoelen in de Vortex (draaikolk naar de aarde), maar het hielp niet helemaal. Pas toen ik buiten een boom aanraakte met die arm, ging het gevoel pas goed weg. Toen Prescilla geheeld was, was het mij en haarzelf nog wel duidelijk dat er veel energie van die man in haar aura’s zat en dat hij nog aan haar vast zat. Ik heb die man buiten haar ruimte geplaatst en gevraagd of Prescilla al zijn energie, verdriet, haat en liefde terugstuurde naar die man. Ik vroeg haar of ze vanaf een afstand kon zien, waarom hij haar vergiftigd had (nadat ik bevestigde dat hij haar niet meer pijn kon doen en ze veilig was omdat ik er tussenin stond). Ze antwoordde dat hij haar haatte. Ik vroeg wat er onder die haat zat, en dat was angst en liefde voor Prescilla. Mij werd duidelijk dat die man haar vermoord had in een vorig leven, nog aan haar vast zat. Ik vertelde de man dat hij over kon gaan naar het licht, want Prescilla is niet meer de vrouw uit het leven van toen. Hij ging niet weg, de band werd wel lichter, Prescilla moest hem vergeven voor zijn daden. Na een dialoog die Prescilla zelf voerde aan de hand van vragen van mij, kon de man eindelijk over gaan. Al die tijd ben ik tussen die man en Prescilla in blijven staan, hen scheidend met mijn handen. Toen de man over was gegaan, kon ik van mijn plek af en Prescilla gronden. Daarna hebben we al haar energie met name uit dat leven terug gehaald en haar schouder (en aura’s) weer opgevuld. Er was nog veel meer te doen, maar dit was een flinke energetische klus waardoor ik ervoor koost om al haar aura’s nog even schoon te spoelen met supreme being energie en netjes te gronden en af te sluiten.
Eenmaal klaar netjes afgestroomd, maar het lome gevoel in mijn linkerarm bleef nog even totdat ik buiten een boom vastpakte.

Waar ben je tevreden en blij over in deze healing, wat is mijn cadeau?
Ik krijg steeds meer beelden door en ik ben erg blij dat ik ben blijven hangen bij de schouder waar mijn handen wilde blijven. Met de uitkomst van deze healing groeit mijn zelfvertrouwen in mijn heldervoelendheid.
Daarnaast had ik de laatste les heel veel angst voor entiteiten/geesten. Nu heb ik zonder angst te voelen met die energie gewerkt bij Prescilla en die man begeleid naar het licht. Kennelijk moest de healing op dit moment plaats vinden en kon dat niet eerder bij de vorige healing…. Ik had nu veel meer tools en kennis in handen om deze healing op deze manier te volbrengen. Heel bijzonder.

Wat heb ik geleerd in deze healing?
Dat ik heel erg in het moment tot de mooiste oplossingen kom. Ik integreer al mijn kennis van de healingsopleiding, verschillende healings, regressie en tekstboeken allemaal tot een passende oplossing voor de healee en dat bevalt me. Het gaat automatisch. Ik merk op dat het strikt willen volgen van een passend script me meer in de weg zit. Bij deze healing is dat heel erg duidelijk geworden en groeit mijn zelfvertrouwen. Dit is kennelijk mijn stijl.

Waardering
Ik vond dit een van mijn beste healings, ondanks dat hij niet standaard was. Ik heb alle kennis die ik in mij had met elkaar geïntegreerd en dat voelde goed. Ik merk dat mijn zelfvertrouwen groeit.

 

 

Commentaar van docent:

Lieve Maaike,

Wat een mooie healing heb je gegeven. Wat mooi dat je zo in vertrouwen aanwezig kunt zijn dat je helderheid en creativiteit en betrokkenheid zelf hun weg vinden om de healing rond te maken.
Mooi ook dat je lichaam weet wat het nodig heeft om af te stromen (de boom aanraken) en dat je daar naar luistert.
Ik heb eigenlijk niets toe te voegen aan je verslag. Ik vind het heel mooi om te lezen. Ik heb bewondering voor je krachtige en warme betrokkenheid in de healing en je helderheid en creativiteit en openheid om je te laten leiden in wat er wil gebeuren!

Liefs en licht,
C.

 

Myst

/door
, ,

Healing-opleiding – Dag 6

De zesde dag van mijn healing-opleiding was een specialisatie-dag met het thema emoties. In ons leven leren wij emoties te verbergen of maskeren, maar vergeten we dat deze vormen van energie wel opgeslagen worden in ons lichaam. We worden ons hiervan bewust gemaakt door goed te voelen in ons eigen lichaam. Welke emoties zitten vast? Hoe kunnen we die losmaken en opruimen?

Vaak is de ene emotie een dekmantel voor een andere emotie. We kennen allemaal het voorbeeld dat we boos kunnen worden als ons onrecht aangedaan wordt. Maar de emotie die onder deze boosheid verborgen kan zitten is verdriet omdat we ons in ons diepste wezen gekwetst voelen. Dit (vaak intense) verdriet maskeren we door boos te worden zodat we het verdriet maar niet te hoeven tonen. Deze cirkels houden we graag in stand.
Ook reageren we vaak op emoties van anderen, omdat hun emoties naar ons toe gegooid wordt.
“JIJ bent de gene die rotzooi maakt!”.
Vaak wijzen mensen dan ook nog eens letterlijk naar je. We leren emoties gewoon er te laten zijn, zonder ze af te dekken met andere emoties. We leren op een andere manier kijken naar onze eigen boosheid. Waarom wordt je boos als iemand rotzooi maakt? Zeer waarschijnlijk omdat je zelf beter in je vel voelt zitten als het netjes opgeruimd is. Is het dan terecht om boos te worden op de ander die zich (kennelijk) lekker voelt met rotzooi om zich heen?

We krijgen tevens inzicht hoe we emoties kunnen laten bij de personen waar ze horen en dus niet overal op te reageren. We worden ons hiervan bewust gemaakt door goed te voelen in ons eigen lichaam. Welke emoties zitten vast? Hoe kunnen we die losmaken en opruimen? Zijn die emoties van onszelf of anderen?

Dan gaan we aan de slag met het goed schoonmaken van de chakra’s en eigen energieveld. We doen een lange oefening voor het goed laten doorstromen van onze levensenergie en het stromen van de energie van de seizoenen. Daarbij haal je in de lente energie op uit de aarde (lente), vanuit ons hartchakra geven we de energie door aan de wereld (zomer), dan oogsten we wat we gezaaid hebben (herfst) en geven we het vanuit ons hart terug aan de aarde (winter).

Na de lunchpauze gaan we aan de slag met een visualisatie-oefening, maar ik kan me niet goed concentreren. Voor deze specialisatie-dag zijn we bij de docenten thuis en ik hoor de huistelefoon diverse keren overgaan en stoppen, overgaan en stoppen, overgaan en stoppen. Mijn man en ik hebben in de jaren dat wij samen zijn diverse mensen verloren waarbij wij altijd op onze huistelefoon gebeld werden. Als we beiden nu ergens zijn en een huistelefoon doordringend horen afgaan, worden we beiden wat onrustig en controleren we altijd onze eigen mobiel. Dat is bijna een soort tik geworden. Het lukt me niet om me te concentreren in de visualisatie-oefening en op het moment dat ik aan de docenten wil vragen of ze de telefoon willen opnemen, want er verkeerd iemand duidelijk in nood, staat de docent op. Ik besluit mijn mond te houden. Ik ben in een veilige omgeving, niemand weet waar ik ben, en bovendien is het de telefoon van de docenten. Niet mijn eigen huistelefoon. Er kan niemand in nood zitten, dus die telefoon was niet voor mij bestemd bedenk ik me. Dan stopt de telefoon met rinkelen. Ik blijf even in mijn onrust, oftewel angst zitten. Precies wat we leren, niet weglopen maar voelen die angst. Uiteindelijk duik ik de visualisatie-oefening in.

Dan gaan we dansen met verschillende energie (mannelijke energie, vrouwelijke energie) waarbij we overgaan in het voelen in ons hart en dat raakt me. Ik voel me intens verdrietig na deze oefening, en link dat aan de onrust die ik eerder voelde.

Na een ontspanningsoefening wordt de dag afgesloten en gaan we de boel opruimen. Ik pak gauw even mijn mobiele telefoon om te kijken hoe laat het is, en tot mijn grote schrik zie ik dat mijn man mij wel 20 keer gebeld heeft. Via Whatsapp lees ik dat mijn schoonvader die middag een hartinfarct gekregen heeft en nu op de operatietafel ligt. Ik bedenk me geen seconde pak mijn spullen en vlieg op weg naar het ziekenhuis waar mijn schoonvader geholpen wordt.

