Lesdag 2 I&PK

Inmiddels was duidelijk dat ik per 1 januari 2017 geen werk meer zou hebben. Ik had zin in de tweede lesdag van de Intuïtie en Persoonlijke Kracht opleiding. De klas waarin ik zat, bestond uit vijf vrouwelijke cursisten inclusief mezelf. Allemaal met verschillende redenen waren we gestart aan deze opleiding en dit keer zouden we aan de slag gaan met onze chakra’s en auralichamen.

Na een uitgebreide grondingsoefening gaan we oefenen met het waarnemen van vier verschillende auralagen bij elkaar. Er zijn wordt in diverse literatuur gesproken over meerdere auralichamen, maar tijdens de I&PK opleiding concentreren we ons op vier verschillende lagen:

• Fysieke auralichaam: 1ste laag, bevat informatie over gezondheid, beweeglijkheid, uithoudingsvermogen en vitaliteit
• Emotionele auralichaam: 2de laag, bevat informatie over de ruimte voor emoties/gevoelens en het uiten/inhouden van emoties
• Mentale of sociale auralichaam: 3de laag, bevat informatie over denkcapaciteiten en sociale contacten.
• Spirituele auralichaam: 4de laag, bevat informatie over goddelijk bewustzijn, onsterflijkheid en weten.

Door op geruime afstaand te gaan staan van je medecursist van wie je de aura gaat voelen en langzaam naar hem/haar toe te lopen, wordt je je in ene bewust van de verschillende auralichamen. Het voelen van een rand van een aura grens kan ik het beste omschrijven als het gevoel dat je weleens hebt als iemand op een sociale aangelegenheid net iets te dichtbij komt staan dat het oncomfortabel aanvoelt. Iemand staat dan letterlijk in je “personal space” (oftewel sociale aura). Zonder dat de andere persoon het waarschijnlijk beseft, staat hij te dicht in je sociale auralichaam, waardoor jij het oncomfortabele gevoel krijgt en bijna automatisch een stap naar achter doet. De verschillende auralichamen kun je dus bij elkaar waarnemen als je daar voor open staat. Deze oefening boeit me en ik vind het leuk om te doen. Toch merk ik dat ik af en toe erg aan mezelf twijfel. Klopt het wel wat ik voel? Als ik het de docente vraag, krijg ik de bevestiging dat ik het goed doe, maar toch blijft er twijfel in mijn hoofd zitten.

De tweede helft van de dag gaan we aan de slag met het oefenen van het waarnemen van de energie in je eigen chakra’s. Chakra’s reguleren de energie in het lichaam en verdelen deze (op internet is erg vele te lezen over chakra’s, maar ook in mijn boekenkast kun je boeken terugvinden die veel informatie bevatten over chakra’s)
Door de chakra’s in balans te brengen, krijg je meer innerlijke kracht en sta je steviger in je schoenen in het leven. Via een meditatieoefening kijken we hoe onze chakra’s eruitzien als we ze als huizen voor moeten stellen. Opvallend is dat al mijn ‘chakrahuizen’ gebouwd zijn van natuurlijke materialen en mijn 7de chakra geen huis is in mijn beleving, maar een zwevend wezen (zwevende lichtgevende bal) boven op een berg. Vervolgens gaan we via diverse fysieke oefeningen de energie van de verschillende chakra’s weer laten stromen. Uiteindelijk voeren we ook een chakrabalans uit bij elkaar.

Als de les is afgelopen, sta ik even te praten met de docente en een medecursiste over de reden waarom je deze opleiding bent gaan doen. Ik vertel van de baan die ik op basis van mijn gevoel afgewezen heb en dat ik door het versterken van mijn intuïtie hopelijk beter kan voelen en verwoorden wat ik eigenlijk het allerliefst zou doen. “Als mensen aan mij vragen wat ik het allerliefste zou willen doen, heb ik gewoon geen antwoord” zeg ik. De docente haakt in en geeft aan dat er de connectie tussen mijn hoofd en hartchakra weg is. Op het moment dat ze dat zegt, slaak ik een zucht van opluchting. Iemand die eindelijk begrijpt waarom ik moeite heb met het antwoorden van die vraag. Ik wil m echt wel antwoorden, maar er komt gewoon geen antwoord vanuit mijn hart in mijn hoofd naar boven. Ik krijg van haar een oefening mee om mijn hartchakra te openen. Na weer een dag compleet opgegaan te zijn in de meditaties en fysieke oefeningen sta ik weer moe en met een voldaan gevoel buiten. Wat gaat dit me de komende tijd brengen?

 

De weken erna
Terwijl ik thuis een grondingsoefening uitvoer, komt er een beeld naar boven van een document dat ik moet opvragen bij het kinderdagverblijf van mijn zoon. De volgende dag krijg ik zonder de lerares ernaar te vragen dat document in mijn handen gedrukt.

De week erna zit ik op mijn werk, als er een beeld door mijn hoofd flitst van mijn man met onze zoon. Ze zijn met opa en oma naar de kerstshow in een tuincentrum in de buurt dacht ik. Eenmaal thuis ’s avonds blijkt dat precies te zijn wat ze gedaan hebben.

Als ik op een gegeven moment in mijn auto rij, bedenk ik me dat ik binnenkort weer moet tanken. Even later schiet het tanklampje in mijn dashboard aan.

Tijdens mijn lunchpauze bij de uitgeverij loop ik een boekwinkel binnen en stuit daar op een mooi boek over energiewerk. Ik sla het open en kom precies terecht op een pagina die uitlegt over de verschillende soorten intuïtie. Degene die bij mij op zijn plek valt is kinestetische intuïtie oftewel spirituele intuïtie. Je weet soms dingen gewoon. Een paar weken later koop ik dat boek.

Tot slot ben ik weer aan de slag met mijn onderbuikgevoel dat ik altijd krijg als ik een kerk binnenloop. Van de docente kreeg ik te horen dat dit wellicht te maken heeft met één van mijn vorige levens. Ik besluit me hierin verder te verdiepen. Ik google wat rond en ik kom op een website die op basis van mijn geboortedatum iets verteld over mijn vorige levens. Daar staat ook het doel in dit leven bij; intuïtie leren volgen.
Ik moet hardop lachen en zoek verder.

Myst