Berichten

, ,

Reading-Opleiding – Dag 11&12

Mijn angsten nemen af. Ik voel me niet meer zo bevangen door de gedachte dat negatieve energie of negatieve entiteiten zo maar bezit van min lichaam kunnen nemen. De twee boeken die ik heb gelezen van Gordon Smith (Lees hier) verschaffen me op een hele heldere manier inzicht in mediumschap en wat geesten, spoken of poltergeists nou precies zijn. Ook het gesprek met mijn docent (Lees hier) geeft me het zelfvertrouwen dat ik moeilijke situaties, oftewel energie van anderen, prima aan kan. Al met al voel ik dat het komende lesweekend van de readingopleiding me een stap verder gaat brengen in al deze ontwikkelingen. Het lesweekend zal in het teken staan van een helende reis. In de healingsopleiding hebben we al een keer een helende reis meegemaakt (Lees hier). Toen betrof het een Emotionele Helende Reis en dit keer zal het een Fysieke Helende Reis zijn.
Voor meer informatie over deze vorm van healing raad ik je aan om het boek van Brandon Bays te lezen.

We beginnen de zaterdagochtend met een meditatie die ons inzicht verschaft in onze diepste wens. Ik kom tot de ontdekking dat ik graag als een spiritueel wezen volledig geaccepteerd zou willen worden. Dan voelen we welke aarde en kosmische energie daarbij hoort. Bij de aarde energie voel ik vrede en ontspanning mijn lijf in stromen en via de kosmische energie ontvang ik heel veel wijsheid vanuit het universum en de andere realms. De kleur van mijn grondingsenergie is tot mijn eigen verbazing appeltjes groen. Normaal gesproken is deze een zeer aardende bruine kleur. De kosmische energie is daarentegen turquoise met een beetje lila. Dan voelen we waar we in ons lijf spanning ervaren als we deze energiestromen door ons lijf voelen stromen.
Ik voel druk opkomen in mijn hart, maar dat verschuift naar mijn ogen.
Het lijkt wel alsof mijn ogen dichtgedrukt worden.
De boodschap die ik hierbij doorkrijg is: “Laat me met rust!”
We proberen te achterhalen wanneer we dit voor het laatst gevoeld hebben en onmiddellijk krijg ik door dat ik een jaar of 7 was. Ik lag in mijn bed op zolder in Leiderdorp, en zei “Laat me met rust!” tegen de onzichtbare vriendjes die ik op dat moment had.

De voorbereiding voor de Fysieke Reis is getroffen en vlak voordat we aan de lunch beginnen, krijgen we de uitleg over deze vorm van Healing. We bespreken het script dat we moeten volgen en vervolgens genieten we bijna in stilte van onze lunch. Zo blijven we nog dicht bij de energie en gedachtes van de meditatieoefening van de ochtend.

Na de lunch vormen we tweetallen waarin we de Fysieke Reis bij elkaar gaan oefenen. Mijn klasgenoot leest een script voor terwijl ik mijn ogen sluit en me mee laat voeren in haar verhaal. In mijn lichaam voel ik vlak boven mijn hart een spanning. Die is daar ontstaan toen ik ongeveer een jaar of 7 was. Het heeft te maken met mijn onzichtbare vriendjes. Ik voelde me onbegrepen en angstig.
Naarmate we de oefening doorlopen, krijg ik meer inzicht in de situatie van destijds.
Een van de onzichtbare vriendjes was daadwerkelijk de overleden vader van mijn buurvrouw destijds. Hij ontdekte dat ik hem als enige kon zien, en eiste mijn aandacht op. Hij wilde dat ik een bericht over zou brengen naar de buurvrouw, maar ik wilde of kon dat niet. Op een gegeven moment werd de man boos op mij en hield me uit de slaap zodat ik naar hem zou luisteren. Op dat moment druk ik zelf mijn ogen hard dicht en fluister ik zacht maar dwingend “Laat me met rust! Laat me met rust! Laat me met rust!”.
Ik voelde me destijds erg eenzaam. Ik kon er nooit met iemand over praten. Mijn ouders geloofden niet in onzichtbare vriendjes. Ik voelde me machteloos en overheerst door de man.
In de Fysieke Reis komt er vervolgens een moment dat je de onverwerkte emoties van dat moment uitspreekt en een dialoog aangaat met de betrokken personen. In dat gesprek ontwikkel ik begrip en zie ik wat de overleden man zijn motieven waren. Hij zat vast tussen het leven en het hiernamaals. Hij was nog niet volledig overgegaan, en zocht hulp en comfort bij mij. In het hier en nu voel ik dat de oude man al lang is overgegaan naar het hiernamaals. Hij betuigd spijt van zijn daden, en ik ontwikkel begrip en inzicht. Aan het einde van het dialoog, heeft mijn gids nog iets interessants toe te voegen: “You are Ready!”.

De oefening is afgelopen en nog wat beduusd begin ik aan het script voor mijn klasgenootje. Bij haar verloopt de oefening niet geheel volgens het script, maar mijn intuïtie brengt haar daar doorheen en weer maken we samen iets bijzonders mee. In verband met de privacy van mijn klasgenoten, wijd ik hier niet verder over uit, maar een stuk lichter vertrekken we allemaal naar huis. Morgen weer een dag!

Die avond slaap ik diep en lekker, al is mijn zoontje al wel vroeg wakker in de ochtend. Het is supermooi weer en een van de eerste weekenden in 2018 waar de tempartuur boven de 20 graden uitkomt. Als ik op zondag aankom bij de docenten thuis valt het me op dat we met een iets kleiner clubje mensen zijn. Iedereen heeft een voldaan gevoel die ochtend. We hebben allemaal zin om het rustig aan te doen en vooral van het weer te genieten. De docenten gaan hier gelukkig in mee.

Voor de eerste oefening trekken we onze schoenen uit en gaan we met onze blote voeten op het gras in de tuin staan. We doen een Qi Gong Oefening. Dan gaan we weer naar binnen en doen we verschillende meditatieoefeningen waarbij we onze aandacht verplaatsen naar buiten ons eigen lichaam en tasten we onze verschillende auralagen af. We leren de auralagen te zien in combinatie met onze chakra’s. Wat is het verband tussen een chakra en auralaag? Wat verteld het ons? De docent neemt ruim de tijd om vragen te beantwoorden en ons dingen uit te leggen. Ook de meditaties gaan in een heerlijk rustig tempo. Iedereen voelt zich heerlijk ontspannen en content als we aan de lunch beginnen. Die nuttigen we dan ook lekker in de tuin aan het water.