Nu hoef ik jullie niet te vertellen, dat mijn man degene was die geprobeerd heeft mij te bereiken die dag. Hij wist alleen de naam van mijn mannelijke docent en via een zoektocht op internet is hij achter een telefoonnummer gekomen. Hij heeft dat nummer geprobeerd te bellen in de hoop dat hij mij kon bereiken aangezien mijn eigen mobiel uit stond. De telefoon ging steeds een paar keer over om vervolgens naar de voicemail over te gaan. Mijn man heeft het op een gegeven moment gewoon opgegeven. De docent heeft de telefoon nooit opgepakt, die heeft alleen de deur dicht gedaan naar de ruimte waar deze telefoon stond. De heldere ingeving dat iemand in nood zat en dat ik de drang voelde om die telefoon op te nemen was wel voor mij bestemd. Ik voelde dat zo sterk, omdat het voor mij was. Ondanks dat mijn schoonvader goed opknapte na een eerste ingreep, voelde ik me een paar dagen daarna verward en verdrietig. Waarom kan ik niet op het juiste moment handelen na dit soort heldere ingevingen? Ik vroeg advies aan de docenten en het volgende antwoord kwam als wijze raad:

“Ik denk dat het mooi is als je jezelf vrijer gaat voelen om ook te handelen naar je intuïtie. Wat maakt het uit als het anders uitpakt dan je voorvoelt? Dan kun je daar weer op een wezenlijke manier op antwoorden. Ik denk dat we nooit precies kunnen weten wat wel of niet de bedoeling is, dus we kunnen ons net zo goed vrij voelen om te handelen!”

Dit is precies waar ik mee worstel. Ik voel iets, maar vervolgens ga ik het in mijn hoofd beredeneren, afwegen, bediscussiëren, vergelijken, ontleden, verklaren, uitleggen. Vervolgens maak ik met mijn bewuste geest een beslissing en blijkt negen van de 10 keer, mijn eerste gevoel gewoon juist te zijn. Vanwege de angst voor onbegrip, afwijzing of zelfs afkeer vanuit mijn omgeving handel ik dus niet. Dit loslaten, betekent dat ik beter kan handelen en dus leven naar mijn intuïtie. We kunnen niet altijd juist handelen, soms zitten we er met ons handelen gewoon simpelweg naast. Het gaat er dan om hoe je er daarna mee omgaat! Een voor mij zeer belangrijke les.

En mijn schoonvader? Die moet nog een aantal keer gedotterd worden, en kan daarna gelukkig zijn leven  weer langzaam oppakken! Bij deze gaat mijn dank uit naar alle hulpverleners in de wereld. Zij maken echt het verschil tussen leven en dood! Nu kom ik uit een medische familie en heb ik nooit kunnen begrijpen waarom mensen hulpverleners aanvallen. Dit gevoel wordt met alle keren dat ze een dierbaar iemand van mij redden alleen maar sterker. Blijf met je poten van hulpverleners af, op een dag zal je zelf nodig hebben!

Myst

/door
, , , ,

Mijn vorderingen tot nu toe

Na de uitgebreide reading van Sasha, leek het me niet meer dan logisch om even stil te staan bij mijn bevindingen tot nu toe. Als mensen aan me vragen hoe het staat met mijn zoektocht heb ik niet in één zin een antwoord klaar. Ik vind het lastig dat sommige mensen echt concreet resultaat in de vorm van een nieuwe baan, of het begin van een eigen bedrijf verwachten. Nee, zo ver ben ik nog niet. Maar waar sta ik dan wel met mijn vorderingen?

Do what you love! 
Een belangrijke stap na mijn werk als officemanager is dat ik mezelf de ruimte geef om de dingen te doen die ik leuk vind. Ik ben jarenlang van de ene situatie in de andere gerold, zonder dat ik daarbij een bewuste keuze vanuit mijn hart gemaakt heb. Dat was juist hetgeen dat mij opbrak, niet vanuit mijn hart kunnen werken.
Doordat ik jarenlang niet geluisterd heb naar mijn hart, kan je niet verwachten dat van de ene op de andere dag wel te kunnen doen. Het kost mij gewoon wat tijd om erachter te komen wat mijn diepste verlangen eigenlijk is. Door mezelf vrijheid te geven om dingen te doen die ik leuk vind om te doen, leer ik steeds beter naar mijn hart te luisteren! Daardoor krijg ik veel meer energie en inzicht in wat ik wil en wat mijn diepste verlangen eigenlijk is. Dit betekend dus dat ik dagen alleen doorbreng en dan precies doe waar ik zin in heb. Wandelen in het bos? Een boek lezen? Een cursus volgen? Ik doe het allemaal. Door tijd alleen door te brengen, geef je je gedachten de ruimte en kan er naar boven komen wat diep vanbinnen verscholen ligt. Uiteindelijk zal je merken dat alle dingen die je leuk vindt om te doen samengebonden zijn via een rode draad.

Persoonlijke ontwikkeling
De afgelopen maanden staat mijn persoonlijke ontwikkeling centraal. Door de gesprekken met Wendy (mijn regressietherapeut) en mijn ervaringen tijdens de healing-opleiding kom ik meer over mezelf te weten. Een belangrijke ontdekking over mezelf is dat ik een Hoog Sensitief Persoon (HSP) ben. Ik ben me gaan verdiepen in dit onderwerp door er veel over te lezen en alle informatie geeft me behoorlijk veel zelfinzicht. Het verklaart waarom ik bijvoorbeeld me zeer ongelukkig voelde in een ondersteunende functie waarbij ik niet mijn eigen werk kon indelen. Ik was afhankelijk van anderen en kreeg op die manier te veel prikkels te verwerken die me geagiteerd maakten. Daarnaast vond ik het een gebrek dat ik in mijn ogen geen wezenlijke bijdrage leverde aan de samenleving. Het werkelijk uitdragen van je zielendoel is voor een Hoog Sensitief Persoon belangrijker dan een niet hoog sensitief persoon. Het feit dat veel HSP’s ervoor kiezen om zelfstandig te werken om zo hun geprikkeldheid te kunnen controleren sprak mij enorm aan. Met name het zelf kunnen indelen van je tijd en werkdruk zal me enorm goed doen, omdat ik dan controle kan uitoefenen op mijn eigen energieniveau. Een mooie balans tussen actie versus rust en werk versus privé. Dus geen ondersteunende, administratieve of commerciële functie meer voor mij, al heb ik daar wel meer dan 10 jaar werkervaring in zitten. Mensen helpen, problemen doorgronden en dingen boven tafel krijgen wat niet altijd vrijwillig boven tafel komt, vind ik leuk. Ik ben direct en kan altijd en overal oplossingen voor bedenken. Ik wil graag mensen helpen, die geholpen willen worden!
Mijn focus zal in de toekomst meer liggen op het leveren van een maatschappelijke bijdrage, wellicht in de (alternatieve)gezondheidszorg.

Spiritualiteit is onderdeel van mij
Met de healing-opleiding omgeef ik me met mensen die ook spiritueel zijn ingesteld. Het bevalt me om te kunnen praten met gelijkgestemden. Ervaringen uitdelen en zo je eigen vertrouwen in je intuïtie versterken vind ik heerlijk. Ik vind het met name fijn dat allerlei, in andermans ogen, eigenaardigheden van mij een plek kunnen krijgen. Bepaalde eigenschappen, gevoelens en gedachten blijken allemaal het gevolg te zijn van mijn eigen spiritualiteit. Al heel mijn leven is mij verteld dat ik zeer intuïtief ben, maar door er nu bewust mee bezig te zijn vallen veel dingen op zijn plaats. Al meerdere keren is de afgelopen tijd naar voren gekomen dat ik helderziend ben. Ik moet het echter (opnieuw) leren te gebruiken. Je kunt het zien als het hebben van een enorme muzikale aanleg, je moet alleen wel pianoles nemen om te weten hoe je een piano op zijn best kunt bespelen.
Ook is een oude hobby opnieuw leven ingeblazen. Na de reading mocht ik een orakel kaart trekken die mijn readingsessie zou onderschrijven. De kaarten die ik trok waren treffend en deden mijn interesse voor orakel en tarotkaarten weer aanwakkeren. Tarot is een goede manier om je intuïtie te leren versterken en ik besluit mijn oude hobby (het verzamelen van tarot en orakel kaarten) weer nieuw leven in te blazen door er mee te leren werken. Ik start een tarotdagboek en ga opzoek naar een tarotdeck dat mij en mijn intuïtie aanspreekt.

Het antwoord….
Al met al heb ik dus geen rationeel antwoord klaar op de vraag wat ik nu bereikt hebt de afgelopen maanden. Gevoelsmatig daarentegen heb ik enorme stappen gezet. Ik geef steeds beter gehoor aan de wensen van mijn hart en door daar tijd en ruimte voor vrij te maken, maak ik een enorme persoonlijke ontwikkeling door. Ik leer mezelf steeds beter kennen en doorbreek vaste denkpatronen of overtuigingen, waardoor mijn blik zich verbreed. Ik kom steeds dichter bij mijn kern, bij mijn doel waarom ik op deze aarde ben gekomen en spiritualiteit is hier een onderdeel van. Dat is inmiddels wel duidelijk.

Myst

/door
, ,

Een uitgebreide reading

Naar aanleiding van de energiecheck en korte reading van de docent besluit ik een uitgebreide reading te ondergaan bij iemand die ook daarvoor is opgeleid. Ik kom terecht bij Sasha die ik enkele maanden daarvoor ook al aangeschreven had voor een reading, maar waar het toen niet van gekomen was.

