Berichten

,

Reading-Opleiding – Dag 14&15

Na alle twijfels tijdens de vorige lesdag in mijn reading-opleiding, start ik deze nieuwe lesdag open en onbevooroordeeld. Ik voel me ontspannen en als we met de standaard grondingsoefening beginnen voel ik me meer in mijn eigen energie komen.

Vooral mijn eigen energie ophalen over de grenzen van tijd en ruimte blijft heerlijk. We staan hier langer bij stil. We stromen heel bewust onze eigen energie door iedere chakra en aura lichaam, waarbij we ons ontdoen van al wat anders is.
Ik voel het effect in mijn auralagen onmiddellijk. Mijn fysieke auralaag wordt sterker, mijn emotionele auralaag stabieler, de mentale auralaag rustiger en mijn spirituele laag wordt geconcentreerder. Als we onze gronding nalopen valt het me op dat daar oude energie zit die gaat over het nuttig voelen door financiële zekerheid te verkiezen boven wat je wens zou zijn. Daarnaast voel ik dat ik moet toelaten dat intuïtief vaardig zijn ook een waardevol talent is dat benut kan worden. Ik neem mezelf voor om deze oude energie vaker op te ruimen.

Dan sluiten we de ochtend af met het geven van een reading bij elkaar. Mijn klasgenoot verteld me dat ze heel veel liefde voelt bij mij. De energie in mijn bovenste chakra’s is verlicht, maar als ze naar beneden toe mijn chakra’s doorloopt stokt ze bij mijn derde chakra. Ze zegt dat ik een enorme wilskracht heb die ervoor zorgt dat ik altijd wel resultaat zal boeken als dat gevraagd wordt. Maar ze stelt me de vraag hoe het zou zijn als ik in plaats van wilskracht, aandacht zou gebruiken om te bereiken wat ik wil.
Precies hetgeen wat mijn docente de vorige les tegen mij had gezegd. Aandacht is een heel groot talent van mij……
Dan verteld mijn klasgenootje verder over mijn auralagen. Ze geeft aan dat ik mijn mentale en spirituele auralagen aan het oprekken ben. Mijn manier van denken, en spiritualiteit zijn aan het veranderen c.q. groeien. In mijn gronding zit energie van anderen die eruit gehaald mag worden. De slotconclusie is dat ik aandacht in mijn derde chakra moet vestigen. Met aandacht geven aan datgeen wat ik wil, zal ervoor zorgen dat de rest zich wel gaat manifesteren in de wereld.

In de pauze loop ik naar buiten en ga ik op een bankje zitten. “Met aandacht kun je bereiken wat je wil” maalt er door mijn hoofd.
Ik moet dus wel even nadenken over de volgende vraag:

WAT wil ik nu?
Wat WIL ik nu?
Wat wil IK nu?
Wat wil ik NU?

Ik krabbel een paar dingen in mijn schriftje, maar weet dat ik hier langer en beter over moet nadenken. Ik moet een beeld gaan vormen van hetgeen wat ik wil.

In de middag geven we elkaar weer een reading, maar daarbij maken we dit keer contact met het wezen (ofwel ziel) van de ander. Wat zijn de zaken waarmee de ziel zich op dit moment mee bezig houdt?

De klasgenoot die mij deze reading geeft ken ik inmiddels goed en zonder aarzelen steekt ze meteen van wal. Ze beschrijft mijn ziel als een zeer oprecht. Ik opereer hier op aarde vanuit liefde en heb een enorme dienstbaarheid. Dat is ook hetgeen wat ik gelijk als moeilijk ervaar. Mensen op aarde bekijken een enorme dienstbaarheid van de ander vaak met argusogen. Ik word dan vaak gezien als haantje de voorste, luid, aanwezig, direct en bot.
Maar mijn ziel heeft een enorme drive, dienstbaarheid en helderheid. Ik zie alles heel helder, waardoor ik graag anderen vertel wat de mogelijkheden zijn voor diegene. Ik zie oprechte waarheid, benoem dat en spreek het uit. Sommige mensen erkennen of weten zelf niet eens wat ze voelen of meemaken, waardoor ze mij als confronterend, direct en bot ervaren.
Mijn klasgenoot geeft aan dat ik de focus in mijn communicatie moet verplaatsen naar het licht. Wat ik vertel en hoe ik iets vertel hoeft echt niet anders. Ik ben niet voor niets zo direct, open en oprecht. Dat is juist mijn kracht. Wel zou het kunnen spelen met klanken en intonatie in mijn stem mijn boodschap bij anderen beter kunnen overbrengen. Dan zal het wel eens onweerstaanbaar kunnen worden om NIET te luisteren. Tot slot geeft mijn klasgenoot aan dat mijn ziel haar doet denken aan een filmpje op internet waarbij een hond op het droge liggende vissen wil redden door met zijn snuit water te duwen naar de vissen.
Mijn klasgenoot zegt: “Jij weet gewoon intuïtief wat een ander soort nodig heeft”. Dat is je heldere weten.

Als ik die avond het filmpje op internet bekijk, voel ik diep vanbinnen dat mijn klasgenoot 100% gelijk heeft. Ik wil gewoon anderen helpen.

 

Lesdag 15
Op de vijftiende lesdag is het zo ver. We gaan oefenen met het geven van readings bij onbekenden. De weken voorafgaand aan deze dag vind ik spannend, maar met de kennis van het boek van Luc van Esch op zak (zie mijn review hier) voel ik me rustig, open en ontspannen.

De les begint met het bespreken van onze ervaringen en vragen die we op dat moment hebben. Dan doen we een ademhalingsoefening waarin we onze Hara-energie beter leren stromen. We ontdoen onszelf van oude niet passende energie en nemen de energie op die we op dat moment nodig hebben. Bij mij staat dat laatste in het teken van balans. Ik voel me uitermate in balans met de kosmische en aarde energie die door mij heen stroomt en dan komen onze gasten het klaslokaal binnen.

Aangezien de readings persoonlijke informatie bevatten en ik deze niet ga delen, kan ik niks over de inhoud van de readings met jullie delen. Ik kan echter wel verklappen dat mijn readings als correct, zeer plezierig en inzicht gevend ervaren werden. Ook kreeg ik informatie door van niet-stoffelijke wezens die in de aura stonden van mijn readee. Dit was voor mij wel bijzonder aangezien ik dit nog niet eerder zo bewust ervaren heb.

Na de tweede reading praten we nog wat na, en sluiten we de dag wat vroeger af. Het was echt bijzonder om onbekenden een reading te mogen geven. Ik merk dat mijn zelfvertrouwen groeit, en ik mijn intuïtie steeds meer ga vertrouwen.

Myst

/door

Boek review – Van intuïtie naar inzicht van Luc van Esch

Al enige tijd ben ik op zoek naar boeken over reading. Mijn zeer rationeel getrainde brein snakte naar wat theorie over reading. Aangezien ik daar zeer weinig over kon vinden vorig jaar, had ik mijn zoektocht bijna opgegeven en meer gericht op theorie over chakra’s en energie. Toch durfde ik het vorige week aan, en ging ik weer op zoek naar een boek over reading. Tot mijn verbazing verscheen er een nieuw boek in de resultatenlijst van bol.com. Ik kocht het boek Van intuïtie naar inzicht – Leer readingtechnieken voor direct inzicht in jezelf, de ander en relaties van Luc van Esch.

