Nog geen vijf dagen na de helende reis in de healing-opleiding bespreek ik mijn ervaring met mijn regressietherapeut Wendy. We besluiten het trauma met mijn moeder te laten rusten en praten over mijn bevindingen van Hoog Sensitiviteit, beperkende patronen en het feit dat ik mijn ontwikkelingen moet meten op basis van gevoel en niet resultaat. Bezig zijn met healing voelt nog wat vreemd, maar ik merk dat ik het fijn vind om er mee te werken en mensen om me heen te hebben die dat niet vreemd vinden.

Wat ik wil, wordt steeds duidelijker: een kleine organisatie, wellicht zelfstandig iets opzetten, mensen helpen, maar dan wel mensen die geholpen willen worden en mij dus opzoeken.

Wendy vraagt wat ze vandaag voor me kan betekenen en ik geef eerlijk antwoord dat er geen duidelijk onderwerp me binnen schiet, maar dat ik nog wel voel dat er iets is met het woord paranormaal. Dat zit duidelijk op twee plekken in mijn lijf, namelijk mijn buik en keel. Ik durf niet goed uit te spreken wat ik voel. In de reading van de docent kwam naar voren dat er diepgaande waarneming en verwerking plaats vindt van gevoelens en emoties, maar ik dat niet uitspreek. Ik vertel vervolgens van mijn vriendin Nienke die in een huis gewoond heeft waar het echt spookte en dingen zijn gebeurd die niet normaal verklaard konden worden. Toen Nienke dit aan mij vertelde voelde ik gewoon dat het waar was. Energie kan zich echt manifesteren en dat merk ik in mijn keel. Ik spreek uit naar Wendy dat ik bang ben dat ik dat soort energie ontketen over mijn eigen familie of in mijn eigen huis. Ik ben bang dat ik negatieve energie aantrek en over me afroep.
Wendy wijst me op het fenomeen eigen wil. Ze verteld me dat ze ooit eens in een winkel met edelstenen in Breda een energie waarnam van een overleden persoon. Negatieve energie (of dode mensen) kunnen aanvoelen, kan ik begrijpen. Maar ik hoef niet fysieke dingen te kunnen waarnemen, zoals bewegende objecten of negatieve energie aan mij te laten plakken. Ik ben bang dat ik dat over mezelf afroep. Ik haper zelfs in mijn woorden als ik dit allemaal aan Wendy vertel. Dan moet ik van Wendy mijn ogen sluiten en beschrijven wat ik in mijn keel voel.

Ik voel heel duidelijk een hand die mijn keel dichtknijpt als ik iets wil vertellen over spirituele of paranormale dingen die ik waarneem, maar niet in de fysieke wereld waarneembaar zijn. De hand houdt mij vast, hij voorkomt dat ik wat zeg. Ik zie verder niet wie aan die hand vastzit, maar weet wel dat hij voorkomt dat ik dingen uitspreek. Ik voel een noodzaak om iets uit te spreken en die noodzaak komt vanuit een donkere wolk in mijn hoofd.

Ik ben een hele iele jong volwassen vrouw, maar ik kan geen onderscheid maken tussen binnen en buiten. Er zit een energetische wolk bij mijn hoofd, oh wacht nee, IN mijn hoofd. In die wolk zit een vrouw die wil dat ik dingen uitspreek. Het is een donkere energie die mij gebruikt als spreekbuis. De arm voorkomt dat ik dat uit in de wereld waarin ik me begeef. Ik ben zelf een iele vouw die door een mannenhand bij de keel beetgehouden wordt. Ik kan alleen niet zien hoe de vrouw of man eruit zien dit keer. Waar het alle voorgaande regressies wel goed ging, lukt het me nu gewoon niet.

Het voelt dit keer allemaal een beetje raar. Ik voel niet mijn lijf, maar ik voel alles eromheen. Binnen en buiten is echt één voor mij. Ook Wendy is het op dat moment niet duidelijk wat ik bedoel. Ik geef aan dat het voelt alsof mijn aura compleet openstaat en alle energie om mij heen binnenkomt.
Wendy vraagt of ik mijn eigen dood kan zien. Ik merk op dat die heel vredig is en ik voel dat ik lig. Ik kan mijn oude lijf / leven zien. Wendy vraagt of die jonge vrouw naar dat lichaam wil kijken om te beseffen dat ze dood is, want die overgang van leven naar dood neem ik niet waar. Dan geef ik aan dat de ziel van vroeger het dode lichaam niet kan zien omdat ze blind is. Ze ziet de energie niet die bij dat lichaam hoort, want ze staat zelf naast mij.