In het gebouw waar ook mijn healing-opleiding plaatsvindt ontmoet ik Sasha die al snel begint met de reading als ze nog geconcentreerd is. Ze legt uit dat ze de reading doet aan de hand van een visualisatie waarin ze mij als een bloem ziet. Aan de hand van de kenmerken van de bloem, geeft ze mij een reading.

Het eerste wat Sasha opvalt is dat er helderwit licht binnen in de steel schijnt. Er is veel beweging in de steel. Ze omschrijft het als een persoonlijke kracht en innerlijke wijsheid die is aangeboord. Om de steel zit een dunne beschermlaag die nog vanuit mijn oude systeem komt (een oude overtuiging). Het licht is mijn nieuwe systeem.
Dan probeert Sasha de bloem te bekijken, maar hij is niet zichtbaar. Ze zegt dat dit komt omdat ik volledig in ontwikkeling ben. Hij is aanwezig, maar doorzichtig en fragiel. Ik moet mijn intuïtieve vermogens en innerlijke ontwikkeling koesteren als een pasgeboren baby. Dan wordt de bloem (het eindresultaat of de richting, toekomst) helderder.
De bloem heeft verder geen blaadjes aan de steel. Blaadjes staan voor projecten/ onderdelen in mijn leven, maar die zijn er even niet. Ik bevestig dat aan haar, ik probeer echt me te concentreren op mijn innerlijke ontwikkeling. Sasha gaat een stap verder en noemt het zelfs een innerlijke transformatie. Van een penwortel onderaan de bloem, die oude en fysiek beperkend aanvoelt, met een stevige aarding ga ik over op nieuwe haarwortels die nog meer aan kracht moeten winnen.
Ik heb volgens Sasha behoefte en zoekende naar meer flexibiliteit ten aanzien van mijn fysieke gronding in het nu. Ik wil flexibeler zijn in dit moment van mijn leven, dan hoe ik vanuit mijn opvoeding heb meegekregen. Sasha geeft aan dat ik me letterlijk aan het losmaken ben van oude patronen en overtuigingen en heb behoefte om meer de moderne vrouw te zijn die ik altijd al geweest ben. Dingen uit mijn gevoel mogen doen. In de gronding zit een oude energie vast vanuit religie vanuit mijn vaders kant. Deze zelfde energie ziet Sasha terugkomen in mijn keel en buik.

Dan voel ik alsof er in ene dat er een mistig gordijn wordt opgeheven.
“Waarom heb ik dit niet eerder gezien?”
“Waarom heb ik dit niet eerder aan elkaar gekoppeld?”
Ik heb een regressietherapeut opgezocht om te onderzoeken waarom ik een naar onderbuikgevoel krijg in kerken en waarom ik niet hardop kan zeggen wat ik wil doen. In alle therapiesessies komt naar boven dat ik in dit leven, maar ook in mijn vorige levens zeer intuïtief ben. Ik neem dingen waar die andere niet kunnen waarnemen. Wendy noemt nog notabene in ons laatste gesprek dat kerken en spiritualiteit of paranormaliteit botsten.
“Waarom heb ik niet eerder de streng katholieke opvoeding van mijn vader gekoppeld aan mijn onderbuikgevoel in kerken?”
“Waarom zag ik zelf niet in dat overtuigingen van mijn vader in mijn eigen systeem zijn geraakt, waardoor ik steeds een innerlijk conflict en angst blijf houden als ik werk met mijn intuïtie?”
De ontmoediging van mijn moeder heeft er niet aan bijgedragen dat ik hardop kan zeggen wat ik wil, maar de onbewuste religieuze overtuigingen van mijn vader blokkeren mijn ware persoonlijke kracht.

Dan gaat Sasha verder met het bekijken van alle chakra’s. Bij de eerste (wortel)chakra merkt ze op dat ik met meer gemak de aarde energie moet uitnodigen voor een betere doorstroming van mijn eigen energiesysteem. Het gaat nu erg stroperig volgens haar waardoor de rest ook wat zwaarder en trager verloopt. Door gewoon aarde energie met gemak uit te nodigen doorbreek ik de cirkel van zware energie. Het klopt wat ze zegt, tijdens de gronding in de healing-opleiding vond ik zelf ook al dat het moeizaam verliep. De docent gaf het ook al in zijn reading aan. Ik moet niet het idee hebben dat ik eraan moet trekken, want dan voelt het zwaar en blijft moeizaam gaan. Ook geeft Sasha aan dat er dus oude religieuze energie zit op mijn gronding. Ze raadt aan deze bij de healing-opleiding wat meer aandacht te geven.
De tweede (heiligbeen)chakra, is volop in beweging, maar ook hier zit er een oude overtuiging over het thuiszitten van vrouwen. Dit kan deels oude religieuze energie zijn van vaders kant, maar ook vanuit mijn moederskant komt deze overtuiging terug. Ze raadt me aan deze beter te proberen te schonen. Verder ziet ze een stralende chakra die volop in beweging is. Het voelt alsof er een innerlijke noodzaak is om de verandering door te zetten, vanuit hier brand het licht dat zich verspreid. Ze geeft aan dat een healing op de man/vrouw verdeling in de huishouding kan helpen.
De derde (zonnevelcht)chakra maalt een beetje over wat er gaande is. Deze herkauwt alles steeds. Sasha geeft aan dat het nu nog even niet nodig is dat er een plan gebrouwd wordt. In je buik wil je het liefste plannen maken, zaken vormgeven en richting bepalen. Dit is echter nog niet nodig volgens Sasha. De informatie waar ik naar toe wil en wat bij me past komt vanzelf vanuit kosmische energie naar beneden. Als mijn gronding wat beter is en ik verlost ben van de traditionele man/vrouwverdeling zakt mijn levensdoel/levensvisie qua werk vanzelf naar beneden. Ik moet van Sasha goed blijven proberen mijn eigen lijf te voelen. Ik ga volgens haar te gemakkelijk boven en ook dit klopt wat ik eerder zelf ervaren heb in de regressiesessie met Wendy. Ook bij haar heb ik aangegeven dat het middelpunt van mijn ziel niet in het midden van mijn lijf zit, maar hoger. Ik moet ervoor waken om gericht bezit te zijn om resultaat te creëren. Dat komt vanzelf als de energie nog meer van boven naar beneden gaat stromen en mijn gronding beter wordt. “Vertrouw erop en geef jezelf tijd, dan komt het echt wel” zegt Sasha.
In mijn vierde (hart)chakra kan Sasha zien dat ik mezelf duidelijk nu de ruimte geef om dingen te onderzoeken. Te spelen met de nieuwe ontwikkelingen in mezelf en hier stroomt duidelijk nieuwe energie door. Ik sta mezelf toe om nee te zeggen en niet te voldoen aan verwachtingen van anderen. Als ik de positieve energie van mijn vierde chakra ook een beetje kan laten stromen in mijn derde chakra dan kan ik een beetje ontspannen. Zo zal de informatie van boven kunnen inzakken en zal vervolgens ook de kosmische en aarde energie beter gaan stromen en dus ook de chakra’s.
In mijn vijfde (keel)chakra zit een blokkade om te kunnen uiten wat er innerlijk aan het veranderen is. Hier zit ook energie op van vorige levens. (Weer de bevestiging van wat ik in de laatste regressiesessie ervaren heb). Sasha geeft aan dat het me letterlijk in vorige levens de kop gekost heeft en geeft aan dat ook hier een stuk healing voor nodig is. Mijn keel is geblokkeerd, waardoor ik nog steeds niet goed durf en kan uitspreken wat er innerlijk gaande is/wat ik innerlijk waarneem.
Ook het zesde chakra (derde oog) geeft aan dat het werken met intuïtie mij in het verleden de kop gekost heeft. Het is echt een terugkomend thema. Dit chakra stroomt wel helder. Ik ervaar veel onrust in mijn hoofd. Sasha geeft aan dat ze een beeld krijgt van een vuurtoren die alle kanten op wil kijken en wil weten wat ik dan zie. Alleen is het nog niet geheel duidelijk. Ik probeer in mijn hoofd dan dingen te analyseren, maar dat is gewoon niet altijd nodig volgens haar. Door een betere gronding te maken in het eerste chakra, zorgt het ervoor dat ik letterlijk wat meer in mijn lichaam zak en mijn hoofd wat meer rust krijgt. Ik hoef dan niet meer alles te analyseren/verwerken.
Mijn zevende chakra staat open maar heeft een donkere rand, alsof ik oude overtuigingen en of energie naar de zijkanten geveegd heb. Ook dit moet ik wat meer proberen schoon te maken. De kosmische energie stroomt gemakkelijk naar binnen, maar vanaf het hartchakra heeft het wat meer moeite om naar beneden te stromen en te vermengen met aarde energie en weer als mengsel om hoog te stromen. Ook dit gevoel had ik steeds zelf als we aan het gronden waren in de healing-opleiding. Deze bevestiging versterkt het vertrouwen in mijn gevoel.