Na de middag oefenen we in de readings met het lezen van de auralagen.
Ik krijg te horen dat de eerste twee auralagen sterk ontwikkeld zijn bij mij. Het betreffen de fysieke en emotionele auralagen. Zeer vroeg in mijn jeugd waren die sterk ontwikkeld, alleen heb ik met name mijn mentale auralaag aangeleerd te gebruiken door mijn omgeving. Op dit moment in mijn leven ben ik langzaam aan weer terug aan het bewegen naar die emotionele en fysieke auralagen. Ik kom hiermee meer in mijn eigen oorspronkelijke essentie energie terug. De docent vult mijn klasgenoot nog verder aan dat ik een sterk en flexibel lichaam heb. Ik was zeer levendig, beweeglijk en avontuurlijk. Met name het avontuurlijke komt terug en ik kom beter in contact met mijn emoties en behoeften (fysiek). Ik ga ook beter voor mezelf zorgen.
Dan verteld mijn klasgenoot een beetje over het beeld dat ze ziet als ze zich concentreert op mijn energie. Ze ziet een drijvend eiland voor zich met daarop een tulp of lotus bloem die wit/geel van kleur is. Ik ben goed geworteld in de aarde, ondanks dat het eiland drijft op water. Ze weet niet helemaal wat dit betekend. De docente geeft aan dat dit zou kunnen betekenen dat ik gemakkelijk kan bewegen in twee verschillende dimensies en toch goed geaard kan zijn.

Dit laatste inzicht maakte de meeste indruk op mij. Zeker gezien het feit dat ik net twee boeken over het mediumschap gelezen heb. In die boeken wordt uitgebreid ingegaan op meditatietechnieken die nodig zijn om je bewustzijn te verhogen op spiritniveau (oftewel een andere dimensie) om te kunnen communiceren met overledenen. Zou het dan toch?

Myst

/door

Twee bijzondere gesprekken,…..

Per toeval (dat bestaat eigenlijk niet) komt mijn nicht erachter dat ik een blog heb en herkent zichzelf in mijn verhalen over het hoog sensitief zijn. Ze vraagt aan me of ik zin heb om een kop koffie te drinken om hierover verder te praten. Niet lang na ons Whatsapp contact staat ze bij mij op de stoep en kletsen we de oren van ons lijf.

Mijn vader en de moeder van mijn nicht waren broer en zus. Beide zijn ze helaas niet meer in leven. In tegenstelling tot mijn vader wist mijn tante wel wat hoog sensitief was, en is mijn nicht daar op jong volwassen leeftijd er bewust van dat zij dat ook is. Ze vond het grappig om op mijn blog te lezen dat ik mezelf daar dus ook in herken en we komen tot de conclusie dat dit vanuit mijn vaders (en dus haar moeders) familielijn komt.

Mijn nicht heeft een stamboom samengesteld tot 4 of wel 5 generaties voor onze oma. Daarin heeft ze ontdekt dat de vrouwen in het gezin altijd werden over geslagen als het ging over het overnemen van de familie-business. Er heerste een sterke overtuiging van een traditionele rolverdeling in het gezin. Mannen nemen de zaak over, vrouwen zorgen voor het gezin. Vaak waren de dochters de oudste in het gezin, maar toch ging de zaak over op de eerstvolgende zoon (ookal was deze dus jonger dan de dochter).
Deze informatie sluit perfect aan op wat ik een jaar geleden in de reading van Sasha (lees hier) te horen kreeg. Er zit in mijn gronding nog een oude overtuiging van een traditionele rolverdeling in het gezin en nu weet ik waar deze overtuiging vandaan komt.

We praten verder over de werking van energie en het overnemen van emoties. We voelen ons beiden overdreven verantwoordelijk voor anderen en schieten heel gemakkelijk in de verzorgende rol. In onze jeugd leidde dit tot vreemde verstandhoudingen met onze ouders. Wij zorgden energetisch voor hen in plaats van zij voor ons.

Dan verteld mijn nicht dat ze in het gezin waarin ik opgroeide het gezin van haar moeder (en dus mijn vader) herkende. Net zoals bij mijn vader thuis, werd er bij ons thuis een strikte opvoeding gehanteerd waarin ouders je leven bepalen. Wij beiden voelen dat we ons vrij moeten maken van de geschiedenis en oude overtuigingen willen we ons ware zelf kunnen zijn. Ik word tot tranen geroerd als mijn nicht verteld dat ook zij altijd als pijnlijk direct ervaren wordt. Onze sterke intuïtie en hoog sensitiviteit maakt dat wij emoties en situaties sneller en anders lezen dan anderen. We voelen de emoties van anderen nog voordat zij er zelf bewust van zijn. Dat benoemen, kost ons weleens de kop.

We sluiten af met de wijze les, dat we beiden moeten accepteren dat onze vrouwelijke energie heel sterk en krachtig is en net zo goed als het mannelijke. We moeten de vrouwelijke energie weer vrij laten komen om zo heling te geven aan onszelf en daarmee alle generaties voor ons!

Een week later heb ik een gesprek met een klasgenoot van de readingopleiding. We hebben het nog even over mijn talent over het reizen naar de onderwereld. Ze legt nog uit dat zij dat zag in een vorig leven bij mij. Er zit ook een trauma op. Dan vertel ik haar van mijn reading bij de docent en zij vertelt over haar ontwikkelingen van de afgelopen tijd. Het valt ons beiden op dat we het ‘grit’ van iemand leven makkelijker zijn gaan zien.
We voorspellen situaties of voorzien veel meer in het dagelijkse leven. We praten even over de coaching opleiding die we kunnen gaan volgen na de reading-opleiding, maar we voelen beiden niet de noodzaak om dit te gaan doen. De vraag die dan rijst is “Wat dan wel?”
Ik vertel dat ik een paranormaalbeurs bezocht had om te kijken of dat wat voor me is, maar al snel voelde ik dat dit niet zo was. Net als allerlei andere dingen. We komen tot de conclusie dat we het “juiste vakje” nog niet gevonden hebben omdat “vakjes” te beperkt voor ons voelen. Wat voor andere mensen als thuiskomen ervaart wordt, is voor ons niet haalbaar. We voelen beiden dat wij ons eigen vakje moeten creëren en beseffen dat we daar al aardig voor op weg zijn.

Ik ben blij met al deze informatie, die me houvast geeft. Vele puzzelstukjes vallen weer op zijn plaats. Ik duik de boeken weer in en besluit me te verdiepen in mediumschap. Wat houdt het in? Hoe werkt het? Ik hoop dat de theorie me meer kennis kan bijbrengen.

Myst

/door
,

Soms heb je hulp nodig,…

Na de laatste lesdag van de Reading-Opleiding zit ik in een wervelwind van emoties en voel me langzaam verdrinken in alle donkere gedachten over mezelf. Een aantal dagen achter elkaar slaap ik slecht. Mijn hoofd blijft malen over negatieve energie van anderen, mijn eigen donkere kant, en mijn eigen ervaring waarbij ik energetisch beetgepakt werd.

