Alleen thuis
Daar zit je dan!
Zonder werk.
Thuis…
Per 1 januari 2017 heb ik officieel geen dienstverband meer bij de uitgeverij in Rotterdam. De eerste week van januari stond nog in het teken van vakantie. Samen met mijn man en kind hebben we nog lekker even een paar dagen doorgebracht in een vakantiehuisje in de buurt van de Veluwe. Het voelde als een heerlijke vakantie, en het besef dat ik geen werk meer zou hebben, kwam nog niet zo heel hard binnen.
Dat was wel andere koek dinsdag 10 januari. In de ochtend na het ontbijt, kuste ik mijn man gedag die op pad ging naar zijn werk. Daarna trok ik zelf mijn jas aan om vervolgens mijn zoon weg te brengen naar het kinderdagverblijf waar hij twee dagen in de week naar toe gaat. Ondanks dat ik nu even thuis zit, willen we de continuïteit voor mijn zoon waarborgen en blijft hij voorlopig nog even naar het kinderdagverblijf gaan. Hij heeft het naar zijn zin daar, en dit biedt mij ook de mogelijkheid om andere dingen te ondernemen die mij kunnen helpen in het vormgeven van mijn levenspad. Een kind van twee is niet altijd handig om bij je te hebben als je je moet concentreren op jezelf. Vergis me niet, ik hou van mijn zoon en van zijn aanwezigheid, maar ik kan niet EN hem de volledige aandacht geven EN mezelf aandacht geven. Dat is niet eerlijk voor beiden.
Eenmaal thuis van het kinderdagverblijf, startte ik mijn computer op om wat administratieve zaken te regelen. Daar was ik 2,5 uur mee zoet, maar daarna voelde ik me onrustig. Er kwam zelfs een lichte paniek aanval omhoog.
“Ik heb geen baan meer. Ik moet gewoon zo snel mogelijk weer op zoek naar een officemanagers baan, want dat ken ik. Iedereen verklaart mij voor gek – actief mijn levenspad veranderen – What Was I Thinking????”
Ik start mijn browser op en type in de browserbalk: web.whatsapp.com en app één van mijn beste vriendinnen (Nienke), dat ik een paniek aanval heb.
Nienke wees me op het feit dat ik nu even de tijd heb om stil te staan en alles rustig kan bekijken om te bepalen wat ik echt wil gaan doen. De zekerheid van een vast inkomen is inderdaad weg, maar de vrijheid die daar tegenover staat moest ik echt niet onderschatten. Een vast inkomen en de zekerheid die dat beidt, zorgt er ook voor dat je sneller blijft zitten waar je zit terwijl je hier wellicht niet op zijn plaats bent. Een andere baan of bezigheid zal ervoor zorgen dat ik beter op mijn plek zou zitten.
BAM! Ze zei precies waar ik eigenlijk ook diep vanbinnen in geloof. Soms moet je één deur sluiten om andere deuren überhaupt te kunnen zien. Er is pas ruimte voor nieuwe mogelijkheden in je leven als je die ook echt kunt zien.
Ik heb een onbeschrijflijk sterk gevoel dat als ik nu niet bewust aan de slag ga met het vormgeven van mijn levenspad, het bepalen van mijn passie en levensdoel, dat ik straks weer als officemanager ‘gevangen’ zit in een vaste baan waarbij een onbevredigend gevoel zal blijven sluimeren in mijn buik.
Hoe kom ik er dan achter hoe ik mijn leven kan leiden in mijn kracht en volle authenticiteit? Ik denk dat je alles uit het leven haalt als je optimaal gebruik maakt van je persoonlijke kracht, en iets doet waar je ECHT gelukkig van wordt. Daar ligt de eerste uitdaging voor mij. Dat is de eerste stap die ik moet nemen. Het vraagstuk – Waar word ik gelukkig van? – moet ik gaan onderzoeken en beantwoorden.
Myst