Tot slot gaat Sasha mijn verschillende auralagen nog even kort door.
Als eerste bespreekt ze mijn fysieke auralaag. Ze geeft aan dat deze beperkt ofwel krap aanvoelt. De fysieke aura wordt gevormd tussen 0 en 7 jaar. Ik heb volgens Sasha als kind ervaren echt in een keurslijf gepropt te worden. Ze geeft aan dat ze mij als kind astrale reizen ziet maken om aan dat keurslijf te kunnen ontsnappen en vraagt of ik dat herken.
“Herken ik dat?” Man, ik vertel haar dat ik als kind hele sterke dromen had dat ik kon vliegen. Die dromen waren zo sterk dat ik een keer het ging uitproberen in het ‘echt’. Ik zie mezelf nog als kind bovenaan de trap staan van de eerste verdieping. Na even twijfelen spring ik in het trapgat in de veronderstelling dat ik kan vliegen. Wat daarna gebeurt weet ik zelf niet meer. Feit is dat mijn moeder vanuit de woonkamer een harde bonk horde en toen ze ging kijken lag ik huilend onderaan de trap met een gebroken arm. Ik bleef volgens haar gek jammeren en besloot ze mij in de nacht mee te nemen naar het ziekenhuis waar mijn vader dienst had. Hier bleek dat ik een dubbele onderarmbreuk had. Mijn vader heeft uiteindelijk mijn arm rechtgezet en ingegipst. De verschillende foto’s in mijn fotoboeken zijn daar nog steeds getuige van.
Sasha geeft aan dat astraal reizen nog steeds een kwaliteit is die bij me is en dat ik dit nog steeds kan inzetten.
Dan gaat ze in op de emotionele aura. Ze vindt deze wat wollig aanvoelen. De emotionele aura wordt gevormd tussen de 7 tot 14 jaar en het lijkt alsof hier energie huist die van anderen afkomstig is. Ik haak daarop in door aan te geven dat ik in die leeftijd twee onzichtbare vriendjes gehad heb. Sasha geeft aan dat die laag nog steeds wollig aanvoelt omdat het kennelijk open staat om de eenzaamheid van vroeger tegen te gaan of dat ik nog steeds energie daarin huisvest die afkomstig is van anderen die me gezelschap hielden in het verleden. Ook zit hier wat astrale energie. Alsof ik ook door die lagen heen reis en bij de tweede laag me afvraag wat hier zich bevindt.
De spirituele laag voelt speels, ruim en licht. Er is enorm veel gaande en in ontwikkeling in deze laag. Toch is deze laag net als de steel van de bloem omgeven van een dun donker laagje wat afkomstig is van een oude overtuiging. Die oude overtuiging probeert het allemaal te beschermen, maar door koestering van mijn innerlijke kracht en intuïtieve vermogens kan ik de bescherming langzaamaan laten zakken.

Dan is de reading voorbij en mag ik haar nog enkele vragen stellen als ik die heb. Ik vertel haar dat ik twee personen voel in mijn aura en voordat ik nog wat meer kan zeggen, zegt Sasha direct dat dit mijn vader en moeders moeder zijn. Ze geeft aan dat ik hen kan vragen of ze me wat meer ruimte kunnen geven. Ik kan ze letterlijk vragen mijn ruimte uit te gaan zodat ik me kan vullen met mijn eigen energie.

Bijzonder
Sasha is veel aan het woord geweest tijdens de reading. Heel veel zaken heb ik tijdens de reading bevestigd zoals dat mijn vader uit een streng katholieke opvoeding komt, dat ik mijn baan opgezegd heb om te kijken wat wel bij me past en dat ik zelf die innerlijke noodzaak van verandering ook echt voel. Zoals eerder gezegd, ik heb deze informatie bevestigd maar niet van tevoren prijsgegeven. Dit zorgt ervoor dat ik deze reading ervaren heb als een echte bevestiging wat ik innerlijk wel wist, maar zelf niet kon verwoorden naar buiten toe.

Een samenvatting van de bevestigingen die ik kreeg:
• Bevestiging van de innerlijke verandering en de noodzaak daarvan (Ik MOET mezelf gewoon de ruimte geven om te werken met mijn intuïtie)
• Bevestiging buik gevoel, bij kerken (religie) en energie vanuit vaders kant overgedragen op mij. Dus regressie sessie is laatste wat nog nodig is om dat stuk op te ruimen. Dit beperkt me nog in het volledig open gaan in het vertrouwen en werken met intuïtieve vermogens.
• Bevestiging astrale reizen en levendige dromen.
• Bevestiging van veel in beweging en mezelf vrijheid geven om dingen te onderzoeken in mijn leven ondanks dat andere mensen vinden dat dat niet zo maar kan of mag. Ik sta mezelf toe om nee te zeggen en niet te voldoen aan verwachtingen van anderen.
• Bevestiging wie de twee mensen in mijn aura zijn (zonder te kunnen zeggen wie ik daar zag, gaf Sasha al aan wie het waren)

Myst

/door
, , ,

Regressietherapie – sessie 3

Nog geen vijf dagen na de helende reis in de healing-opleiding bespreek ik mijn ervaring met mijn regressietherapeut Wendy. We besluiten het trauma met mijn moeder te laten rusten en praten over mijn bevindingen van Hoog Sensitiviteit, beperkende patronen en het feit dat ik mijn ontwikkelingen moet meten op basis van gevoel en niet resultaat. Bezig zijn met healing voelt nog wat vreemd, maar ik merk dat ik het fijn vind om er mee te werken en mensen om me heen te hebben die dat niet vreemd vinden.

Wat ik wil, wordt steeds duidelijker: een kleine organisatie, wellicht zelfstandig iets opzetten, mensen helpen, maar dan wel mensen die geholpen willen worden en mij dus opzoeken.

Wendy vraagt wat ze vandaag voor me kan betekenen en ik geef eerlijk antwoord dat er geen duidelijk onderwerp me binnen schiet, maar dat ik nog wel voel dat er iets is met het woord paranormaal. Dat zit duidelijk op twee plekken in mijn lijf, namelijk mijn buik en keel. Ik durf niet goed uit te spreken wat ik voel. In de reading van de docent kwam naar voren dat er diepgaande waarneming en verwerking plaats vindt van gevoelens en emoties, maar ik dat niet uitspreek. Ik vertel vervolgens van mijn vriendin Nienke die in een huis gewoond heeft waar het echt spookte en dingen zijn gebeurd die niet normaal verklaard konden worden. Toen Nienke dit aan mij vertelde voelde ik gewoon dat het waar was. Energie kan zich echt manifesteren en dat merk ik in mijn keel. Ik spreek uit naar Wendy dat ik bang ben dat ik dat soort energie ontketen over mijn eigen familie of in mijn eigen huis. Ik ben bang dat ik negatieve energie aantrek en over me afroep.
Wendy wijst me op het fenomeen eigen wil. Ze verteld me dat ze ooit eens in een winkel met edelstenen in Breda een energie waarnam van een overleden persoon. Negatieve energie (of dode mensen) kunnen aanvoelen, kan ik begrijpen. Maar ik hoef niet fysieke dingen te kunnen waarnemen, zoals bewegende objecten of negatieve energie aan mij te laten plakken. Ik ben bang dat ik dat over mezelf afroep. Ik haper zelfs in mijn woorden als ik dit allemaal aan Wendy vertel. Dan moet ik van Wendy mijn ogen sluiten en beschrijven wat ik in mijn keel voel.

Ik voel heel duidelijk een hand die mijn keel dichtknijpt als ik iets wil vertellen over spirituele of paranormale dingen die ik waarneem, maar niet in de fysieke wereld waarneembaar zijn. De hand houdt mij vast, hij voorkomt dat ik wat zeg. Ik zie verder niet wie aan die hand vastzit, maar weet wel dat hij voorkomt dat ik dingen uitspreek. Ik voel een noodzaak om iets uit te spreken en die noodzaak komt vanuit een donkere wolk in mijn hoofd.

Ik ben een hele iele jong volwassen vrouw, maar ik kan geen onderscheid maken tussen binnen en buiten. Er zit een energetische wolk bij mijn hoofd, oh wacht nee, IN mijn hoofd. In die wolk zit een vrouw die wil dat ik dingen uitspreek. Het is een donkere energie die mij gebruikt als spreekbuis. De arm voorkomt dat ik dat uit in de wereld waarin ik me begeef. Ik ben zelf een iele vouw die door een mannenhand bij de keel beetgehouden wordt. Ik kan alleen niet zien hoe de vrouw of man eruit zien dit keer. Waar het alle voorgaande regressies wel goed ging, lukt het me nu gewoon niet.