De samenvatting
Het boek Van intuïtie naar inzicht legt uit hoe je op een simpele manier toegang krijgt tot je intuïtie. Luc van Esch is een zeer nuchtere man, die al vanaf jongere leeftijd zich realiseert dat hij wat gevoeliger is dan anderen.
Altijd al heeft hij interesse in het spirituele, maar het duurt enkele tientallen jaren voordat hij in aanraking komt met een intuïtieve opleiding. Hier leert hij niet alleen zijn intuïtie kennen, maar hij stroomt door tot reader. Ook hij ervaart dat intuïtie voor velen een vaag en ongrijpbaar iets is, en het duurt 10 jaar voordat hij op zeer rationele wijze weet uit te leggen hoe intuïtie en reading werkt. Het lukt Luc om grote groepen mensen in 1 avond om te turnen in readers en de technieken die hiervoor nodig zijn worden aangereikt in zijn boek Van Intuïtie naar inzicht. Met deze technieken kun je dieper inzicht krijgen in je eigen leven op dit moment, wordt keuzes maken eenvoudiger, worden relaties helder, open en transparant en zelfs twijfel zal verdwijnen. Het opent je ogen en je gaat op een andere manier naar de mensen en de wereld kijken.

Over dit boek kan ik kort en krachtig zijn. Mijn rationeel getrainde brein, is volledig bevredigd. 
Pas afgelopen maart is dit boek op de markt gekomen en het heeft nog niet veel bekendheid opgebouwd, maar ik hoop dat dit nog staat te gebeuren. Op een hele toegankelijke en voor iedereen begrijpbare manier leert Luc van Esch je inzien dat iedereen zijn intuïtie kan ontwikkelen. Het enige wat hij van de lezer vraagt is een open en nieuwsgierige blik. Hij verwacht zelfs dat je kritisch blijft, maar ook dat je niet altijd moet geloven wat je denkt! Je denken is immers gebaseerd op ervaringen uit het verleden en verwachtingen van de toekomst. Je intuïtie werkt in het NU.

Luc van Esch legt kort uit wat intuïtie is en hoe dit werkt, waarna hij al snel overgaat in het beschrijven van enkele reading technieken. Via verschillende anekdotes en voorbeeld readings, leer je snel in te zien hoe het proces van readen werkt. Sommige mensen zijn helderziend, anderen heldervoelend. Maar allemaal hebben we intuïtie. We moeten alleen leren hoe het specifiek voor jezelf werkt.

In de readingopleiding leer ik inderdaad de readingtechnieken die Luc van Esch beschrijft in zijn boek. Door zijn zeer rationele benadering, kan mijn rationele brein beter accepteren dat ook intuïtie gewoon een zintuig is die we kunnen ontwikkelen. De echte toegevoegde waarde in dit boek zit hem voor mij met name in de tips en tricks die Luc aanreikt als mensen jouw reading niet voor 100% waar aanzien. Dit heeft niets met jouw intuïtie te maken, die is immers nooit fout!. Vaak zit het hem in de communicatie tussen reader en readee, of de interpretatie van de beelden (gevoelens, geluiden etc). Luc geeft aan dat je als reader, zo veel mogelijk moet beschrijven van de informatie die je intuïtief binnenkrijgt. Immers ALLES IS INORMATIE. Voor de reader ogenschijnlijk onbelangrijke details kunnen voor de readee immers juist als zeer belangrijk worden ervaren. Nooit oordelen, is dus van wezenlijk belang als reader. Net als het leren kennen van je eigen lichaam, gevoelens en emoties. Ik beschouw dit boek echt als een naslagwerk voor mijn opleiding.

Ik hoop uit het diepst van mijn hart dat helderziendheid en reading ooit niet meer als zweverig gezien wordt. Met dit boek van Luc van Esch, wordt een zeer belangrijke stap gezet!
Mijn rationele brein is in ieder geval het zwijgen opgelegd.

Myst

/door

Boek review – Light Warrior van Kyle Gray

Via de boeken van Rebecca Campbell en uitgeverij Hay House die ze publiceert, kwam ik enkele boeken van Kyle Gray tegen. Ik kocht Raise Your Vibration en Light Warrior.

De samenvatting
Kyle Gray is een vooraanstaand Engel expert en een van de meest gevraagde spirituele experts in de U.K. Hij heeft meerdere succesvolle boeken geschreven zoals Angel Prayers, Wings of Forgiveness en Angels Whisper in My Ear. Zijn laatste twee boeken; Raise Your Vibration en Light Warrior gaan met name over lichtwerkers.

Kyle Gray maakt in zijn boek Light Warrior onderscheid tussen Light Workers en Light Warriors. In zijn ogen zijn Light Workers de mensen die een innerlijke roeping horen die vraagt om verschil te maken in de wereld. Een Light Warrior is volgens Kyle iemand die niet alleen een innerlijke roeping hoort en voelt, maar er ook daadwerkelijk gehoor aan geeft en bewust zijn leven zodanig inricht dat deze daadwerkelijk een verschil maakt in de wereld. In het boek Light Warrior probeert Kyle Gray je uit te dagen en op zoek te gaan naar de angsten en twijfels die je tegenhouden om gehoor te geven aan je innerlijke roeping. Er worden een aantal spirituele oefeningen en/of hulpmiddelen aangereikt om de Light Warrior te worden die je eigenlijk al bent.

Het boek Light Warrior bestaat uit twaalf hoofdstukken met aan het einde van bijna ieder hoofdstuk een Warrior Workout. De Warrior Workout bestaat uit kort samengevatte acties die je zou kunnen doen. Deze acties zullen bijdragen aan het daadwerkelijk gehoor geven aan de innerlijke roeping die je voelt.
Ieder hoofdstuk bevat verschillende anekdotes uit het leven van Kyle zelf. Waar liep hij tegen aan toen hij zijn innerlijke roeping voelde en dat wilde volgen? Welke obstakels moest hij overwinnen? En welke oefeningen, kennis of meditaties hebben hem daarbij geholpen? Stap voor stap neemt hij je mee in zijn ervaringen en geeft hij je zeer praktische oefeningen die je gemakkelijk zelf kunt toepassen. Ook deelt hij enkele persoonlijke rituelen die hij zelf bedacht heeft om zijn innerlijke roeping vorm te geven in de wereld.

Ik vond het een erg leuk en informatief boek, maar de oefeningen heb ik niet allemaal uitgevoerd aangezien ik op dit moment veel van soortgelijke oefeningen ook voorgeschoteld krijg in de Readingopleiding. Toch kan ik dit boek aanraden aangezien het veel verschillende aspecten aanraakt van het volgen van een innerlijke roeping die spiritueel gericht is. Veel van de obstakels en angsten die Kyle bespreekt zijn erg herkenbaar als je een innerlijke roeping ervaart die spiritueel gericht is. Weet je al of je een lichtwerker bent? En ben je op zoek naar een boek dat je helpt bij het daadwerkelijk gehoor geven aan die innerlijke roeping? Dan is het boek Light Warrior een goed boek om te lezen. Het geeft een eerste leidraad voor de te nemen stappen om gehoor te geven aan je innerlijke roeping als deze spiritueel gericht is.

Er is 1 mantra in het boek die me bijzonder is bijgebleven. Door deze tegen mezelf te herhalen, vermindert mijn angst al snel en kan ik gemakkelijker en neutraler kiezen of ik iets wil of niet. Wellicht heb jij er ook wat aan!

Dear fear, thank you for being here and reminding me how much I care.
I see you for what you are.
I choose now to return to love.

Myst

/door
, , , , ,

Regressietherapie – sessie 4

Op weg naar mijn regressietherapeut Wendy schijnt het zonnetje en voel ik me goed. Innerlijk weet ik dat dit voorlopig de laatste sessie zal zijn. Vandaag gaan we de laatste puzzelstukken oplossen. Ik voel het.