Op een gegeven moment besluit ik mijn angst onder ogen te kijken en probeer te voelen in mijn lichaam waar ik die angst voel. Wellicht verteld die plek meer over de achtergrond en kom ik zo tot een andere benadering of heling van die angst.
In een korte meditatieoefening waarbij ik op bed lig, probeer ik de angst voor negatieve entiteiten naar boven te halen. Waar voel ik dat ik mijn lijf?
Ik hoef niet lang na te denken of te voelen, want mijn buik speelt gelijk op.
Wat is die donkere energie in mij die daarop reageert?
Razernij. Ongecontroleerde woede. Mijn vermogen anderen te manipuleren om controle over ze te ervaren, om zo grip op het leven te krijgen.
Dit is mijn donkere kant. Iets waar ik tot op de dag van vandaag niet graag over praat. Terugdenkend aan bepaalde situaties waarin ik razend of woedend te keer ging, brengt nog het schaamrood op mijn kaken. Gevoel van schuld en haat naar mezelf toe komt gelijk om de hoek kijken. Woede, haat en manipulatie zijn allemaal emoties die gekoppeld zijn aan het derde chakra oftewel de zonnevlechtchakra gevestigd in je buik. Dan schrik ik op als ik terugdenk aan de informatie die ik kreeg tijdens de reading van mijn klasgenoten.

Het compleet kunnen afsluiten van de buitenwereld.
Het afsluiten van mijn hartchakra.
Dit is allemaal gekoppeld.

Tijdens woedeaanvallen sluit ik mijn hart af, om maar niet te hoeven voelen wat anderen voelen of meemaken. Daarmee mezelf kunnen afsluiten voor de buitenwereld.
Is mijn vermogen om te kunnen afreizen naar de onderwereld, wellicht mijn vermogen om mijn donkere kant zonder filter te kunnen uiten in de wereld?
De demons in mijn hoofd komen onder het tapijt vandaan en ik voel de donkere kant van mezelf, inclusief de walging over mijn daden. Nare beelden spoken door mijn hoofd en gunnen me geen rust. Ik probeer nog het Handboek Chakrapsychologie door te worstelen om meer inzicht en rust in mijn hoofd te krijgen, maar het duizelt. Ik mail de docenten dat ik slecht slaap en er niet meer uit kom.

Een week later schuif ik aan op de bank bij de docenten thuis.

Via een reading wil de docent mij meer inzicht geven in mijn angst. We komen terecht bij een aantal vorige levens die hier van invloed op zijn.

We beginnen met een hoog gevoelige ziel die niet voor zichzelf kan zorgen. In dat vorige leven waarin ik de Lady with the Fair hair wordt genoemd, weet ik de weg niet zo goed op aarde maar wel in de spirit en spirit worlds. Ik kan daardoor heel goed contact te maken met overledenen op een hele liefdevolle rustgevende manier. Als ik diep gezogen word in negatieve gevoelens van overledenen of mezelf, kan ik daaruit bewegen door een mooie omgeving te visualiseren. En ik kan voelen wat de flora en fauna nodig heeft om verder te groeien. De dood ervaar ik niet als een vast punt. Ik beweeg vloeiend van de ene kant naar de andere kant. In dit vorige leven is er ook veel liefde en verliefdheid en dat houdt me aan de goede kant van de streep. Dan zorg ik beter voor mezelf, eet ik beter en geniet ik van mijn lijf.

Dan is er ook nog een ander leven in Engeland waarin ik een mannelijke schurk ben. In dit leven kies ik ervoor om puur het leven te ervaren; met mijn straatwijsheid weet ik rond te komen. Ik gok, drink bier met mijn maten en haal ik streken uit. Al mijn heldere vermogens zijn hier niet aan de orde. Dit leven heb ik bewust gekozen om te ervaren hoe het leven op aarde werkt.

Dan is er nog een vorig leven in Zuid-Frankrijk in een stad waar recht gesproken wordt. Ik ben daar de beul, die ervoor zorgt dat mensen hun straf ondergaan. Dit leven is het voor mij nodig om iets te snappen over dat rechtssysteem gediend is bij iemand die dat uitvoert. Ook al geloof ik niet dat iemand schuldig is, maakt dat niet uit voor de manier waarop ik moet handelen.
Dit is lastig, want ik weet wie er onschuldig is of niet, maar ik voer de straf alsnog uit. Want als het systeem niet gediend wordt, zien andere mensen het als willekeur. Niemand is hier op aarde gediend met chaos, dus blijf ik het systeem hanteren. Als iemand schuldig is, vind ik het niet moeilijk om de straf uit te voeren. Want dat dient het systeem. Maar als iemand onschuldig is, vind ik het lastiger.
De onschuldigen komen na hun dood verhaal halen, omdat zij dan weten dat ik wist dat ze onschuldig waren toen ik ze moest doden. Het volgen van een systeem of mijn intuïtie (rechtvaardigheid) geeft een innerlijk conflict. Soms is het gevoelloos volgen van een systeem niet rechtvaardig en dit geeft tot op de dag van vandaag kortsluiting bij mij.

In een Griekenland zag ik ook meer een vorm van recht die veel rechtvaardiger was. Alleen rechtvaardigheid dient niet altijd de macht. Regels dienen de macht. Dus ik heb in het verleden weleens vijanden gemaakt. Vijanden in het verleden hebben recht op heling. Als ze me aanpakken, valt er nog iets in balans te brengen. En soms klopt er nog één aan. Als ik in een hogere frequentie zit, dan kunnen de zielen erbij. Ze merken dat ze kunnen helen en komen verhaal halen. Entiteiten, oftewel zielen kunnen niet zomaar wat bij ons doen. Ze kunnen ons alleen wijzen op het feit dat er nog wat te helen valt. Degene die mij vastpakte achter de pc, heb ik in het leven in Frankrijk moeten doden terwijl ik intuïtief wist dat hij onschuldig was. Hij wilde dus nog wat van mij en dat is wat ik voelde. Door mezelf te vullen met licht en licht zijn kant op te sturen geef ik een vorm van healing. Soms is er nog meer voor nodig, en dat kan ik ook.

Het voordeel dat naar de onderwereld kan reizen is dat ik weet hoe het werkt. Ik weet wat zwaar, donker, verzet tegen het leven, wraakzuchtig is etc. Ik kan dat niet zomaar uitzetten. Als er iets gebeurd dan is er ook iets wat uitgewerkt met worden. De docent is overtuigd dat ik dat kan.

We praten nog wat verder en uiteindelijk heeft de docent het idee dat ik energetisch wat heb opgeruimd in mijn systeem met al deze nieuwe informatie. Ik zal beter kunnen voelen wat ik wil. Het leven in Frankrijk, geeft mij inzicht dat het blind volgen van bepaalde systemen voor mij niet werkt.