Het voelt dit keer allemaal een beetje raar. Ik voel niet mijn lijf, maar ik voel alles eromheen. Binnen en buiten is echt één voor mij. Ook Wendy is het op dat moment niet duidelijk wat ik bedoel. Ik geef aan dat het voelt alsof mijn aura compleet openstaat en alle energie om mij heen binnenkomt.
Wendy vraagt of ik mijn eigen dood kan zien. Ik merk op dat die heel vredig is en ik voel dat ik lig. Ik kan mijn oude lijf / leven zien. Wendy vraagt of die jonge vrouw naar dat lichaam wil kijken om te beseffen dat ze dood is, want die overgang van leven naar dood neem ik niet waar. Dan geef ik aan dat de ziel van vroeger het dode lichaam niet kan zien omdat ze blind is. Ze ziet de energie niet die bij dat lichaam hoort, want ze staat zelf naast mij.

Dan wordt het Wendy en mij duidelijk. De iele jonge vrouw was blind en zag dingen door gebruik te maken van het helder zien van energie. Ik zag dingen die wel en niet in de fysieke wereld waarneembaar waren voor anderen. Ik zag energieën. Ik maakte gebruik van helder zien. In dat leven was ik blind en maakte ik gebruik om te manoeuvreren aan de hand van energie (aura’s). Dat verklaarde ook in één klap waarom het verschil binnen en buiten (ziel of fysiek lichaam) niet duidelijk was voor mij. Ik keek met mijn derde oog naar de spirituele wereld maar ook de fysieke wereld. Ik zag daar geen onderscheid tussen.

Dan wordt duidelijk dat de vrouw in de donkere wolk mij wil dirigeren en via mij invloed wil hebben op de fysieke wereld. Ze voelde zich tot mij aangetrokken omdat ik open stond (er was geen duidelijke aura-rand). Zo kon ze heel makkelijk via mij channelen. Dezelfde vrouw voelt zich duidelijk aangevallen en ontzet als ik erachter kom dat ze een ziel is die wil communiceren via mijn lichaam naar de fysieke wereld van toen. Als mijn ziel van toen zich dat begint te realiseren (omdat nu het onderscheid tussen de fysieke wereld en spirituele wereld duidelijker wordt) verzet ze zich. Ze sluit haar armen over elkaar en schopt. Ik voel dan letterlijk een trap tegen mijn scheenbeen, terwijl ik gewoon in de kamer bij Wendy zit. Dat ik blind was in dit vorige leven, verklaard nu ook waarom ik de vrouw en man niet kon zien. Ik kan er letterlijk geen beeld van krijgen.

Wel wordt duidelijk dat de vrouw in mij haar dochter herkende (ondanks dat de dochter veel jonger was als ik daar). De vrouw was gestorven maar bleven zweven tussen aarde en het hiernamaals. Als ik haar wijs op het feit dat haar dochter inmiddels ook in het hiernamaals is, gaat ze over….
Er ontstaat een gat in mijn aura, op de plek waar die directieve energie zat…. Dat wordt opgevuld door mijn eigen wil. Prompt wordt mijn eigen aura steviger en het onderscheid tussen de fysieke wereld en de spirituele wereld wordt beter waarneembaar voor de blinde mij. Dan moet ik ook de man in mijn aura die zijn hand op mijn keel heeft, maar niet meer knijpt (geen noodzaak meer om tegen te houden wat ik moest zeggen van die vrouw) over te laten gaan. Hij is een verre voorouder die ook blind op de wereld was en geen onderscheid kon maken tussen de fysieke en spirituele wereld. Hij wilde mij beschermen. Ik was een deel van zijn ziel, een onderdeel van hem dat hij wilde beschermen. Ik voel een duidelijk verband met die ziel. Ook hij gaat over als ik hem kenbaar maak dat ik een eigen wil heb, en het niet meer nodig is dat hij mij beschermd in het zuiveren van wat ik communiceer over wat ik zie in de spirituele wereld. Als beiden energieën weg zijn, vervaagt het beeld van de jonge vrouw en doe ik mijn ogen weer open.

Wendy en ik bespreken deze sessie even na. Vandaag werd echt duidelijk dat ik in vorige levens het vermogen bezat om dingen waar te kunnen nemen in de spirituele wereld, maar dat niet durf uit te spreken. Ik kan veel meer dan ik in het huidige leven laat merken of laat weten aan anderen. Er zit echt nog een soort angst/blokkade. In alle vorige levens ging het allemaal ook over het meer kunnen waarnemen dan de fysieke wereld laat zien. Het is een duidelijk thema en innerlijke kracht van mij.

Dan vraag ik Wendy nog even over de maanstand in tijdens mijn geboorte; maan in tweelingen. Wendy geeft aan dat dit te maken heeft met wat mij een gevoel van veiligheid en bescherming geeft. Tweelingen zorgt ervoor dat ik kennis tot me moet nemen om gevoelsdingen te kunnen verklaren. Ik zoek theorie en tastbare bewijzen om onverklaarbaarheden te kunnen verklaren. Maar in hoeverre is dit altijd mogelijk? Moet ik uiteindelijk gewoon tot de conclusie komen dat dingen soms niet verklaard kunnen worden en dat dat echt ook wel oké is?

We besluiten dat we nog 1 sessie gaan wijden om te onderzoeken wat mijn nare onderbuikgevoel te maken heeft met kerken. Wendy legt uit dat de kerk en paranormaliteit vaak botsten, en mijn gevoel zegt ook dat dit een laatste puzzelstuk is. Op 16 juni hebben we de laatste afspraak staan.

Myst

/2 Reacties/door
, ,

Healing-opleiding – Dag 5

De helende reis van Brandon Bays, ik had er nog nooit van gehoord, maar dat was precies hetgeen wat op de planning stond voor de vijfde dag van de healing-opleiding. Ik besloot me in te lezen en bestelde het boek De helende reis van Brandon Bays via Bol.com.

Het boek gaat over het verhaal van Brandon Bays, therapeute op het gebied van lichaam en geest, die zichzelf weet te genezen van een tumor ter grote van een basketbal in haar buik. Brandon heeft samengewerkt met grote spirituele meesters als Deepak Chopra en Wayne Dyer en bij de genezing van haar tumor gaat Brandon uit van de cellulaire theorie (Deepak Chopra), waarin wordt beweerd dat cellen in het lichaam emotionele herinneringen kunnen opslaan. Indien dit vervelende of traumatische herinneringen zijn, kan een menselijk lichaam daar zelfs ziek van worden. Met de hulp van een strikt dieet en een aantal bevriende mensen duikt Brandon haar ziel in om te kijken welke emotionele herinneringen verbonden zitten aan de tumor in haar buik. Door hier doorheen te werken weet zij zich binnen zeven weken volledig te genezen, onder medicijnen of operatie. Ze realiseert zich dat dit ook mogelijk moet zijn voor andere mensen en ontwikkelt gaandeweg een methode waarmee ook andere mensen zo’n helende reis kunnen maken en zichzelf zo kunnen bevrijden van levenslange klachten en emotionele blokkades. Het boek geeft talloze voorbeelden van gevallen waarbij de helende reis tot fantastische resultaten heeft geleid. De Amerikaanse schrijfstijl leest makkelijk weg, maar ik geloof best dat het sommige mensen tegen de borst stuit en dat zij dit een sensatieverhaal vinden. Als ik het boek eenmaal uit heb, weet ik ook niet helemaal wat ik ervan moet vinden. Achter in het boek staat een script hoe je iemand een helende reis kunt laten maken. Brandon geeft aan dat iedereen dit makkelijk kan doen, mits er maar aan het script gehouden wordt en met personen bent die je goed kunt vertrouwen. Voorafgaand aan de vijfde opleidingsdag twijfel ik, of het mij zal gaan lukken zo’n helende reis te maken, laat staan een klasgenoot te begeleiden.

Helende Reis Brandon Bays

Dit keer staan de docente en haar zus voor de klas. De zus van de docente is gespecialiseerd in de helende reis en zij zal vandaag de les begeleiden. We beginnen met een goede gronding waarbij we even contact proberen te maken met plekken in ons lichaam die anders, onplezierig aanvoelen. Welke emotie hangt daarbij? En ik herken al gauw heel veel verdriet. Na de uitgebreide gronding, wisselen we kort een schoudermassage uit en doen we even aan beweging om ons lijf wat beter te kunnen laten ontspannen. Dan neemt de zus van de docente de leiding en verteld ze ons hoe zij in aanraking is gekomen met de helende reis van Brandon Bays. We krijgen te horen dat zij officieel is opgeleid om deze vorm van therapie te kunnen geven en ze legt uit hoe de helende reis precies werkt. Als ze daarmee klaar is, nemen we met zijn allen heel grondig het script door zodat we na de lunch klaar zijn voor het ‘echte’ werk. Voordat we gaan lunchen wordt ons geadviseerd om heel dicht bij ons zelf te blijven en weinig te kletsen met andere mensen. Dit bevordert straks het proces.

Al snel is duidelijk met welke klasgenoot ik de helende reis ga uitwisselen. Wij beiden waren aan het begin van de dag sceptisch en onrustig omdat we beiden niet het idee hadden dat we het hele proces goed kunnen doorlopen. We besluiten dat ik als eerste de helende reis onderga.