Eenmaal binnen vraagt Wendy hoe het met me gaat. Ik vertel haar vol trots dat ik mijn healing-opleiding afgerond heb en ze feliciteert me. Dan vertel ik over de laatste drie lessen van de healing-opleiding. Het feit dat de term lichtwerker naar boven is gekomen en dat ik dat niet kende. Dat de docent mij daarin bevestigd, maar ook in het feit dat ik vele vorige levens heb gekend. Ik vertel van het steeds meer beelden kunnen zien en we praten even over de religieuze energie die in enkele chakra’s is overgedragen vanuit de familielijn van mijn vader. Het is zo fijn om daar gewoon met Wendy over te kunnen praten, waarbij zij enkele zaken nader voor mij verklaard. Dan vertel ik haar over de healing die ik kreeg van een klasgenoot waarbij ik heel helder voor ogen kreeg dat in een vorig leven mijn buik opengereten is. De zin “Eens kijken of de duivel in haar huist” deed mij erg denken aan mijn angst voor kerken.

Dan praten we verder over mijn gevoel in mijn buik als ik in een kerk ben. Wendy geeft aan dat het trauma wellicht opgeruimd kan zijn, maar het stuk van mijn ziel uit die tijd wellicht nog hulp nodig heeft. We besluiten dit verder te onderzoeken.

Ik vertel dat ik kerken ervaar als zwart, donker en zwaar. Ik geef aan dat ik dat echt in mijn buik en keel voel. Wendy voelt op dat moment ook haar keel die wordt dichtgeknepen. Ze vraagt me om goed te voelen welk beeld daarbij hoort. Ik ben iemand die probeert te schuilen in een kerk, maar ik weet dat ik zal sterven. Wendy vraagt of ik man, vrouw of kind ben. Ik geef aan dat ik een vrouw ben, maar ook een kleine jongen. Ik kan niet kiezen, ik ga heen en weer tussen de jongen en de vrouw, maar uiteindelijk geef ik aan dat ik de vrouw ben.

Wendy vraagt me te kijken wat er gebeurt, maar ik zie het niet. Het enige wat ik door krijg is dat ik angstig om me heen kijk op zoek naar een uitweg, maar die is er niet. Aangezien we hier even vastlopen in de regressie, vraagt Wendy me verder terug te gaan in de tijd, wanneer alles nog goed was. Ik zie mezelf rondlopen in een dorp wat lijkt op het dorp uit één van mijn eerdere regressies. Wendy legt uit dat je inderdaad meerdere levens op dezelfde plek kunt hebben.
Ik draag een mooie groene jurk en heb rood haar. In het dorp zijn niet veel mensen met rood haar, dus men ziet mij als een bijzondere verschijning. De mannen kijken naar mij, en sommige vrouwen zijn jaloers. Toch zijn het de vrouwen in het dorp die mijn kennis raadplegen en om hulp vragen. Als Wendy doorvraagt, wordt het mij duidelijk dat men mij vanwege medicinale kennis raadpleegt en dan met name bij geboortes. Ik maak zalven, drankjes, maar ook kruidenmengsels voor vrouwen om klachten tijdens de zwangerschap te verlichten.

Wendy vraagt of ik alleen ben, maar dan zie ik de jongen, die ook in de kerk aanwezig was. Hij is mijn zoon van negen jaar oud. Ik heb ook een man, maar die is jager. Mijn man is vaak op pad en dat vind ik prima. We hebben elkaar niet fysiek nodig om van elkaar te houden of bij elkaar te zijn. Mensen vinden het raar, maar wij voelen geen afstand tussen ons als we gescheiden zijn van elkaar. Aangezien mijn man vaak op pad is, ben ik afhankelijk van de inkomsten die bij meebrengt als hij thuiskomt. In de perioden dat hij weg is, ga ik spaarzaam om met de inkomsten. Door hulp te bieden aan de vrouwen in het dorp, ontvang ik vaak een vergoeding in natura waardoor ik de perioden dat mijn man weg is goed kan overbruggen.

Jezus KruisTerwijl ik bezig ben met mijn werk, vraagt Wendy wat er om me heen gebeurt. Ik zie dat een man van de kerk in het dorp zielen probeert te werven voor de kerk. Hij heeft een groot jezuskruis vast en verkondigt dat men in de hel zal landen als men zich niet houdt aan de regels van de kerk. Ik merk dat steeds meer mensen zich hierbij aansluiten. De sfeer in het dorp veranderd. Er wordt angst gezaaid en via angst worden zielen geworven voor het geloof. Wendy vraagt wat ik er van vind. Ik geef aan dat ik heel duidelijk voel dat die man onzin loopt te verkondigen. Ik WEET dat er geen hemel of hel bestaat. Net als dat de aarde rond is en niet plat. Ik besluit heel duidelijk om mijn mond te houden, maar ik voel wel aan dat steeds meer mensen zich beginnen af te vragen of wat ik doe wel strookt met wat de kerk verkondigd.

Dan is het avond en komt er een oudere vrouw met haar dochter aan mijn deur. De dochter is aan het bevallen, maar het gaat niet goed. De oude vrouw vraagt mij haar te helpen. In eerste instantie word ik boos, ze zijn veels te laat bij me gekomen. Het kind ligt gedraaid. Dan probeer ik met al mijn kennis en kunde de vrouw te helpen met haar bevalling, maar het is al te laat. Het kindje komt dood ter wereld omdat de navelstreng een aantal keer om de nek van de baby is gedraaid. Het kindje heeft geen zuurstof meer binnengekregen via de navelstreng en is in de buik al overleden tijdens de weeën. Als Wendy me vraagt wat er vervolgens gebeurt, geef ik aan dat de oude vrouw boos op mij wordt. Ze geeft mij de schuld van alles. Als zij haar dochter en doodgeboren kleindochter meesleurt het huis uit voel ik in mijn buik dat dit me mijn leven gaat kosten. Ik probeer de pas bevallen vrouw wat kruiden en zalven mee te geven voor de wonden en haar verdriet, maar ik weet dat dit niet zal helpen bij het voorkomen van mijn dood. Mijn zoontje komt naar beneden gewekt door het lawaai. Ik probeer hem gerust te stellen, en stuur hem weer naar zijn bed. Dan begin ik met het schrobben van mijn onderarmen en handen. Ik probeer met man en macht al het bloed van me af te schrobben en mijn huis te reinigen. Wat ik ook probeer weg te poetsen, het gevoel van dat dit hele voorval mij mijn dood betekent raak ik niet kwijt. Uiteindelijk ga ik bij mijn zoon in bed liggen en vlak voordat ik in slaap val, realiseer ik me dat ik zelf zwanger ben. Vervolgens redeneer ik mijn gutfeeling dat ik dood zal gaan weg, met het feit dat ik zwanger ben en val in slaap.