Ik heb een enorme stevigheid gebouwd in dit leven. Mij krijg je niet zomaar omver. Binnen die stevigheid is een enorme gevoeligheid. In mijn vorige levens heb ik stevigheid gebouwd om weer wat te kunnen met mijn gevoeligheid in dit leven. Ik kan heel gemakkelijk over de grens tussen leven en doodgaan, en als ik dat doe, voel ik mijn stevigheid minder worden. Dat is wat ik als eng ervaar. Ooit was ik in een vorig leven niet stevig genoeg om dit te kunnen, maar nu ben ik zeker wel stevig genoeg om het wel te kunnen.

Ik vraag nog of mijn vermogen om astraal te reizen hier ook mee te maken heeft. De docent geeft aan dat die kwaliteit altijd al bij me is geweest. We sluiten de sessie af.

Moe en voldaan, reis ik weer naar huis waar ik een stevige wandeling maak met een vriendin. We praten nog wat na over mijn bevindingen, en die avond lig ik bijtijds in bed. Vlak voordat ik in slaap val, neem ik me voor om op zoek te gaan naar boeken die gaan over de grens tussen leven en dood. Wellicht kan wat theorie me verder helpen.

Die nacht slaap ik voor het eerst sinds weken weer lekker door.

Myst

/door
, ,

Healing-opleiding – Dag 4

In de ochtend van vrijdag 24 maart breng ik mijn zoontje naar het kinderdagverblijf en rij ik daarna door naar het centrum waar ik de healing-opleiding krijg om nog even in stilte te kunnen genieten van een lekkere cappuccino voordat de les begint. Dit keer heb ik ook mijn yoghurt met cruesli mee omdat ik in de haast nog geen tijd had gehad om te ontbijten. Als ik mijn ontbijt bijna op heb, komt de docent aangelopen en nodigt me uit om voorafgaand aan deze les een check te krijgen van mijn energiestroming. Ik ben immers toch lekker vroeg, dus dat kan nog wel even voor de les.

Niet helemaal voorbereid op wat komen gaat, neem ik plaats in de stoel tegenover de docent in ons leslokaal. De docent legt uit dat hij een korte reading zal geven over hoe mijn energie stroomt. Hij vraagt me om zelf mijn energie stromen op gang te brengen. Al gauw komt ter sprake dat mijn gronding beter kan, ikzelf had dat gevoel ook al. Het kost me soms moeite om te visualiseren dat de energie van de aarde gemakkelijk mijn benen in stroomt naar mijn bekken. Verder zit ik goed in mijn eigen energie. De healingsenergie is specifiek. Dan komt onverwacht mijn vader ter sprake. De docent geeft aan dat hij achter me staat, in mijn schaduw of slipstream en zich verlegen laat zien, bijna alsof hij zich schuldig voelt. Ik geef aan dat ik dit helemaal niet herken bij mijn vader. De docent geeft aan dat hij schuld voelt bij mijn vader voor het niet tonen van emoties of het er goed mee leren om te gaan. Ik geef aan dat mijn vader zich daar bij mij niet schuldig over hoeft te voelen en zeg hardop “Hoeft niet pa, het is goed zo”. Maar terwijl ik dit opschrijf realiseer ik me dat mijn broertjes daar wel meer moeite mee hebben. Die hebben veel meer moeite met het op een gezonde manier hanteren en omgaan met emoties. Wellicht kwam mijn vader daarom aan mij kenbaar maken dat hij zich schuldig voelt, wellicht niet tegen mij, maar tegenover mijn broertjes….
Dan noemt de docent dat er fysiek iets niet goed zit met mijn energie. Warm en koud is niet in balans. Het schiet van het ene naar het andere…. Ik beaam dat dit klopt. Ik kan in een bloedhete woonkamer, waarin mijn man in een korte broek en t-shirt zit, het ineens heel erg koud krijgen. Terwijl ik nu achter de pc zit, komt er ook weer een koude vlaag opzetten. Mijn handen en voeten worden ijskoud en ook krijg ik rillingen. Een kruik of onder een dikke deken zitten is dan het enige dat helpt. De docent legt uit dat dit zit in hele harde tegenstellingen, maar ik kan dat niet plaatsen. Dan zegt de docent dat er een ongekende hardheid in me zit, ik zorg ervoor dat ik altijd in iedere situatie waar dan ook een escape heb. Als het moet kan ik alles en iedereen achterlaten zonder enige moeite. Het is een beschermingstactiek van mij geworden, dat zijn de tegenstellingen die de docent zag.
Na even nadenken, moet ik hem gelijk geven. Ik heb in het verleden van de één op de andere dag mijn spullen gepakt en ben uit het huis van mijn ex vertrokken. Begrijp me niet verkeerd de relatie was al ten einde, maar we woonden toen nog wel samen. Zonder aankondiging heb ik op een dag mijn spullen uit huis gehaald toen mijn ex aan het werk was. Voor mij was dit de enige mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Ik ben ervan overtuigd dat het beter was voor ons beiden, maar terugkijkend had ik het wel anders willen aanpakken om onze relatie van acht jaar waardiger te laten eindigen. Radicaal een situatie en personen achterlaten en niet meer terugkijken, kan ik inderdaad. Eerlijk gezegd heb ik dit vaker gedaan, ik sluit echt periodes of situaties af en kijk niet meer terug.
De docent onderbreekt me in mijn gedachten en zegt dat mijn gevoelens erg diepgaand zijn. Ik laat nooit het achterste van mijn tong zien qua gevoelens. Ik voel veel meer dan ik laat blijken. Ik trek verbaasd een wenkbrauw omhoog. Dit is precies wat ook in mijn geboortehoroscoop ter sprake kwam bij Wendy en zo kloppend is voor mij. De docent sluit af met het feit dat ik veel meer een einzelgänger ben dan ik laat zien. Ik heb ook tijd alleen nodig, geeft hij aan. Tot slot mag ik een vraag stellen. Er komt niks in mij op, maar tijdens net als de les begonnen is, komt er toch een vraag bovendrijven en zodra de gelegenheid er is stel ik hem alsnog aan de docent. Ik vraag hoe het met mijn ontwikkeling gesteld is, ik heb namelijk het gevoel na drie maanden thuiszitten dat er nog geen concrete beslissingen genomen zijn door mij die leiden tot het vinden van een geschikte baan voor me. De docent glimlacht en geeft aan dat ik mijn resultaten anders moet gaan meten. Mijn ontwikkelingen staan helemaal niet stil, gevoelsmatig gebeurt er een heleboel met mij en dat merkt hij op in mijn energiehuishouding. Ik moet meer met mijn gevoel gaan meten in plaats van met mijn hoofd. Ik moet lachen, mijn rationele gedachten hebben die vraag gesteld. In mijn gevoel wist ik eigenlijk wel dat er veel gaande is.