Het is wat lastig uit te leggen hoe de helende reis precies werkt zonder het script er helemaal bij te halen, maar ik zal proberen kort uit te leggen hoe het werkt.
Bij de gronding kwam er al een plek van verdriet naar boven zetten in mijn buik. De helende reis begint als ik mijn ogen moet sluiten en me moet concentreren op het verdriet. Mijn klasgenoot vraagt me om dat gevoel steeds groter te maken, groter en nog groter. Wat er dan gebeurt is echt lastig uit te leggen, maar als je je intens verdrietig voelt, zorg je er normaal gesproken wel voor dat je een uitweg neemt. Je zoekt afleiding door bijvoorbeeld grapjes te maken of te gaat eten bijvoorbeeld. Nu was het de bedoeling om rustig in dat intense verdriet te blijven zitten. Ik begon ook behoorlijk te huilen, maar gaande weg werd het verdriet vanzelf behapbaar en kwam er een andere emotie naar boven en bij mij was dat boosheid…. Vervolgens was het weer de bedoeling om dat gevoel van boosheid nog groter te maken, nog bozer te worden. Op dat moment kwam de docente even bij ons zitten en ze vraagt mij om mijn handen voor mijn borst naar voren te duwen terwijl zij tegen duwt. Ik moet van haar al mijn boosheid gebruiken om haar weg te duwen. Met ongekende krachten duw ik zo hard ik kan en voel ik in ene frustratie opkomen (de volgende emotie). We gaan een tijd zo door totdat er geen andere emotie meer op komt zetten. Dat is het moment dat je je eigen ziel gewoon als zijn ervaart. Het onderscheid tussen mijn lichaam en de omgeving valt weg. Ik ben in ene alles, en alles is mij. Ik kan niet uitleggen hoe dit voelt, maar van hieruit gaat het proces verder met alle kennis en wijsheid die mijn ziel tot zich heeft, lopen we de verschillende emoties door om te kijken wat mijn ziel daarover te zeggen heeft. Een aantal bijzondere antwoorden komen naar boven die ervoor zorgen dat de heftigheid van de emoties verdwijnt. Dan komen we bij de emotie waar een herinnering zit en nemen we plaats bij een denkbeeldig kampvuur. Bij het kampvuur wordt van ziel tot ziel gesproken met de mensen die betrokken zijn bij de emotionele herinnering. Het is belangrijk dat op dat moment alles uitgesproken wordt om de emotionele herinnering in je lichaam op te heffen en de heling te kunnen starten.
Bij mij is dat een gesprek met mijn moeder. Ik vraag haar waarom ze toen ik kind was niet naar mij luisterde en zag wat ik nodig had. Ik spreek alle frustratie, boosheid, verdriet etc. naar haar uit. Ik leg uit wat het met mij gedaan heeft en vraag aan haar waarom ze zo gehandeld heeft. Dan komt diep van het zielwezen van mijn moeder het antwoord. Mijn moeder is een sprankelende ziel, maar ze is dat gaandeweg kwijtgeraakt. Ze wilde eigenlijk in dit leven veel meer dan alleen maar moeder zijn, maar dat is de overtuiging die in haar hoofd geplaatst is door haar opvoeding en omgeving. Ze wenste zo veel meer voor mij dan alleen moeder zijn, dat ze er alles aan gedaan heeft om te voorkomen dat ik dat in mijn hoofd haalde. Ze zag dat ik anders was in mijn jeugd en probeerde mij te beschermen tegen een sociaal isolement. Dat ik daardoor dingen moest doen en accepteren die ik moeilijk vond als kind, schoof ze daarom opzij. In mij zag mijn moeder het kleine meisje dat zij ooit ook zelf was en ze wilde koste wat kost dat beschermen. Ze is trots op mij en erkent mijn wijsheid en persoonlijke groei. Ze zegt dat ik verder in het leven ben dan zij ooit gekomen is en daarom is ze trots. Mijn ziel legt haar uit dat het enige wat ik van haar nodig had dat ze me zag zoals ik was, niet al die overtuigingen. Ik zocht alleen de erkenning en bevestiging. Ik wil niet voldoen aan overtuigingen van anderen. Dat maakt het nu zo moeilijk in mijn leven te achterhalen wat IK wil. Los van alle andere wensen en overtuigingen van anderen.
Als we alles uitgesproken hebben en voor mij ook duidelijk is wat de motieven waren van de ziel van mijn moeder, vergeven we elkaar en sluiten we de reis verder af. Compleet afgemat, maar enorm kalm doe ik mijn ogen weer open.

Dan is het mijn beurt om mijn klasgenoot de reis door te laten maken. Vanwege de privacy en het vertrouwen dat er moet zijn als je een helende reis maakt, zal ik hier verder niets over vertellen behalve dat ik het bijzonder mooi en eervol vond om mijn klasgenoot te kunnen helpen met de helende reis. Ondanks dat we beiden erg sceptisch waren aan het begin van de dag, zijn we beiden erg opgelucht en blij dat we dit hebben mogen meemaken. We kijken er naar uit wat dit te weeg zal brengen de komende tijd.

Aan het eind van de dag, legt de docent nog even uit dat de gesprekken op zielsniveau hebben plaatsgevonden en dat de betrokken personen bij het kampvuur onbewust de gesprekken ook meegemaakt hebben. Het kan best zo zijn dat onderlinge verhoudingen of relaties plotseling veranderen als gevolg van de helende reis die we vandaag hebben doorgemaakt. Enkele weken later merk ik dat de band met mijn moeder wat stroever loopt dan anders, maar ik kan het makkelijker van me af laten glijden. Er is een soort innerlijke rust en acceptatie gekomen, waardoor ik mijn gevoelens beter onder controle heb aangaande mijn moede. Ik blijf me goed blijf voelen over wat ik aan het doen ben, ondanks dat mijn moeder me niet begrijpt of wil begrijpen en dat uit in commentaar of opmerkingen.

Myst

/door
, ,

Boek review – Hoog Sensitieve Personen

Nadat mijn vriendin Nienke en mijn regressietherapeut Wendy me wijzen op het feit dat ik een Hoog Sensitief Persoon (HSP) ben, besluit ik me te verdiepen in Hoog Sensitiviteit.
Nienke is zelf ook HSP en raadde mij het boek van Elaine Aron aan waarin zij veel van zichzelf in herkende. Ik besluit het boek Hoog Sensitieve Personen aan te schaffen voor op mijn e-reader.

De samenvatting
Elaine Aron zelf psychotherapeut maar ook HSP, combineert de resultaten van haar wetenschappelijke onderzoeken met haar ervaringen als therapeut. Daardoor begint deze publicatie met het bespreken van het wetenschappelijke bewijs dat Hoog Sensitiviteit daadwerkelijk een fysiologische eigenschap is. Elaine is uiteindelijk gekomen tot een simpele, maar duidelijke test die snel aangeeft in welke mate je HSP bent. Wat blijkt 1 op de 5 mensen worden geboren met een verhoogde mate van gevoeligheid. Het is een erfelijke eigenschap.
Veel hoog sensitieve personen zijn uiterst consciëntieus en intuïtief en vaak de creatieve kunstenaars en schrijvers. Naast positieve eigenschappen heeft HSP zijn ook lastige kanten. Mensen met hoge sensitiviteit hebben de neiging om snel overweldigd te raken door grote groepen mensen of een drukke omgeving. Vaak trekken mensen met hoge sensitiviteit terug uit dergelijke situaties en kruipen in hun schulp. Hierdoor ontwikkelen ze een onzekerheid en ervaren ze sociale belemmeringen. Alle eigenschappen van hoog sensitiviteit worden uitgebreid besproken waarbij veel praktijkgevallen en tips om met overgevoeligheid om te gaan, van onzekerheid af te komen worden besproken. Het vinden van een nieuwe sociale balans is het uiteindelijke doel van de auteur in de publicatie.

Hoog Sensitieve Personen

Voordat ik deze publicatie begon te lezen was ik lichtelijk sceptisch over de uitspraak van mijn psychotherapeut en vriendin Nienke dat ik ook een hoog sensitief persoon zou zijn. Met name de gesprekken met Nienke deden me twijfelen. Ze vertelde mij verschillende dingen die ze in het boek tegen kwam en precies op haar van toepassing waren. Zij is erg gevoelig voor sfeer en dat is ook één van de oorzaken die ervoor gezorgd heeft dat ze het niet naar haar zin had op haar werk en haar draai niet goed kon vinden. Zij herkende ook veel van mij in de publicatie, maar ik vond dat contrasterend. Nienke en ik zijn namelijk best wel verschillend. Zij houdt van festivals en feestjes, is goed in het leggen van sociale contacten en ik daarentegen vermijd juist festivals en grote groepen mensen. Ik ben goed in het aangaan van sociale banden, maar dan wel graag 1 op 1 en niet in een groep want dan voel ik me een beetje onhandig. Nienke heeft 4(!) keer de Nijmeegse vierdaagse gelopen en vond de sfeer en gezelligheid, maar ook sociale verbintenissen daar fantastisch. Ik gruwel al bij het idee dat ik in zo’n mensenmassa moet opgaan voor het verdienen van medaille. Dus hoe konden zij en ik beiden HSP zijn?