Een paar dagen na dit voorval gebeurt er nog niks, maar ik weet dat ik zal sterven binnenkort en ben op mijn hoede. Als ik op een gegeven moment door het dorp loop, word ik plots opgejaagd door een grote groep kerkvolgers. Ze willen erachter komen of de duivel in mij huist aangezien ik een dood kind ter wereld heb gebracht en me niet met kerkelijke dingen bezig hou. Ik word opgejaagd naar de kerk, en vlucht het gebouw in. Wat normaal gesproken voor vluchtelingen een heilige en veilige haven is, is voor mij niet veilig. Wendy vraagt of ik alleen ben in de kerk, maar ik antwoord van niet. Dan zie ik in ene de jongen weer die ik ook in het begin van deze regressie sessie zag. Nu weet ik dat het mijn zoon is die thuis is. Ik zie hem echter naast me in de kerk alsof hij echt bij mij is. Ik switch naar mijn zoon thuis en mijzelf in de kerk en terug. Ik WEET dat hij ook vermoord wordt door de kerkvolgers maar dan bij mij thuis.
Dan concludeert Wendy dat ik dat leven met mijn bewustzijn kan reizen in tijd en plaats. Ik WEET ook dat dit klopt, precies zoals ik de oneindigheid ervaarde in mijn healingsopleiding, namelijk vertrouwd. Op het moment dat mijn zoon dood is, keer ik terug in mijn eigen lijf in de kerk en zoek een uitweg, maar dan zie ik dezelfde priester als in het dorp. Hij kijkt mij aan en opent de deur voor de kerkvolgers. Hijzelf verschuilt zich achter de deur, en dan springen een aantal mensen boven op mij en word ik ter dood vervloekt. De priester spreekt vervloekingen uit dat ik naar de hel zal gaan, vanwege mijn daden. Ik probeer kort uit te leggen wat er tijdens de bevalling van de vrouw is gebeurd maar de mensen maken mij uit voor leugenaar.
Dan word ik woest van het woord leugenaar.

Ik kon zien dat mijn kind vermoord werd, en dat raakte mij enorm, maar het feit dat ik uitgemaakt wordt voor leugenaar maakt me werkelijk furieus. Er zijn uiteindelijk 6 mensen nodig om mij onder controle te krijgen. Wendy vindt het opvallend dat ik daar zo sterk van word. Kennelijk is er iets met ‘uitgemaakt worden voor leugenaar’. Ik vertel Wendy dat ik terwijl ik word vastgehouden door 6 mensen ik het idee krijg dat ik moet vertellen dat het Gods wil was die ervoor zorgde dat het kind dood ter wereld kwam. Dat zou ervoor zorgen dat ik een dialoog kon beginnen met de kerkvolgers, maar ik krijg het mijn strot niet uit. Ik WEET dat God niet bestaat zoals het in die tijd verkondigd werd. En ik kan gewoon niet liegen dat dit Gods wil was om mijn eigen leven te redden.

Dat is het moment dat Wendy ingrijpt. Ze geeft aan hier een splitsing te voelen in mijn verhaal. Waarom kan ik niet liegen? Ik geef aan dat dit echt een kracht van buiten mezelf is. Ik krijg het gewoon echt mijn strot niet uit. Wendy geeft aan dat ik wellicht een eed heb afgelegd die ervoor zorgt dat ik niet kan liegen. Dit voelt volgens haar niet goed en moeten we ook nader onderzoeken. Voor nu besluiten we het verhaal met de vrouw verder af te maken.

Doordat de vrouw niet kan liegen, besluit ze haar mond te houden en wordt ze ter dood veroordeeld. Mijn buik wordt door iemand opengesneden en ik zie net als in de healing-les mijn ingewanden en ongeboren kind onder mij op de grond vallen vlak voordat ik sterf. Wendy vraagt nog of die vrouw nog wat nodig heeft, maar ik geef aan dat dit herinneren al genoeg is. De vrouw wist al dat ze alleen lichamelijk sterft, maar haar ziel niet. Als Wendy nog even doorvraagt waarom ik niet een kleine leugen om bestwil kon vertellen, zodat ik niet vermoord zou worden door de kerkgangers, geef ik aan dat ik dat echt niet kon. Ik geef aan dat ik alles al wist in dat leven. Ik wist ook dat wat de kerk verkondigde niet klopte omdat ik innerlijk wist dat het in de toekomst anders is. Die toekomstige informatie hoort ook bij mij. Ik ben ook niet tegen de priester ingegaan op het plein toen hij zielen wierf voor de kerk, omdat ik wist dat het niet geaccepteerd zou worden. Ik weet de waarheid van de toekomst.

Dan wordt het in ene voor Wendy duidelijk! Ik bezat in dat vorige leven het vermogen om mijn met bewustzijn voorbij de grenzen van tijd en ruimte te gaan. Zo bleef ik in contact staan met mijn man als hij op reis was en met mijn kind op het moment dat hij stierf. Dat is de reden waarom ik in dit leven bepaalde dingen gewoon WIST en nu als herinnering ervaar. Ik kon met mijn bewustzijn reizen in de tijd en was dus die tijd ver vooruit. De blokkade op mijn keel betreffende liegen bracht mij in een zeer lastig pakket. Ik kon de waarheid niet spreken want dat zou niet geaccepteerd worden (terwijl het voor mij echt de waarheid is of was) en liegen lukte ook niet. Dat was waarom ik dichtklapte en Wendy het ook voelde in haar keel toen we aan deze regressie sessie begonnen. Dat is de reden waarom ik in kerken een naar gevoel ervaar in mijn buik EN mijn keel.

Wendy vraagt me om me te concentreren op het MOETEN uitspreken van de waarheid. Waar komt die verplichting vandaan? Ik zie een donkere wolk en geef aan dat het bij mij vandaan komt. Wendy zegt dat het opgeven van de vrijheid om te kunnen zeggen wat je wil (en dus eigen wil) niet zo maar opzij kan worden gezet. De wolk voelt niet goed volgens haar en ze vraagt me om goed in die wolk te kijken. Hoe voelt het? Is het een persoon, energetische wolk of iets anders?

Piramide KristalMet enige moeite lukt het me om in de wolk te kijken. Ik zie een doorzichtige kristal in de vorm van een piramide. In dat kristal zitten mooie regenbogen. Ik vertel Wendy dat ik daarmee de afspraak heb dat ik in mijn volgende leven de waarheid MOET vertellen. Wendy verteld dat dat echt niet goed is. Dan valt bij mij het kwartje. In het kristal ligt vastgelegd dat ik niet kan liegen. Het is een contract! De wolk klaart op en is een deel van mezelf. Die wolk ben ik zelf. In een nog eerder leven heb ik gebruik gemaakt van leugens en dat heeft mijn kop gekost. Ik heb met mezelf een dialoog gevoerd voordat ik incarneerde in een volgend leven dat ik geen gebruik meer wilde maken van leugens. Vervolgens heb ik met mezelf in een contract, vastgelegd in een kristal, de afspraak gemaakt dat ik in een daaropvolgend leven niet KON liegen. Helaas liep dat dus ook niet goed af.

We besluiten het contract, dat ik op zich wel eervol vind, toch op te ruimen door het naar het licht te sturen. Op deze manier ruimen we toch een soort blokkade op in mijn energetische lichaam bij mijn keel. Als dit opgelost is, open ik langzaam weer mijn ogen.
Ik zie sterretjes en voel me wat licht in mijn hoofd als Wendy me een koekje aanbied om een te landen in het huidige leven. We praten nog even na en dan nemen we afscheid van elkaar. Ik vind het jammer om afscheid te nemen, want ik ben Wendy enorm gaan waarderen en ik hou ervan om met haar te kunnen praten over alle paranormale en spirituele zaken. Ze zal nooit raar opkijken of je oordelen over de dingen die je mee maakt. Heerlijk. Een contact dat ik niet zal vergeten.

Mijn visie,…
Toen ik met Wendy de afspraak maakte voor deze regressiesessie wist ik innerlijk dat dit de laatste sessie zou zijn. Ik wilde de afspraak persé inplannen na de laatste dag van mijn healing-opleiding. Waarom wist ik destijds niet, maar het voelde alsof dat de juiste volgorde was. Nu weet ik dat ik bepaalde dingen moest leren in de healing-opleiding die me nu in deze regressie kon brengen waar ik zijn moest.