De rest van de dag ben ik een beetje afgeleid. Ik weet niet goed hoe ik alle informatie van de reading moet verwerken en dat duikt op tijdens verschillende oefeningen.
We begonnen de lesdag zoals altijd met een algemene gronding en laten onze healingsenergiestromen. We oefenen dit keer met het uitnodigen van mannelijke en vrouwelijke energie in onze tweede chakra en worden ons bewust van het duidelijke verschil hiertussen. We wisselen vervolgens weer een schoudermassage uit en krijgen weer een nieuwe vorm van healing uitgelegd.
Dit keer staat de healing op een ‘glazen beeld’ centraal. Hierbij voer je een healing uit op een projectie van een persoon, in plaats van op de persoon zelf. Dit kan je bijvoorbeeld gebruiken bij een healing op het tweede chakra. De tweede chakra staat onder andere voor seksualiteit en als iemand hier een trauma op heeft zitten, kan het plezieriger zijn om de healing te projecteren in plaats van direct te plaatsen. Ook als er een healing op afstand gegeven moet worden, kan gebruik gemaakt worden van deze vorm van healing. Je maakt als het ware in gedachte een ‘glazen beeld’ van de persoon waarop je de healing gaat geven. Als de healing klaar is, schuif je dit beeld weer in werkelijkheid over de persoon heen. Het valt me op dat als ik het glazen beeld vorm in mijn gedachte van mijn klasgenoot het voor mij veel makkelijker en duidelijker wordt waar er energieknopen zitten en waar extra healing nodig is. Ik vind deze vorm van een healing geven makkelijker.

Dan gaan we onze eigen aura’s schoonmaken van energie van anderen. Tijdens de healing valt het me op dat er twee personen in mijn aura staan. Als ik me afvraag wie het zijn dan is het voor mij duidelijk dat het gaat om mijn vader en de moeder van mijn moeder. Ik voel heel duidelijk dat dit op zielsniveau is en het niet de daadwerkelijke personen zijn zoals ik ze in dit leven gekend heb. Ik kan dit niet verder uitleggen, maar zo voelde het gewoon voor mij.

Als we vervolgens verder gaan met een healing op de band met onze gidsen, merk ik dat mijn concentratie weg zakt en ik deze healing niet helemaal goed mee kan maken. Ik blijk niet de enige te zijn die hier last van heeft, maar de docent geeft aan dat we gewoon vertrouwen moeten hebben in het proces. Een leerpunt voor mij is dat we gewoon in gedachten kunnen vragen of een gids dichterbij komt of wat afstand neemt.

We sluiten de dag af met een oefening waarbij we spelen met het nemen of juist niet nemen van verantwoording in een gesprek. Een leuke oefening waarbij mijn klasgenoot en ik veel plezier hebben.

Iedere keer maak ik bijzondere dingen mee in en rond de healing-opleiding. Ik ben benieuwd wat de volgende les zal gaan brengen. Deze staat in het teken van de helende reis van Brandon Bays en ik besluit het boek daarvan te gaan lezen om me wat voor te bereiden.

Myst

/door

Terugblik februari en maart

In februari had ik het gevoel nog niet veel te kunnen melden in de rubriek “terugblik”, maar des te anders is dat nu. Dankzij de healing-opleiding wordt langzaamaan duidelijker voor mij dat ik heel graag mensen wil helpen. Het bevalt me om openlijk met de mensen van de healing-opleiding te kunnen praten over onze belevenissen tijdens de meditaties en de mooie uitwerking dit heeft in ons dagelijks leven. Het bevalt me om mezelf de ruimte te geven om met mijn spiritualiteit bezig te zijn en daarover te praten. Ik word daar gelukkiger en rustiger van. Na een opleidingsdag voel ik me vermoeid, maar ik vind het heerlijk om een hele dag met mijn eigen ontwikkeling bezig te zijn. Ik verkrijg nieuwe inzichten en kan bepaalde gebeurtenissen in mijn verleden sneller laten rusten. Het valt me op dat ik bewuster word van de beperkende gedachten die af en toe mijn hoofd in sluipen. Ik kan ze zelfs steeds beter aan de kant schuiven waardoor er in mijn hoofd, ruimte ontstaat voor nieuwe ideeën en ik krijg een steeds beter beeld van wat bij me past qua werk.

Zoals in mijn laatste blog beschreven ben ik gestart met het lezen over Hoog Sensitieve Personen (HSP) en dat blijkt een feest van herkenning te zijn (waarover je binnenkort meer kunt lezen). Deze nieuwe inzichten helpen mij bij het vormgeven van een omgeving waarin ik het beste functioneer.

Afgelopen 2 april vierde ik mijn 38ste verjaardag. Een dag die ik aan de ene kant enorm confronterend vond; “Ik ben 38 en weet nog steeds niet wat voor een werk ik leuk vind”. Aan de andere kant heb ik geleerd milder naar mezelf te zijn; we gaan de dag na mijn verjaardag naar het dolfinarium waar ik ook vanbinnen rustig word. Als ik me down voel, weet ik nu ook dat ik positieve energie moet opzoeken op plaatsen of bij mensen die me dat kunnen geven. Ik kan werkelijk waar genieten van de kleinere dingen. Dat ik iedere dag 1 punt opschrijf waar ik dankbaar voor ben die dag, draagt daar ook aan bij. Langzaamaan vindt er inwendig een verschuiving plaats waarbij ruimte komt voor meer optimisme en positiviteit. Ik doe echt dingen die ik leuk vind!
Het valt me op dat ik steeds meer kleine tekens ontvang van het universum dat ik op mijn juiste pad ben beland. Steeds meer toevalligheden die geen toeval meer kunnen zijn, verschijnen.

Ondanks dat ik nog niet concreet kan vertellen dat ik een nieuwe droombaan heb, wordt er wel steeds meer duidelijk voor mij en merk ik dat ik groei. Ik realiseer me dat er gevoelsmatig van alles gaande is, maar dit nog niet leidt tot concreet zichtbare resultaten voor anderen (ik heb immers nog geen nieuwe droombaan).

Ik ben iemand die graag zijn vorderingen op een resultaatgerichte manier bijhoud. Maar emotionele en spirituele groei laat zich niet meten in cijfers, wel op gevoel.
Om mijn resultaatgerichte mind gerust te stellen, besluit ik na de eerste drie maanden met mijn spirit bezig te zijn geweest, nu mijn horizon te verbreden door ook mijn lichaam aan het werk te zetten. De komende drie maanden ga ik een focus leggen op mijn lichaam en gezondheid. Ik maak diverse afspraken bij sportscholen om te kijken waar ik de komende drie maanden mijn lichaam aan het werk ga zetten.