De eerste paar hoofdstukken waren theoretisch en droog van stof. Ik persoonlijk vond het wat moeilijk om door te komen. Hoog sensitieve personen zijn bewuster, gevoeliger, ingetogener dan anderen en daardoor sneller van slag door chaos, harde geluiden of mensenmassa’s. Vervolgens wordt uitgelegd dat hoog sensitieve personen vaak gezien worden als verlegen vanwege de eigenschap dat zij zich terugtrekken in een (nieuwe) situatie. Dit begint vaak al in de kindertijd waarbij kinderen gekenmerkt worden als zeer verlegen of zelfs sociaal achterlopend op leeftijdsgenootjes. (Feit: veel huilbabies zijn hoog sensitief en huilen dan vanwege de overdaad aan prikkels die ze ontvangen. Zij en kleine kinderen met HSP hebben meer tijd nodig om nieuwe situaties te verwerken en krijgen dan vaak de stempel “verlegen”)
Aangezien ik mezelf niet herkende in het begrip “verlegen” begon ik te twijfelen of ik wel echt HSP was. Gelukkig legde Elaine Aron uit dat verlegen bij HSP inhoudt dat je je sociaal onhandig kan voelen in nieuwe situaties of bij nieuwe mensen. Vanaf dat moment klikte er iets in mijn hoofd. Er stond in de publicatie letterlijk vermeld dat die sociale onhandigheid zich kan uiten daadwerkelijk onhandig worden. Het omstoten van een glas of per ongeluk verslikken in een hapje hoort daarbij. Dat is zo typerend voor mij, ik moest hardop lachen. Eindelijk had ik een reden gevonden voor mijn man om uit te leggen dat ik er niets aan kan doen als ik bij nieuwe mensen over de vloer kom en dan iets onhandigs uithaal. Dat is dus gewoon mijn hoog sensitiviteit die overuren gaat draaien en dan kortsluiting veroorzaakt in mijn zenuwstelsel.
Zonder dollen, vanaf dit moment werd het boek één groot feest van herkenning voor me. De meest gekke eigenaardigheden van mijzelf stonden hier gewoon op papier uitgelegd. Van het snel kunnen zien van logaritmen tot het niet kunnen onthouden van gezichten. Ik ben duidelijk een introverte HSP en vermijd graag situaties die voor veel prikkels zorgen. Mijn vriendin Nienke is een extroverte HSP en zoekt juist prikkels op.
Veel reviews geven aan dat de publicatie droog van stof is, en daar kan ik bij inkomen. Echter vele boeken die nu gepubliceerd zijn over hoog gevoeligheid hebben dit boek van Elaine Aron als bron. Zij is de grondlegger geweest van het begrip HSP. Daarom raad ik je aan dit boek zeker te lezen als je vermoed dat je HSP bent of veel met HSP mensen te maken hebt. Ook veel van de tips over het herzien van je jeugd in de nieuw verworven wetenschap dat je hoog sensitief bent, doen je bepaalde dingen in nieuw perspectief plaatsen. Je krijgt meer begrip voor je reactie en emoties in bepaalde situaties. Je krijgt letterlijk meer inzicht in je eigen handelen.
Uiteindelijk behandelt Elaine in een apart hoofdstuk hoe het zit met hoog sensitieve personen en hun werk. Bij het lezen van dit hoofdstuk rolde ik mijn bed uit (ik las het’s avonds in bed). In dit hoofdstuk werd precies uitgelegd wat ik voelde en ervaarde in mijn baan als officemanager bij een kleine uitgeverij. Vaak doorzien HSP’s heel snel situaties en ontwikkelingen in de markt waardoor ze vaak met nieuwe bijzondere inzichten op de proppen komen die niet altijd begrepen worden of voor waardevol aangezien worden binnen het bedrijf. Ik liep hier heel erg vaak tegenaan. In vergaderingen had ik ideeën of voorzag ik nieuwe ontwikkelingen, maar mijn baas nam die nooit serieus. Als dan een jaar later precies bleek uit te komen wat ik al lang had aan zien komen, had ik altijd het “Told yo uso” gevoel. Hierdoor voelde ik me nooit serieus genomen. Ook miste ik heel duidelijk een daadwerkelijke diepere betekenis van mijn werk. Ik kreeg niet het idee dat ik een fundamentele bijdrage zat te leveren aan de maatschappij, terwijl ik heus wel een belangrijke bijdrage leverde in de uitgeverij. Veel HSP’s krijgen dan ook een burn-out en worden op deze gedwongen om op zoek te gaan naar werk waar ze geen energie in verliezen, maar juist krijgen! Daadwerkelijk met je zielemissie bezig zijn is voor HSP’s belangrijker dan voor mensen die niet HSP zijn. Ook leverde dit hoofdstuk inzicht in mijn eigen ontevredenheid in mijn werk. Het feit dat je als officemanager vaak mensen aan je bureau krijgt, leidt tot veel externe prikkels. Ook werd mijn werk met name bepaald door anderen die dingen bij mij over de schutting gooiden. Iets waar ik niet gelukkig van werd. Ik ben iemand die veel liever het werk zelf in de hand houdt (en dus ook de invloed van prikkels). Ik trek graag zelf een project, in plaats van ondersteunend bezig te zijn. Vaak genoeg starten HSP mensen dan ook een eigen bedrijf waarin ze zelf de mate van prikkels kunnen bepalen. Stukje bij beetje wordt duidelijker voor me wat voor een werkomgeving bij mij past.Hoogsensitiviteit als uitdaging

Zoals ik al zei, het boek van Elaine Aron is voor vele mensen een eyeopener geweest en nu dus ook van mij. Als je wilt beginnen met het begrijpen wat HSP is, en net als ik behoefte hebt aan wetenschappelijke onderbouwing van het bestaan van deze fysiologische eigenschap, lees dan dit boek. Mocht je een wat minder zware publicatie willen lezen raad ik je de verschillende publicaties aan van Marian van den Beuken. De publicatie Hooggevoeligheid als uitdaging is iets toegankelijker vanwege het ontbreken van de droge theoretische onderbouwing.

Myst

/door
, ,

Healing-opleiding – Dag 4

In de ochtend van vrijdag 24 maart breng ik mijn zoontje naar het kinderdagverblijf en rij ik daarna door naar het centrum waar ik de healing-opleiding krijg om nog even in stilte te kunnen genieten van een lekkere cappuccino voordat de les begint. Dit keer heb ik ook mijn yoghurt met cruesli mee omdat ik in de haast nog geen tijd had gehad om te ontbijten. Als ik mijn ontbijt bijna op heb, komt de docent aangelopen en nodigt me uit om voorafgaand aan deze les een check te krijgen van mijn energiestroming. Ik ben immers toch lekker vroeg, dus dat kan nog wel even voor de les.