Het besef dat religieuze energie overgedragen kon worden vanuit de familielijn, maar ook dat je trauma’s uit vorige levens nog kunt voelen in je huidige leven. Dat ik mijn bewustzijn voorbij de grenzen van tijd en ruimte kan strekken en dat ik dus vanuit vorige levens maar ook volgende levens informatie kan verkrijgen. Doordat deze kennis in de tussentijd tot mij gekomen is in dit leven, kon ik nu eindelijk een beeld vormen van het leven waarin het trauma met betrekking tot kerken veroorzaakt is. Zonder deze informatie kon ik geen beeld krijgen van het vorige leven in deze regressie sessie.
Al mijn vorige levens die ik tot nu toe onderzocht heb, hebben te maken met intuïtief zijn en daarmee werken of niet. Het hogere weten en spiritualiteit zijn de twee pijlers van mijn ziel. Dit is nu wel duidelijk voor mij. Dit is de persoonlijke kracht die huist in mij en waar ik mee moet werken.

Nu WEET ik dat de kosmos op mysterieuze wijze werkt. Dingen komen in een bepaalde volgorde omdat dat de gewoon de juiste volgorde is. Of dit nu logisch is of niet.

The universe has his own way of working things out.

Just let go!
Let go
Of how
You thought
Your life should be,
And embrace the life that
Is trying
To work its way into
Your consciousness.

Myst

/door
,

Healing-opleiding – dag 9

Dit keer besteed ik de avond voorafgaand aan de laatste dag van mijn healing-opleiding wat extra aandacht aan het uitzoeken van mijn kleren voor de volgende dag. Aan het eind van de negende opleidingsdag zouden we ons diploma krijgen en op de één of andere manier vind ik het spannend genoeg om wat meer aandacht te besteden aan mijn uiterlijk. Met een beetje tegenzin ga ik slapen, morgen is de laatste dag dat we officieel voor de opleiding samenkomen. Ik ga mijn klasgenoten missen, weet ik nu al.

In de laatste les beginnen we weer met een uitgebreide grondinsoefening waarbij we ons voorbereiden op de afstandshealing die we gaan doen. We gaan letterlijk iemand een healing geven die niet fysiek bij ons aanwezig is. Tijdens de grondingsoefening brengen we ons proefpersoon alvast in beeld en kijken wat er nodig zal zijn tijdens de healing.
Voorafgaand aan deze opleidingsdag heb ik al met mijn een van mijn beste vriendinnen afgesproken dat ik haar zal healen tijdens de afstandshealing die we in de les gaan doen. De afspraak is dat onze proefpersonen op een bepaalde tijd stil moeten gaan zitten om de healing te kunnen ontvangen. Doordat onze proefpersonen even stilzitten, kunnen ze wat beter met hun aandacht bij hun lichaam blijven. Dan is het mogelijk dat we na de healing met elkaar bellen om ervaringen uit te wisselen. Mijn vriendin Nienke heeft er zin in en zit op het afgesproken tijdstip klaar om mijn afstandhealing te ontvangen. Terwijl wij nog steeds in het leslokaal zitten, beginnen we met het visualiseren van onze proefpersonen voor ons en starten we onze afstandhealing. Nienke heeft erg veel moeite met haar energiehuishouding en mijn healing richt zich met name op het dichtmaken van energielekken in haar systeem en het schoonmaken van haar hoofd. Als ik Nienke haar ruimten (aura’s) schoonmaak valt het me op dat er drie niet-stoffelijke wezens bij haar zijn. Een oudere mevrouw, een jonge man en een kind. Bij het schoonmaken van haar vorige levens aura krijg ik duidelijke beelden van indianen door, en dan met name het landschap krijg ik te zien.

Na afloop van onze healing bespreken we eerst kort onze eigen ervaringen voordat we de tijd krijgen om met onze proefpersonen te bellen of whatsappen om ervaringen uit te wisselen. Ik vertel dat ik steeds meer beelden te zien krijg tijdens mijn healings en dat ik het beeld van Nienke steeds naar achter moest duwen omdat ik het gevoel had dat ze steeds bij mij op schoot kwam zitten. Om onze energie gescheiden te houden, moest ik het visuele beeld van Nienke steeds naar achter duwen. Wat me opviel is dat bij het healen op afstand of een glazen beeld, het voor mij makkelijker te zien is waar energielekken zitten in het energetische lijf, of welke gebieden meer aandacht nodig hebben. De docent geeft aan dat het inderdaad makkelijker en sneller gaat dan een 1 op 1 healing omdat de ruis er niet is van de fysieke aanwezigheid.

Dan bel ik Nienke. Ik vraag wie begint met het vertellen over onze ervaring en het antwoord van Nienke is: “Ik begin wel, want dan wordt mijn verhaal niet beïnvloed door jouw ervaring”. Grappig niet waar, want ook ik voelde steeds dat onze energie wilde vermengen en nu zegt Nienke het tussen de regels door ook.
Dan verteld Nienke dat ze soms tintelingen ervaarde, in haar lichaam, en dat ze kleuren zag die dezelfde waren als waar ik haar mee schoonmaakte tijdens de healing. Ook ervaarde ze dat haar holtes en hoofd gingen tintelen en schoongespoeld werden. Precies zoals ik ook tijdens de healing gedaan had. En ze vertelde dat ze op het einde zilveren naaldjes rond zich heen voelde vallen, zonder dat het pijn deed. Ik vertelde haar dat dat mijn sprinkels van Supreme Being energie was waarmee ik haar ruimtes nog even afspoelde, alleen waren ze bij mij wit licht. Zodra ik dat laatste zei, beaamde Nienke dat dat was wat ze zag, maar dat ze het niet onder woorden kon brengen. Dan vertel ik van het beeld van indianen en bevestigd Nienke dat ze al meerdere keren te horen heeft gekregen dat ze in een vorig leven indiaan geweest is. Pas toen ze dit vertelde herinnerde ik me dat weer. Al met al kwamen onze ervaringen verbazingwekkend overeen en besloten we dit vaker te doen. Ik keerde na het telefoongesprek met een euforisch gevoel terug in de les. Daar bleken meerdere mensen dezelfde ervaringen te hebben. De verhalen van de proefpersonen kwamen overeen met de ervaringen van de healers.

Na de lunch gaan we aan de slag met het hebben van contracten. Onze ziel kan diverse contracten oftewel afspraken gemaakt hebben die mogelijk belemmerend werken in het huidige leven. De docent verteld dat wanneer je vastloopt in een healing bij het opschonen van koorden of hardnekkige overtuigingen dat dit wellicht een contract kan zijn dat vastgelegd ligt in de bibliotheek van Akasha. Als we via een visualisatie oefening een contract van ons ziel oproepen om op te schonen, komt er bij mij een contract naar voren waarin ik heb vast gelegd dat ik een moeilijk leven moet ervaren om terug te komen bij wie ik ben het doel van mijn ziel. Ik besluit dat contract oftewel deze afspraak met mezelf te vernietigen. Daarna wisselen we ook een healing bij een klasgenoot uit waarbij we een contract opschonen of vernietigen.

Tot slot leren we kort iets over healing met behulp van geluid en een klasgenoot en ik vertellen van onze ervaringen over muziek met een bepaalde frequentie die je kunt vinden op youtube. Enkele weken later leer ik dat dat Solfeggio Tonen zijn.
We wisselen kort een healing met geluid uit bij elkaar, maar dit eindigt meer in een slappe lach sessie, want het is de bedoeling om schaamteloos geluiden te produceren om te kijken waar healing en dus welk geluid nodig is. Al gauw gaan we over tot het herzien van een contract met geluid, want de healing op elkaar eindigt alleen maar in hard gelach.