Dan wordt het Wendy en mij duidelijk. De iele jonge vrouw was blind en zag dingen door gebruik te maken van het helder zien van energie. Ik zag dingen die wel en niet in de fysieke wereld waarneembaar waren voor anderen. Ik zag energieën. Ik maakte gebruik van helder zien. In dat leven was ik blind en maakte ik gebruik om te manoeuvreren aan de hand van energie (aura’s). Dat verklaarde ook in één klap waarom het verschil binnen en buiten (ziel of fysiek lichaam) niet duidelijk was voor mij. Ik keek met mijn derde oog naar de spirituele wereld maar ook de fysieke wereld. Ik zag daar geen onderscheid tussen.

Dan wordt duidelijk dat de vrouw in de donkere wolk mij wil dirigeren en via mij invloed wil hebben op de fysieke wereld. Ze voelde zich tot mij aangetrokken omdat ik open stond (er was geen duidelijke aura-rand). Zo kon ze heel makkelijk via mij channelen. Dezelfde vrouw voelt zich duidelijk aangevallen en ontzet als ik erachter kom dat ze een ziel is die wil communiceren via mijn lichaam naar de fysieke wereld van toen. Als mijn ziel van toen zich dat begint te realiseren (omdat nu het onderscheid tussen de fysieke wereld en spirituele wereld duidelijker wordt) verzet ze zich. Ze sluit haar armen over elkaar en schopt. Ik voel dan letterlijk een trap tegen mijn scheenbeen, terwijl ik gewoon in de kamer bij Wendy zit. Dat ik blind was in dit vorige leven, verklaard nu ook waarom ik de vrouw en man niet kon zien. Ik kan er letterlijk geen beeld van krijgen.

Wel wordt duidelijk dat de vrouw in mij haar dochter herkende (ondanks dat de dochter veel jonger was als ik daar). De vrouw was gestorven maar bleven zweven tussen aarde en het hiernamaals. Als ik haar wijs op het feit dat haar dochter inmiddels ook in het hiernamaals is, gaat ze over….
Er ontstaat een gat in mijn aura, op de plek waar die directieve energie zat…. Dat wordt opgevuld door mijn eigen wil. Prompt wordt mijn eigen aura steviger en het onderscheid tussen de fysieke wereld en de spirituele wereld wordt beter waarneembaar voor de blinde mij. Dan moet ik ook de man in mijn aura die zijn hand op mijn keel heeft, maar niet meer knijpt (geen noodzaak meer om tegen te houden wat ik moest zeggen van die vrouw) over te laten gaan. Hij is een verre voorouder die ook blind op de wereld was en geen onderscheid kon maken tussen de fysieke en spirituele wereld. Hij wilde mij beschermen. Ik was een deel van zijn ziel, een onderdeel van hem dat hij wilde beschermen. Ik voel een duidelijk verband met die ziel. Ook hij gaat over als ik hem kenbaar maak dat ik een eigen wil heb, en het niet meer nodig is dat hij mij beschermd in het zuiveren van wat ik communiceer over wat ik zie in de spirituele wereld. Als beiden energieën weg zijn, vervaagt het beeld van de jonge vrouw en doe ik mijn ogen weer open.

Wendy en ik bespreken deze sessie even na. Vandaag werd echt duidelijk dat ik in vorige levens het vermogen bezat om dingen waar te kunnen nemen in de spirituele wereld, maar dat niet durf uit te spreken. Ik kan veel meer dan ik in het huidige leven laat merken of laat weten aan anderen. Er zit echt nog een soort angst/blokkade. In alle vorige levens ging het allemaal ook over het meer kunnen waarnemen dan de fysieke wereld laat zien. Het is een duidelijk thema en innerlijke kracht van mij.

Dan vraag ik Wendy nog even over de maanstand in tijdens mijn geboorte; maan in tweelingen. Wendy geeft aan dat dit te maken heeft met wat mij een gevoel van veiligheid en bescherming geeft. Tweelingen zorgt ervoor dat ik kennis tot me moet nemen om gevoelsdingen te kunnen verklaren. Ik zoek theorie en tastbare bewijzen om onverklaarbaarheden te kunnen verklaren. Maar in hoeverre is dit altijd mogelijk? Moet ik uiteindelijk gewoon tot de conclusie komen dat dingen soms niet verklaard kunnen worden en dat dat echt ook wel oké is?

We besluiten dat we nog 1 sessie gaan wijden om te onderzoeken wat mijn nare onderbuikgevoel te maken heeft met kerken. Wendy legt uit dat de kerk en paranormaliteit vaak botsten, en mijn gevoel zegt ook dat dit een laatste puzzelstuk is. Op 16 juni hebben we de laatste afspraak staan.

Myst