To be continued…

Myst

/door
,

Healing-opleiding – Dag 3

Ik heb zin in de derde dag van de healing-opleiding. De inwendige worsteling met mijn gedachten zijn afgenomen en ik ben benieuwd wat de nieuwe opleidingsdag gaat brengen. Vandaag zou alles in het teken staan van herhaling en verdieping van de voorgaande lessen.

We starten met een uitgebreide gronding waarin we met name onze eigen aura’s opschonen. Na het gronden, brengen we onze healingsenergie op gang en smeren we onszelf lekker in met onze eigen energie vanuit onze 8ste chakra (zonnezalfenergie). Nadat we onszelf geheald hebben, wisselen we een korte schoudermassage bij elkaar uit waarbij we de ander ook insmeren met hun eigen zonnezalf.

Vervolgens krijgen we een korte uitleg over het begrip “Havingness”. Havingness is de kwaliteit van mensen om iets te bezitten. Je kunt bijvoorbeeld Havingness hebben op het gebied van financiën. Mensen die Havingness hebben op het gebied van financiën zullen bijna nooit verlegen zitten om geld. Op de één of andere manier komt geld altijd naar hun toe of ontstaan er situaties waarin zij geld kunnen verkrijgen, wellicht niet ongekend veel, maar wel wat ze precies nodig hebben op dat moment in hun leven. Op sommige gebieden in je leven heb je veel Havingness en op andere gebieden in je leven heb je minder Havingness. In een meditatie proberen we te achterhalen wat voor een Havingness je hebt en het valt me op dat ik moeite heb met deze meditatie. Ik krijg geen helder beeld. Dan volgt de vraag in welke chakra je het voelt en onmiddellijk wordt duidelijk dat het bij mij zit in mijn zesde chakra. Daar wordt aan getrokken. De zesde chakra staat voor bewustzijn, oplettendheid, inzicht, intuïtie, wijsheid en visualisatie. De verlichting in jezelf vinden. Kennelijk heb ik Havingness op mijn intuïtie zitten. Zal intuïtie altijd bij me terugkomen. Als we vervolgens de verschillende auralagen doorgaan, voel ik dat in de emotionele ruimte verdriet zit en in de spirituele ruimte voel ik heel veel aanwezige kennis waar ik (nog) niet bij kan. De docente komt bij me zitten en geeft aan dat mijn innerlijke kind niet gezien werd in haar spiritualiteit en intuïtie. Daar zit wel mijn Havingness. Mijn overleden vader probeert nu duidelijk te maken dat het goed is daarmee bezig te zijn en deze energie gewoon te laten stromen. Hij is degene die heel hard staat te trekken aan mijn zesde chakra volgens haar.

Een beetje verward ga ik lunchen. Na de lunch geven we elkaar een healing op Havingness door te vragen welke chakra we voor de ander mogen schoon maken. Vervolgens gaan we verder met het schoonmaken van onze vorige-levens-aura. De docent noemt verschillende emoties en via die emoties gaan we terug naar onze vorige levens waarin we die emoties het sterkst gevoeld hebben en kijken we hoe we ons energetisch beter kunnen beschermen met healings-energie. Ik vind deze geleide meditatie lastig. Het lukt me niet goed om mee te gaan via de emoties naar een vorig leven, terwijl het bij de regressiesessies juist heel goed gaat. Plots noemt de docent het woord “slagveld” en op dat moment zie ik in ene mezelf als een witte bol rondzwerven boven een Frans slagveld. Het voelt alsof ik daar niet vandaan kom, maar erboven blijf zweven. Uiteindelijk legt de docent uit dat ik zeer waarschijnlijk daar wel gestorven ben, maar dat niet meer kan of wil herinneren. Bij het gevoel rechtvaardigheid kan ik wel heel goed voelen hoe het is om mezelf te beschermen. Wanneer ik me onrechtvaardig behandeld voel, word ik emotioneel te veel betrokken. Door mijn tweede chakra (emoties) wat dichter te draaien kan ik neutraler in mijn eigen energie blijven en reageren. Bij onrecht kan ik dus ervoor kiezen om mijn tweede chakra wat dichter te zetten om zo neutraler te reageren.

We sluiten de dag af met een edelstenenhealing. Hierbij kiezen en plaatsen we op gevoel stenen op bepaalde plekken van het lijf. In plaats van gebruik te maken van kennis van edelstenenenergie, maken we nu gebruik van onze intuïtie en leggen we de stenen neer waar we vinden dat ze goed liggen. Ik vind dit een hele leuke manier van healen. Ik heb altijd een fascinatie gehad voor de energetische werking van edelstenen. Er staan diverse boeken over edelstenen in mijn kast, maar er zijn heel wat jaren nodig om al die kennis in mijn hoofd te krijgen. Dat we nu juist op gevoel stenen geplaatst hebben bij onze healee vond ik erg leuk en veel gemakkelijker om te doen.

Als de dag voorbij is, valt het me op dat ik een stuk vriendelijker ben voor mezelf en voornamelijk rustiger ben in mijn hoofd. Het feit dat mijn regressietherapeut Wendy aangegeven heeft dat ik een Hoog Sensitief Persoon met een sterke intuïtie ben dat niet erkend is in mijn jeugd, werd ook vandaag bevestigd door de docente. Ik ben spiritueler en intuïtiever dan mijn ouders vroeger gezien hebben.
Ik besluit om me eens te gaan verdiepen in HSP.

Myst

/door
, ,

Regressietherapie – sessie 2

Naar aanleiding van de eerste regressiesessie bij mijn therapeut Wendy, sta ik wat vaker stil bij de beperkende gedachten die in mijn hoofd rondzingen. Ook het manipulatieve gedrag van de oude man in mijn vorige leven, spookt door mijn hoofd. De druk die hij op zijn zonen zet om precies te doen wat hij wil. Een paar dagen na de eerste regressiesessie was ik op visite bij mijn moeder en werd ik geconfronteerd met de begrenzing en manipulatie die ik bij haar voel en dus uiteindelijk ook mezelf opleg.

Mijn moeder en ik zitten even te kletsen en dan vraagt mijn moeder plotseling of ik haar eens goed kan uitleggen wat ik doe met de healing-opleiding. Het verbaast me, maar het voelt als een oprechte poging van haar kant om te begrijpen wat ik aan het doen ben sinds ik geen baan meer heb.