De les sluiten we af met een korte introductie in de readingopleiding. De docent verteld wat we daar van kunnen verwachten en in een korte meditatiesessie, leren we onszelf een korte reading te geven aan de hand van het visualiseren en interpreteren van een bloem die onszelf voorsteld. Precies zoals ik tijdens de reading met Sasha te horen kreeg.
Dit keer kreeg ik zelf wel een beeld van de bloem. Het is een mooie zachtroze pioenroos die net geopend is, maar heel veel lagen bevat. Vanbinnen straalt mooi licht en als de docent vraagt wat mijn doel is als ik naar het beeld van de bloem kijk. Ik antwoord onmiddellijk dat het de bedoeling is om mijn eigen licht te laten schijnen zodat ik een voorbeeld kan zijn voor anderen. Anderen kunnen dan mijn licht zien en ik zie het licht in anderen.

Dan is het zo ver en worden onze diploma’s overhandigd. Met een korte speech van de docent krijgt ieder van ons een ingelijst diploma van onze Healing-opleiding en mogen we onszelf een gediplomeerde aurahealer noemen. We maken de afspraak dat we allemaal de reading opleiding gaan doen, zodat we met dezelfde groep weer samen kunnen komen in september. Ik krijg steeds meer beelden door tijdens mijn healings, Ik wil weten wat ik daar nog meer mee kan en de reading opleiding lonkt. Hoe ik dat ga financieren en regelen met mijn man weet ik nog niet, maar dat ik ook deze opleiding moet gaan doen, is voor mij wel duidelijk.

Myst

/door
, , ,

Verslag van een healing buiten de les

Naast de lesdagen in onze healing-opleiding is het de bedoeling dat we ook enkele healings geven aan vrienden, kennissen of familieleden die daar geïnteresseerd in zijn om zo onze vaardigheden verder te ontwikkelen.

Na de achtste lesdag ervaar ik een bijzondere ontwikkeling in mijn healing-techniek in de healing van mijn klasgenoot Prescilla. Hierbij een kopie van mijn verslag wat ik aan de docenten toestuurde:

Voorbereiding
Dit keer was ik ontspannen voor de healing. Onderweg kreeg ik in ene wel een helder moment dat de liefde die achter Prescilla stond in de voorgaande healing weleens een gids of iets dergelijks kon zijn in plaats van een echte jongen die zich binnenkort aanmeld in haar liefdesleven. Prescilla vroeg in de vorige healing of ik haar kon helpen met haar liefdesleven, en we voelden beiden iemand achter haar destijds.
In de auto op weg naar haar voor deze healing, werd voor mij duidelijk dat de vraag van haar (“Wanneer komt mijn ware liefde?”) te breed gesteld was. De entiteit achter Prescilla is iemand die haar helpt met haar ware liefde voor zichzelf. De rest volgt als ze eerst die vorm van liefde vindt (zelfliefde). Ik besprak dit met haar, omdat ze er weer naar vroeg voorafgaand aan de healing. Prescilla wilde weer met haar liefdesleven aan de slag. Ik ging kijken wat ik ging doen, maar zou starten met een algemene healing en kijken wat ik tegen kwam.

De healing (samenvatting)
Ik begon de healing met een algemene schoonmaak, waarbij ik iemand waarnam achter Prescilla, maar dat was prima en hebben we zo gelaten. Voor de healing heb ik wel even gevraagd mij een beetje ruimte te geven en dat werkte. Na haar algemene ruimten schoongemaakt te hebben, viel het me op dat haar gronding een stuk beter was dan vorige keer. Na de algemene schoonmaak met de kleur groen, ging ik over op een andere schoonmaakkleur (oranje) en Ik bleef hangen bij haar linkerschouder. Ik vroeg wat er met haar schouder was maar Prescilla gaf aan dat ze daar niks mee had. Toch bleef ik er hangen. Ik heb het eerst een tijd geprobeerd schoon te maken met de kleur oranje, maar al snel ging ik over op het element water wat veel beter hielp. Prescilla barstte in huilen uit en ik kreeg een beeld van een vergiftiging door een pijl of buis door. Aan de achterkant stak er iets uit de schouder en wat in de schouder zat, verspreidde een vernietigend gif door haar aderen en hart. Op dit moment begint Prescilla dat ook te voelen. Hier hoorde ook een man bij en voordat ik er erg in had zei Prescilla dat ook. Ik flap eruit “Als ik je niet kan krijgen, dan kan niemand je krijgen!” Die man heeft Prescilla vergiftigd omdat zij niet van hem hield.
Het lukte mij op een gegeven moment om de pijl of buis te verwijderen, maar het gif zat er nog en tastte de aderen en het hart aan. Veel spoelen met water stopte het gif dat ik afvoerde in de vortex. Maar helen lukte niet. Pas toen ik een modderpak op de wond aanbracht en mijn handen voor en achter op de wond had gelegd, ging het langzaam helen. Na enkele minuten (denk wel ruim 10) begon het heel langzaam te werken. Na tien minuten heb ik lucht toegevoegd om te helen en de rest (het modderpak) weer afgevoerd met het gif in de vortex. Toen ik mijn hand op Prescilla had gelegd, voelde ik het gif een beetje in mijn onderarm stromen. Ik probeerde dat goed uit te spoelen in de Vortex (draaikolk naar de aarde), maar het hielp niet helemaal. Pas toen ik buiten een boom aanraakte met die arm, ging het gevoel pas goed weg. Toen Prescilla geheeld was, was het mij en haarzelf nog wel duidelijk dat er veel energie van die man in haar aura’s zat en dat hij nog aan haar vast zat. Ik heb die man buiten haar ruimte geplaatst en gevraagd of Prescilla al zijn energie, verdriet, haat en liefde terugstuurde naar die man. Ik vroeg haar of ze vanaf een afstand kon zien, waarom hij haar vergiftigd had (nadat ik bevestigde dat hij haar niet meer pijn kon doen en ze veilig was omdat ik er tussenin stond). Ze antwoordde dat hij haar haatte. Ik vroeg wat er onder die haat zat, en dat was angst en liefde voor Prescilla. Mij werd duidelijk dat die man haar vermoord had in een vorig leven, nog aan haar vast zat. Ik vertelde de man dat hij over kon gaan naar het licht, want Prescilla is niet meer de vrouw uit het leven van toen. Hij ging niet weg, de band werd wel lichter, Prescilla moest hem vergeven voor zijn daden. Na een dialoog die Prescilla zelf voerde aan de hand van vragen van mij, kon de man eindelijk over gaan. Al die tijd ben ik tussen die man en Prescilla in blijven staan, hen scheidend met mijn handen. Toen de man over was gegaan, kon ik van mijn plek af en Prescilla gronden. Daarna hebben we al haar energie met name uit dat leven terug gehaald en haar schouder (en aura’s) weer opgevuld. Er was nog veel meer te doen, maar dit was een flinke energetische klus waardoor ik ervoor koost om al haar aura’s nog even schoon te spoelen met supreme being energie en netjes te gronden en af te sluiten.
Eenmaal klaar netjes afgestroomd, maar het lome gevoel in mijn linkerarm bleef nog even totdat ik buiten een boom vastpakte.