Niet helemaal voorbereid op wat komen gaat, neem ik plaats in de stoel tegenover de docent in ons leslokaal. De docent legt uit dat hij een korte reading zal geven over hoe mijn energie stroomt. Hij vraagt me om zelf mijn energie stromen op gang te brengen. Al gauw komt ter sprake dat mijn gronding beter kan, ikzelf had dat gevoel ook al. Het kost me soms moeite om te visualiseren dat de energie van de aarde gemakkelijk mijn benen in stroomt naar mijn bekken. Verder zit ik goed in mijn eigen energie. De healingsenergie is specifiek. Dan komt onverwacht mijn vader ter sprake. De docent geeft aan dat hij achter me staat, in mijn schaduw of slipstream en zich verlegen laat zien, bijna alsof hij zich schuldig voelt. Ik geef aan dat ik dit helemaal niet herken bij mijn vader. De docent geeft aan dat hij schuld voelt bij mijn vader voor het niet tonen van emoties of het er goed mee leren om te gaan. Ik geef aan dat mijn vader zich daar bij mij niet schuldig over hoeft te voelen en zeg hardop “Hoeft niet pa, het is goed zo”. Maar terwijl ik dit opschrijf realiseer ik me dat mijn broertjes daar wel meer moeite mee hebben. Die hebben veel meer moeite met het op een gezonde manier hanteren en omgaan met emoties. Wellicht kwam mijn vader daarom aan mij kenbaar maken dat hij zich schuldig voelt, wellicht niet tegen mij, maar tegenover mijn broertjes….
Dan noemt de docent dat er fysiek iets niet goed zit met mijn energie. Warm en koud is niet in balans. Het schiet van het ene naar het andere…. Ik beaam dat dit klopt. Ik kan in een bloedhete woonkamer, waarin mijn man in een korte broek en t-shirt zit, het ineens heel erg koud krijgen. Terwijl ik nu achter de pc zit, komt er ook weer een koude vlaag opzetten. Mijn handen en voeten worden ijskoud en ook krijg ik rillingen. Een kruik of onder een dikke deken zitten is dan het enige dat helpt. De docent legt uit dat dit zit in hele harde tegenstellingen, maar ik kan dat niet plaatsen. Dan zegt de docent dat er een ongekende hardheid in me zit, ik zorg ervoor dat ik altijd in iedere situatie waar dan ook een escape heb. Als het moet kan ik alles en iedereen achterlaten zonder enige moeite. Het is een beschermingstactiek van mij geworden, dat zijn de tegenstellingen die de docent zag.
Na even nadenken, moet ik hem gelijk geven. Ik heb in het verleden van de één op de andere dag mijn spullen gepakt en ben uit het huis van mijn ex vertrokken. Begrijp me niet verkeerd de relatie was al ten einde, maar we woonden toen nog wel samen. Zonder aankondiging heb ik op een dag mijn spullen uit huis gehaald toen mijn ex aan het werk was. Voor mij was dit de enige mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Ik ben ervan overtuigd dat het beter was voor ons beiden, maar terugkijkend had ik het wel anders willen aanpakken om onze relatie van acht jaar waardiger te laten eindigen. Radicaal een situatie en personen achterlaten en niet meer terugkijken, kan ik inderdaad. Eerlijk gezegd heb ik dit vaker gedaan, ik sluit echt periodes of situaties af en kijk niet meer terug.
De docent onderbreekt me in mijn gedachten en zegt dat mijn gevoelens erg diepgaand zijn. Ik laat nooit het achterste van mijn tong zien qua gevoelens. Ik voel veel meer dan ik laat blijken. Ik trek verbaasd een wenkbrauw omhoog. Dit is precies wat ook in mijn geboortehoroscoop ter sprake kwam bij Wendy en zo kloppend is voor mij. De docent sluit af met het feit dat ik veel meer een einzelgänger ben dan ik laat zien. Ik heb ook tijd alleen nodig, geeft hij aan. Tot slot mag ik een vraag stellen. Er komt niks in mij op, maar tijdens net als de les begonnen is, komt er toch een vraag bovendrijven en zodra de gelegenheid er is stel ik hem alsnog aan de docent. Ik vraag hoe het met mijn ontwikkeling gesteld is, ik heb namelijk het gevoel na drie maanden thuiszitten dat er nog geen concrete beslissingen genomen zijn door mij die leiden tot het vinden van een geschikte baan voor me. De docent glimlacht en geeft aan dat ik mijn resultaten anders moet gaan meten. Mijn ontwikkelingen staan helemaal niet stil, gevoelsmatig gebeurt er een heleboel met mij en dat merkt hij op in mijn energiehuishouding. Ik moet meer met mijn gevoel gaan meten in plaats van met mijn hoofd. Ik moet lachen, mijn rationele gedachten hebben die vraag gesteld. In mijn gevoel wist ik eigenlijk wel dat er veel gaande is.

De rest van de dag ben ik een beetje afgeleid. Ik weet niet goed hoe ik alle informatie van de reading moet verwerken en dat duikt op tijdens verschillende oefeningen.
We begonnen de lesdag zoals altijd met een algemene gronding en laten onze healingsenergiestromen. We oefenen dit keer met het uitnodigen van mannelijke en vrouwelijke energie in onze tweede chakra en worden ons bewust van het duidelijke verschil hiertussen. We wisselen vervolgens weer een schoudermassage uit en krijgen weer een nieuwe vorm van healing uitgelegd.
Dit keer staat de healing op een ‘glazen beeld’ centraal. Hierbij voer je een healing uit op een projectie van een persoon, in plaats van op de persoon zelf. Dit kan je bijvoorbeeld gebruiken bij een healing op het tweede chakra. De tweede chakra staat onder andere voor seksualiteit en als iemand hier een trauma op heeft zitten, kan het plezieriger zijn om de healing te projecteren in plaats van direct te plaatsen. Ook als er een healing op afstand gegeven moet worden, kan gebruik gemaakt worden van deze vorm van healing. Je maakt als het ware in gedachte een ‘glazen beeld’ van de persoon waarop je de healing gaat geven. Als de healing klaar is, schuif je dit beeld weer in werkelijkheid over de persoon heen. Het valt me op dat als ik het glazen beeld vorm in mijn gedachte van mijn klasgenoot het voor mij veel makkelijker en duidelijker wordt waar er energieknopen zitten en waar extra healing nodig is. Ik vind deze vorm van een healing geven makkelijker.

Dan gaan we onze eigen aura’s schoonmaken van energie van anderen. Tijdens de healing valt het me op dat er twee personen in mijn aura staan. Als ik me afvraag wie het zijn dan is het voor mij duidelijk dat het gaat om mijn vader en de moeder van mijn moeder. Ik voel heel duidelijk dat dit op zielsniveau is en het niet de daadwerkelijke personen zijn zoals ik ze in dit leven gekend heb. Ik kan dit niet verder uitleggen, maar zo voelde het gewoon voor mij.

Als we vervolgens verder gaan met een healing op de band met onze gidsen, merk ik dat mijn concentratie weg zakt en ik deze healing niet helemaal goed mee kan maken. Ik blijk niet de enige te zijn die hier last van heeft, maar de docent geeft aan dat we gewoon vertrouwen moeten hebben in het proces. Een leerpunt voor mij is dat we gewoon in gedachten kunnen vragen of een gids dichterbij komt of wat afstand neemt.

We sluiten de dag af met een oefening waarbij we spelen met het nemen of juist niet nemen van verantwoording in een gesprek. Een leuke oefening waarbij mijn klasgenoot en ik veel plezier hebben.

Iedere keer maak ik bijzondere dingen mee in en rond de healing-opleiding. Ik ben benieuwd wat de volgende les zal gaan brengen. Deze staat in het teken van de helende reis van Brandon Bays en ik besluit het boek daarvan te gaan lezen om me wat voor te bereiden.

Myst

/door

Terugblik februari en maart

In februari had ik het gevoel nog niet veel te kunnen melden in de rubriek “terugblik”, maar des te anders is dat nu. Dankzij de healing-opleiding wordt langzaamaan duidelijker voor mij dat ik heel graag mensen wil helpen. Het bevalt me om openlijk met de mensen van de healing-opleiding te kunnen praten over onze belevenissen tijdens de meditaties en de mooie uitwerking dit heeft in ons dagelijks leven. Het bevalt me om mezelf de ruimte te geven om met mijn spiritualiteit bezig te zijn en daarover te praten. Ik word daar gelukkiger en rustiger van. Na een opleidingsdag voel ik me vermoeid, maar ik vind het heerlijk om een hele dag met mijn eigen ontwikkeling bezig te zijn. Ik verkrijg nieuwe inzichten en kan bepaalde gebeurtenissen in mijn verleden sneller laten rusten. Het valt me op dat ik bewuster word van de beperkende gedachten die af en toe mijn hoofd in sluipen. Ik kan ze zelfs steeds beter aan de kant schuiven waardoor er in mijn hoofd, ruimte ontstaat voor nieuwe ideeën en ik krijg een steeds beter beeld van wat bij me past qua werk.

Zoals in mijn laatste blog beschreven ben ik gestart met het lezen over Hoog Sensitieve Personen (HSP) en dat blijkt een feest van herkenning te zijn (waarover je binnenkort meer kunt lezen). Deze nieuwe inzichten helpen mij bij het vormgeven van een omgeving waarin ik het beste functioneer.

Afgelopen 2 april vierde ik mijn 38ste verjaardag. Een dag die ik aan de ene kant enorm confronterend vond; “Ik ben 38 en weet nog steeds niet wat voor een werk ik leuk vind”. Aan de andere kant heb ik geleerd milder naar mezelf te zijn; we gaan de dag na mijn verjaardag naar het dolfinarium waar ik ook vanbinnen rustig word. Als ik me down voel, weet ik nu ook dat ik positieve energie moet opzoeken op plaatsen of bij mensen die me dat kunnen geven. Ik kan werkelijk waar genieten van de kleinere dingen. Dat ik iedere dag 1 punt opschrijf waar ik dankbaar voor ben die dag, draagt daar ook aan bij. Langzaamaan vindt er inwendig een verschuiving plaats waarbij ruimte komt voor meer optimisme en positiviteit. Ik doe echt dingen die ik leuk vind!
Het valt me op dat ik steeds meer kleine tekens ontvang van het universum dat ik op mijn juiste pad ben beland. Steeds meer toevalligheden die geen toeval meer kunnen zijn, verschijnen.

Ondanks dat ik nog niet concreet kan vertellen dat ik een nieuwe droombaan heb, wordt er wel steeds meer duidelijk voor mij en merk ik dat ik groei. Ik realiseer me dat er gevoelsmatig van alles gaande is, maar dit nog niet leidt tot concreet zichtbare resultaten voor anderen (ik heb immers nog geen nieuwe droombaan).

Ik ben iemand die graag zijn vorderingen op een resultaatgerichte manier bijhoud. Maar emotionele en spirituele groei laat zich niet meten in cijfers, wel op gevoel.
Om mijn resultaatgerichte mind gerust te stellen, besluit ik na de eerste drie maanden met mijn spirit bezig te zijn geweest, nu mijn horizon te verbreden door ook mijn lichaam aan het werk te zetten. De komende drie maanden ga ik een focus leggen op mijn lichaam en gezondheid. Ik maak diverse afspraken bij sportscholen om te kijken waar ik de komende drie maanden mijn lichaam aan het werk ga zetten.

To be continued…

Myst

/door