Ik begin te vertellen dat ik eerst een intuïtieve opleiding gevolgd heb waarbij we via meditaties onszelf bewuster proberen te maken van hele subtiele veranderingen in en rond ons eigen lichaam waardoor je intuïtieve waarnemingen helderder worden. Bij het woord “meditaties” haakt mijn moeder in haar lichaamshouding al af. Ik probeer nog uit te leggen dat je naast een fysiek lichaam ook een energetisch lichaam hebt, dat wetenschappelijk is aangetoond, als ik haar gezicht zie vertrekken. Op dat moment begin ik in mijn hoofd maar ook daadwerkelijk het gesprek aan te passen. Ik probeer mijn uitleg te versimpelen door een eenvoudig voorbeeld te gebruiken waarin ik aan geef dat mijn moeder zelf heel goed aanvoelt wanneer iemand in haar “personal space” (en dus aura) komt te staan. Dan zegt ze dat ze dat wel voelt, en ook vaak genoeg ergens aan denkt zoals een rekening en dat ie dan de volgende dag op de deurmat valt. Als ik aanhaal dat dat dus je intuïtie aan het werk is en ik daar dus mee meer leer werken, trekt mijn moeder haar wenkbrauw vertwijfeld omhoog.
Ik ga nog een stap verder, ik begin te vertellen over chakra’s en dat afhankelijk van wat je daar voelt of kunt zien, kunt waarnemen of mensen problemen hebben op het betreffende gebied waar de chakra voor staat. Ik neem als voorbeeld de keelchakra en vertel mijn moeder dat als die te dicht staat, mensen het dus moeilijk vinden om hun verlangens daadwerkelijk uit te spreken, moeite met communiceren. Dan zegt mijn moeder letterlijk:
“Ja, Maaike dat zal wel,….”
Dan leg ik nog in 1 korte zin uit dat ik met een healing-opleiding dus energie in het energetische lichaam van mensen weer op andere manieren laat stromen en zo dus mensen kan helpen. Dan verandert mijn moeder plotseling het onderwerp van het gesprek. Als ik nog even laat vallen dat ik ook naar een regressietherapeut ga, draait mijn moeder met haar ogen en geef ik het op om uit te leggen wat ik allemaal aan het doen ben. Ik stop de conversatie over mezelf met een algemene opmerking dat ik dus lekker druk bezig ben.

Eenmaal in de auto op weg naar huis valt het me op dat mijn moeder weer hetzelfde deed als jaren geleden bij het kiezen van een muziekinstrument. Ze geeft de indruk dat je alles kunt vertellen, maar als het puntje bij paaltje komt wil ze alleen horen wat zij wil en goed vindt. De indruk wordt gewekt dat alles mogelijk is, maar de daadwerkelijke uitkomst is dat alleen iets goed is als het past in mijn moeders visie. Tijdens mijn gesprek met haar heeft ze ook aan mij gevraagd hoe ik denk mijn geld te gaan verdienen met de healing-opleiding. Precies één van de beperkende gedachten die ik maar in mijn hoofd herhaal en me bij voorbaat al afhoudt van behaalde keuzes.Ik heb sinds de dood van mijn vader het gevoel dat mijn moeder niet onvoorwaardelijk van haar kinderen houdt. Ze zegt van wel, maar ze stelt altijd eisen waaraan we eigenlijk moeten voldoen om in haar ogen de perfecte kinderen te zijn. We moeten iets anders studeren, andere partner, ander werk, andere woning, andere kleren, andere hobby’s hebben want zij vindt dat het eenmaal zo hoort. Er is NOOIT een moment dat ik het gevoel heb dat ze alles wat ik doe, accepteert ondanks dat ze het niet begrijpt.
Ik dacht dat ik me daar los van gemaakt had. Ik doe echt wat ik wil, maar ik merk dat ik niet open durf te zijn naar mijn moeder. Ik vertel haar niet meer alles en wat ik vertel, filter ik. Als ik mezelf afvraag waar ik bang voor ben, dan kom ik niet tot een antwoord want ik voel geen angst, ik merk dat ik de afwijzing meer dan zat ben en dus de confrontatie niet opzoek. Ik weet dat ik haar toch niet van inzicht kan laten veranderen. Dat is met name de reden dat ik mijn gesprek uiteindelijk staak of filter.

In de eerste regressiesessie waarbij ik terugging naar een vorig leven als kruidenvrouw ben ik letterlijk gedood door iemand die mij niet begrijpt. Is dit dan het thema van mijn ziel?

Nadat ik dit Wendy allemaal verteld heb, haal ik ook even aan dat ik een innerlijke strijd voelde tijdens de tweede healing-opleidingsdag en dat die strijd een week lang voortduurde waarbij mijn keukenmuur vijf keer geverfd werd. Ik vertel van mijn bevindingen dat ik het erg belangrijk vind om gezien en gehoord te worden door de docenten van de healing-opleiding. Het lijkt erop dat ik opzoek ben naar validatie van mensen met kennis van “in mijn ogen” spirituele zaken. Als zij me dan niet zien, voel ik me gelijk diep geraakt.

Wendy geeft aan dat ik een Hoog Sensitief Persoon ben dat vroeger niet erkend is in mijn opvoeding met alle gevolgen van dien. En we wijzen twee beperkende overtuigingen aan waar ik aan wil werken:
• De continue angst dat ik dingen fout doe
• De bevestiging die ik nodig heb om mijn eigen gevoel te valideren

We haken in op het laatste probleem en Wendy vraagt mijn ogen te sluiten…….

Ik voel dat er aan mijn arm getrokken wordt. Ik zie voor me een jongetje dat meegetrokken wordt. Wendy vraagt of ik die jongen ben.

Als ik me probeer te verplaatsen in de jongen, voel ik mijn buik samentrekken van angst. Mijn mond wordt droog en trekkerig van angst. Het jongetje staat voor me en kijkt dwars door mij heen naar iets, een galg denk ik. Ik probeer te kijken wie hem vasthoudt, ben ik dat of een dier?

Ik heb moeite om het beeld helder te krijgen.
Wendy vraagt nog een keer of ik het jongetje ben of dat ik degene ben die bij de galg staat.
Uiteindelijk voel ik dat ik die jongen was. Wendy vraagt hoe oud ik ben en dan wordt het nog duidelijker, want ik zeg onmiddellijk “7 jaar”.
Wendy probeert via verschillende invalshoeken om in de situatie te komen, maar uiteindelijk werkt het als ze me vraagt iets verder terug te gaan in de tijd. Het duurt even maar uiteindelijk zie ik een helder beeld verschijnen van drie kinderen die aan het spelen zijn met een grote regenplas. Ik ben één van die kinderen en zit met een stok lekker te roeren in de regenplas. Ik voel dat ik op moet passen voor de mannen met harnassen. Ik ben met een enorme focus in het water aan het kijken, maar heb een ongekende waakzaamheid over me waar ik blind op vertrouw. Met mijn intuïtie hou ik mijn omgeving in de gaten. Het valt me op dat ik een leren lap om mijn voeten gebonden zie als schoenen. Wendy vermoedt dat het de middeleeuwen betreft. Als Wendy vraagt hoe mijn gezin eruitziet, zie ik mijn moeder staan met een lang schort aan een baby verzorgen. Ik word in de ochtend het huis uitgezet en mag mezelf vermaken door buiten te spelen. Mijn vader is smid en gaat in de ochtend naar zijn werk.