Waar ben je tevreden en blij over in deze healing, wat is mijn cadeau?
Ik krijg steeds meer beelden door en ik ben erg blij dat ik ben blijven hangen bij de schouder waar mijn handen wilde blijven. Met de uitkomst van deze healing groeit mijn zelfvertrouwen in mijn heldervoelendheid.
Daarnaast had ik de laatste les heel veel angst voor entiteiten/geesten. Nu heb ik zonder angst te voelen met die energie gewerkt bij Prescilla en die man begeleid naar het licht. Kennelijk moest de healing op dit moment plaats vinden en kon dat niet eerder bij de vorige healing…. Ik had nu veel meer tools en kennis in handen om deze healing op deze manier te volbrengen. Heel bijzonder.

Wat heb ik geleerd in deze healing?
Dat ik heel erg in het moment tot de mooiste oplossingen kom. Ik integreer al mijn kennis van de healingsopleiding, verschillende healings, regressie en tekstboeken allemaal tot een passende oplossing voor de healee en dat bevalt me. Het gaat automatisch. Ik merk op dat het strikt willen volgen van een passend script me meer in de weg zit. Bij deze healing is dat heel erg duidelijk geworden en groeit mijn zelfvertrouwen. Dit is kennelijk mijn stijl.

Waardering
Ik vond dit een van mijn beste healings, ondanks dat hij niet standaard was. Ik heb alle kennis die ik in mij had met elkaar geïntegreerd en dat voelde goed. Ik merk dat mijn zelfvertrouwen groeit.

 

 

Commentaar van docent:

Lieve Maaike,

Wat een mooie healing heb je gegeven. Wat mooi dat je zo in vertrouwen aanwezig kunt zijn dat je helderheid en creativiteit en betrokkenheid zelf hun weg vinden om de healing rond te maken.
Mooi ook dat je lichaam weet wat het nodig heeft om af te stromen (de boom aanraken) en dat je daar naar luistert.
Ik heb eigenlijk niets toe te voegen aan je verslag. Ik vind het heel mooi om te lezen. Ik heb bewondering voor je krachtige en warme betrokkenheid in de healing en je helderheid en creativiteit en openheid om je te laten leiden in wat er wil gebeuren!

Liefs en licht,
C.

 

Myst

/door
,

Healing-opleiding – dag 8

De achtste lesdag vind ik een spannende dag. We gaan een healing uitwisselen op familieleden, vrienden of kennissen van onze klasgenoten. Het is de bedoeling dat we allemaal iemand meenemen naar de opleiding zodat een klasgenoot een healing kan geven op een voor hem/haar vreemd persoon. Met gezonde spanning start ik de dag.

We beginnen zoals altijd met een grondingsmeditatie, maar dit keer is deze extra uitgebreid. Vervolgens wisselen we een schoudermassage uit bij elkaar. De docent verteld ons dat we in onze healings tot nu toe alleen gewerkt hebben met kleur. Maar soms kan het nodig zijn met de elementen te werken. We bespreken de vier elementen (vuur, water, lucht en aarde) en spelen met de energie daarvan tussen onze handen. De energie van de elementen kan ondersteunend werken aan onze eigen healingsenergie. Deze kennis voelt als het laatste ontbrekende stukje van de puzzel.
We moeten buiten de opleidingsdagen om ook thuis een aantal keer healings geven en daar een verslag van maken om onze vaardigheden te ontwikkelen. Tijdens mijn healings liep ik soms tegen blokkades aan waarbij ik het gevoel had dat mijn healingsenergie niet toereikend genoeg was als ik alleen maar kleur gebruikte. Soms wilde ik al vuur gebruiken maar deed dat niet omdat ik niet wist of dat mocht of kon. Nu verteld de docent in de les, dat dat juist ondersteunend kan werken!

Tijdens de lunchpauze loop ik buiten in het mooie warme weer met een klasgenoot. Ook zij heeft het idee dat nu de ontbrekende informatie tot ons komt en we veel meer kunnen bereiken in onze healings. Het voelt aan alsof onze vermogens completer worden. We moeten lachen om onszelf en beseffen dat wat we bespreken tijdens de opleiding soms heel raar kan klinken in de oren van mensen die hier niet mee bekend zijn. We lachen gezamenlijk hardop als we vertellen hoe onze beider mannen reageren als we wat proberen uit te leggen over wat we meemaken en doen tijdens de opleidingsdagen.

Na de lunch stromen we weer in, in onze healingsenergie, en maken we onze healingsplek energetisch schoon voor onze gasten. Dan komen onze familieleden, vrienden of kennissen binnen. Mijn healee is een jonge vrouw, de zus van een klasgenoot. Zij is niet bekend met healings en vormt dus gelijk een enorme uitdaging voor mij. Ik begin met een algemene schoonmaak en kom al gauw uit op haar rechterschouder. Mijn healee heeft pijn in haar rechterschouder, maar iedere keer als ik de energie daar wat losser maak wordt mijn healee duizelig. Ik word onzeker en twijfel of ik het wel goed doe. Als het gronden en opvullen niet leidt tot een afname in duizeligheid maar juist hoofdpijn, vraag ik de docent om hulp.

Ik krijg te horen dat ik juist een heleboel los maak bij mijn healee. Ik verricht juist enorm veel energetische verschuivingen die zorgen voor het ongemak bij mijn healee. Alsof jarenlang stijfheid uit een spier wordt gehaald. Dan voelt een ontspannen staat in eerste instantie ook heel vervelend en naar, gewoon omdat je dat niet meer gewend bent. Het advies dat ik van de docent krijg is kleinere stukjes opschonen, opvullen en tussendoor meer mijn healee proberen te gronden. Ik hou me aan dat advies en langzaamaan gaat het beter met mijn healee. Als ik aan het einde van de healing vraag hoe zij het ervaren heeft, geeft ze aan dat ze zich veel minder verstrooid voelt en dus rustiger. De pijn in haar schouder is gelukkig weg en we praten nog wat na over hoe een healing werkt en door zal werken de komende drie dagen. We nemen afscheid van onze gasten en bespreken in de klas onze ervaren na. We nemen daar ruim de tijd voor.

Dan wordt het tijd om een groepshealing uit te voeren. We gaan met zijn allen in een kring zitten en sturen helende energie in ons midden. Iedereen mag iemand uit zijn of haar omgeving in gedachten uitnodigen om plaats te nemen in onze pilaar van helende energie in het midden van onze cirkel. Als we zo ver zijn, nodig ik mijn moeder uit in het midden, maar zodra haar wezen in de cirkel komt, verdwijnt ze ook weer. Ze wil het niet. Dan lijkt het bijna alsof ikzelf word meegezogen in de energie. In mijn hoofd blijf ik maar herhalen dat ik moet gronden en mezelf naar beneden moet halen om de duizeligheid die ik krijg te voorkomen. Ik krijg het gevoel mezelf te verliezen. Op dat moment roept een klasgenootje dat het haar te veel wordt en dat ze uit de groepshealing wil stappen. Zodra ze dat zegt, roep ik ook dat ik eruit wil en wij beiden schuiven onze stoel uit de cirkel om vervolgens even bij te komen. De rest gaat verder met de groepshealing. Na afloop blijkt dat mijn klasgenoot en ik de energie van de anderen te sterk vonden om het te kunnen handelen. Pas toen we de cirkel uitwaren ging het beter.