Dan zie ik een appel. Wat er met de appel is weet ik niet, maar ik moet van Wendy blijven kijken naar die appel. Wat wil die appel mij vertellen?
Dan voel ik een enorme hoofdpijn opkomen. Ik voel iets door mijn hoofd schieten en begin te huilen terwijl ik gewoon op een stoel in de kamer bij Wendy zit. Wendy geeft aan dat ik nog een keer moet proberen te voelen wat die appel betekend. Ik word heel bang en huil onbedaarlijk. Ik merk dat het jongetje in zijn broek plast doordat ik het zelf langs mijn benen warm voel worden, terwijl ik nog gewoon op de stoel zit.

Plotseling komt het eerste beeld terug en wordt het duidelijk. De man die mij terugtrekt is mijn eigen vader. Ik moet van hem op een houten schavot (geen galg) staan met een appel op mijn hoofd. De mannen in harnassen schieten een pijl op mij af om de appel te raken, maar die gaat door mijn hoofd en ik sterf meteen.

Mijn vader deed heel koel en afstandelijk tegen mij (als kleine jongen), maar ik voelde zijn angst en zijn onwil om te doen wat hij moest doen. Ik voel dat hij een keuze moest maken tussen zijn eigen leven of met mijn leven gokken. Hij heeft een vrouw en nog een kind dus hij kiest om mijn leven in de waagschaal te zetten in de hoop dat ik het zal overleven. Op het moment dat ik naar het platform getrokken word, weet ik al dat ik het niet overleef door mijn sterke intuïtie. Als ik daar eenmaal sta, plas ik mezelf onder van angst. Ik moet mijn rechterzij naar de mannen met harnassen toe keren. De angst is duidelijke voelbaar in mijn onderbuik. Ik smeek mijn vader nog om het niet te doen, ik begrijp het niet, mijn vader is streng maar zou me nooit laten vermoorden. Waarom doet hij dit?
Volop twijfel sterf ik meteen als de pijl mijn hoofd door gaat. Mijn gevoel zei heel duidelijk dat mijn vader dit nooit gewild had, maar hij deed afstandelijk en koel tegen me en ik kreeg niet de bevestiging van hem dat mijn gevoel juist was dat hij dit niet wilde.

Dan moet ik terug van Wendy naar het moment dat ik sterf. Ik zie van het één in het andere moment dat mijn lichaam op de grond ligt, terwijl ik sta. Ik begrijp het niet goed, wel voel ik mijn door urine warm geworden broek niet meer. Ook voel ik de angst niet meer. Ik kijk op en zie dat mijn vader boos wordt op de mannen met harnassen, maar hij moet zijn koelte bewaren om ook niet nog zelf gedood te worden. Dan stijg ik op.

Wendy vraagt of de jongen nog wat nodig heeft. Ik ga terug om te knuffelen met mijn moeder, die me gemist heeft en uiteindelijk knuffel ik ook mijn vader die in huilen uitbarst en blij is om me weer te zien. Hij geeft aan dat het hem spijt. Wendy geeft aan dat ik mijn lichaam goed moet voelen en ik merk dat er linksvoor bij mij in mijn donkere plek een zachtroze vrolijk vlekje zit die bij de jongen hoort. Dan geeft Wendy me een oefening waarbij ik de angst van de vader (30%) en de jongen (70%) moet uitademen.  De vrolijke bubbelige energie van de jongen mag ik weer terug inademen.

Dan sluiten we de sessie af. We praten wat na over allerlei dingen, terwijl ik weer een beetje bijkom in de huidige tijd. Eenmaal thuis zoek ik op internet op hoe leren schoenen in de middeleeuwen eruit zagen en kom het volgende plaatje tegen.

schoenen-middeleewen

Ik schrik, exact zoals ik het zag in de sessie met Wendy!
Ik heb dan nog geen idee hoe deze sessie doorwerkt in de weken die daarop volgen.

Myst

/door

Boek review – Maak werk van je droom

Via het e-book abonnement van Bol.com stuit ik op de publicatie Maak werk van je droom van Mark Schalekamp. Ik download het e-book en besluit het boek gelijk te lezen. In anderhalve dag heb ik hem uit.

Samenvatting
Mark Schalekamp heeft zes jaar lang gewerkt als advocaat, bankier en tv-redacteur voordat hij in 1999 zijn eigen bedrijf opstartte. In 2011 publiceerde hij zijn eerste roman. Hoe heeft hij van zijn dromen zijn werk weten te maken? Dat is de vraag die beantwoord wordt in de publicatie Maak werk van je droom. Mark Schalekamp geeft in vijf stappen de manier om je ideale baan te vinden. De eerste stap is nadenken over de vraag ‘wat wil je?’ De tweede stap is: ‘wat kun je?’ en ‘wat heb je nodig’. De derde stap is het opruimen van obstakels: ‘wat weerhoud je?’ De vierde stap en de vijfde stap zijn respectievelijk het formuleren van een doel en het overgaan tot actie. Bij iedere stap staan oefeningen genoteerd zodat je voor je zelf ook aan de slag kunt met het vinden van je droombaan.

Maak werk van je droom

De publicatie is een leuk, vlot geschreven boekje dat je moeiteloos uitleest. Er worden heldere voorbeelden gegeven met betrekking tot hoe deze methode voor de auteur gewerkt heeft. Met name de zelfspot en nuchtere kijk op dingen maken dit boekje een bron van hoop vanwege het persoonlijke succes van Schalekamp zelf. De belangrijkste boodschap is dat je realistisch moet blijven en met een doel voor ogen dat tenminste haalbaar is door hard werken. Met dagdromen en op de bank blijven zitten kom je er niet. De oefeningen geven ruim stof tot nadenken en helpen mij stukje bij beetje mijn eigen wensen op een rij te zetten. Een belangrijke quote die mij helpt met vrijer te denken is dat je keuze niet definitief hoeft te zijn. Is je keuze niet de juiste? Dan besluit je wat anders! Ook in deze publicatie wordt aangeraden om vel tijd alleen door te brengen. Dan gaat namelijk je hart meer spreken. Dat is ook de hart-hoofdmethode die Mark Schalekamp noemt. Laat je hart als eerste spreken en ga dan met je hoofd kijken hoe je dat kunt waarmaken. Stop met belemmerende gedachten en angsten te laten regeren. Zet je hoofd juist in op het behalen van de doelstellingen voor je passie.
Toch blijf ik een beetje hangen in de eerste stap, wat wil ik? Als ik de oefeningen in het boek uitvoer, kom ik niet tot een concreet antwoord. Wel wordt de richting steeds duidelijker voor mij.

Myst

/door