Dan praat de docent over het opruimen van holons,…. Achtergebleven energiestenen van overleden personen. De oplossing hiervoor is het wezen erbij vragen om zijn eigen energie op te ruimen en vervolgens deze te helpen het twee draaikolken in te sturen. Een draaikolk voor aarde elementen naar de aarde en een draaikolk voor de kosmos elementen richting de kosmos. Als de docent dit uitlegt krijg ik het weer benauwd in mijn keel en buik. Als ik mijn gevoel en angst voor het werken met holons aan de docent probeer uit te leggen, barst ik in onbedaarlijk huilen uit. De docent legt uit dat dit de angst is van mijn lichaam. Mijn ziel weet wel dat het onsterfelijk is, maar ik heb waarschijnlijk in één of meerdere levens meegemaakt dat ik zeer plotseling mijn lijf kwijt ben (in explosie bijvoorbeeld). De angst zit het in het niet meer terug kunnen komen in mijn lijf als ik eruit ben. Dat andere entiteiten of energieën mijn lijf over kunnen nemen, maar de docent geeft aan dat dit niet kan. Via het zilveren koord blijft je altijd verbonden met je lijf. Simpelweg door met je eigen wil je ruimte helder te maken, blijft andere energie op afstand of weg bij je lijf. Eigen wil is echt de doorslaggevende factor daarin. De docente komt me helpen gronden en ze geeft aan dat ik goed mijn zilveren koord schoon moet maken om die angst wat kwijt te raken. Via het zilveren koord is ons astrale lichaam (waar we ook mee reizen tijdens onze dromen) verbonden met ons fysieke lichaam.

Als afsluiter van deze dag doen we nog een korte oefening waarbij we met ons astrale lichaam op afstaand naar ons fysieke lichaam kijken om te kijken hoe onze healing-energie stroomt. Moe en voldaan sluit ik de dag af. We hebben nog maar 1 lesdag te gaan. Ik kijk uit naar de laatste dag en diploma-uitreiking!

Myst

/door
,

Healing-opleiding – dag 7

Anderhalve week na de specialisatie-dag gaan we weer opnieuw aan de slag voor de Healing-opleiding. Dit keer staat het opruimen van trauma’s uit vorige levens centraal en ik ben benieuwd wat me dit keer te wachten staat.

We beginnen de dag met een uitgebreide gronding. Dit keer is onze grondingsmeditatie echter wat anders van aard. We strekken dit keer ons bewustzijn uit voorbij de grenzen van ons huidige leven. We gaan verder tot in het oneindige. Hoewel dit voor sommige mensen wellicht wat moeilijk voor te stellen is, gaat het bij mij in een oogwenk. Het is alsof mijn bewustzijn zonder enige moeite over de grenzen van tijd en ruimte kan strekken. Dit voelt voor mij als thuiskomen op de een of andere manier. Als we dan ook onze energie van ons wezen terughalen uit het oneindige voel ik me steeds completer worden. We halen energie terug uit vorige en volgende levens. Deze oefening bevalt me enorm en het lijkt alsof ik echt stukken van mezelf weer terug kan vinden. Ik voel me meer compleet dan ooit en als ik deze ervaring deel met een klasgenoot bevestigd zij ook dat zij het gevoel heeft meer compleet te zijn. Wij beiden hebben in tegenstelling tot anderen van onze klas geen moeite met het voorstellen van oneindig bewustzijn. Het is voor ons beiden alsof er eindelijk weer iets zichtbaar is geworden dat tot die tijd onzichtbaar was. Anders dan dat kan ik het nu niet uitleggen.

Vervolgens doen we een korte meditatieoefening waarbij we kijken naar fysieke pijn in ons lichaam die we via ons oneindige bewustzijn kunnen linken naar andere levens. Ik voel me buik opspelen. Hetzelfde gevoel als ik een kerk binnenloop voel ik in de meditatie opkomen. We gaan er volgens mee aan de slag als we bij elkaar een healing op lichamelijke trauma’s gaan uitwisselen.

Wanneer mijn klasgenoot tijdens de healing zich concentreert op mijn buik, krijg ik plotseling een beeld voor ogen. Ik schrik er enorm van want het is behoorlijk gruwelijk en ik raak daar bijna van in paniek. De docent ziet de angst op mijn gezicht en geeft aan dat ik me er aan over moet geven. Ik moet de healing toelaten zodat de angst uit mijn energetisch lijf kan. Mijn klasgenoot gaat verder.

Het beeld wordt nog sterker, ik ben eeuwen terug en mijn handen zijn vastgebonden aan een soort kruis. Ik kijk naar beneden en zie dat daar iemand met een mes van linksonder naar linksboven, rechtsboven en dan naar rechts beneden mijn buik opensnijdt. In eerste instantie zie ik mijn ingewanden op de grond vallen, maar even later zie ik daar ook mijn ongeboren kind bij liggen en dan voel ik dat ik sterf. De zin “Laten we kijken of zij de duivel in zich heeft…” komt steeds in mijn hoofd voorbij net als diepgewortelde angstgevoelens en emoties in mijn buik. De docent komt erbij staan en bevestigd mijn beeld, dit is echt in één van mijn vorige levens gebeurd. Daarnaast geeft de docent aan dat ik veel vorige levens heb gehad en dus nogal wat oude trauma’s op te ruimen heb in mijn energetische lijf. De docent noemt als voorbeeld dat mijn keel ooit heel kort en krachtig is doorgesneden in een vorig leven, puur omdat ik dan niet verder kon praten en dat er nog een hooivork ergens in mijn rug zit. Ik moet al die dingen opruimen voordat ik anderen goed kan helpen.

Vervolgens vertel ik de docent dat ik een paar dagen voor deze les, een kaart had getrokken uit de orakelset De wijsheid van de levensbloem. Het was de kaart U bent een lichtwerker. Ik was nog niet bekend met deze term en ben er veel over gaan lezen.
Lichtwerkers zijn zielen die een sterk verlangen ervaren om licht (liefde, inzicht, vrijheid) te verspreiden op aarde. Zij beschouwen dit als hun roeping. Lichtwerkers voelen zich van nature sterk aangetrokken tot spiritualiteit en tot een vorm van hulpverlening.

Lichtwerkers dragen de potentie in zich van een snellere spirituele ontwikkeling dan de gemiddelde mens op aarde. Er broeden als het ware kiemen in hen, die de belofte in zich hebben van een krachtig en snel ontwaken. Lichtwerkers zijn ouder dan de meeste zielen die momenteel op aarde geïncarneerd zijn. Dit ouder zijn moet je liever niet opvatten in termen van tijd, maar meer in termen van ervaring.

Ik kom hier later in een aparte blog nog op terug, maar ik vertel de docent dat ik me helemaal kan vinden in de term lichtwerker en dat ik een sterke band voel met dit fenomeen. Hij moet lachen en geeft me een knipoog.

Dan wisselen we om en kan ik mijn klasgenoot gaan helpen met trauma’s uit vorige levens. Ik voel twee objecten in zijn energetische lichaam waarbij ik heel duidelijk een soort vleeshaak of pike in zijn schedelrand voel zitten. Die verwijder ik maar dan voel ik ook alsof mijn klasgenoot te veel naar rechts leunt. Er klopt ook iets niet aan zijn linkerbeen waardoor hij op rechts leunt. Dan krijg ik een beeld door van een piraat. Het lijkt erop dat mijn klasgenoot een zeeleven heeft gehad. De docent bevestigd aan het einde van de healing dat mijn klasgenoot een leven heeft gehad waarin zijn linkerbeen is geamputeerd, waarschijnlijk was dit gebeurt in een leven als piraat en daarom leunt hij te veel op rechts. Ik moet glimlachen als ik de docent dit hoor zeggen. Mijn beelden worden steeds helderder en mijn zelfvertrouwen in mijn helderziendheid groeit langzaam!

Aan het einde van de dag houdt de term lichtwerker en de knipoog van de docent me bezig. Ik besluit me nog meer te verdiepen in deze term en stuit op het boek van Rebecca Campbell- Light is the New Black. De positieve reviews op bol.com en amazon.com trekken me over de streep. Ik bestel het boek en begin met lezen,….

Myst

/door